Sendisveinablaðið - 22.12.1931, Blaðsíða 3
En hvaða aðferðum getur nú
verkalýðurinn beitt til þess að
koma þessu fram? Ekki ræður
hann yíir þinginu til þess að hækka
launin með lögum, ekki hefir hann
lögreglu til þess að knýja atvinnu-
rekendur til þess að verða við
kröfum sinum. Ekkert af þessu
hefur verkalýðurinn.
En verkalýðurinn er fjölmenn-
asta stéttin. Hann er miklu fjöl
mennari heldur en auðvaldið. Þess-
vegna smíðaði verkalýðurinn sér
vopn til þess að berjast með —
og þetta vopn er s a,m t ö k i n.
Með því að leggjast allir á eitt
geta verkamennirnir boðið yfir-
stéttinni byrginn. Þá geta þeir sagt
við hana: Ef þið viljið ekki hækka
kaupið við okkur, þá hættum við
að vinna.
Verkalýðurinn gerir verkfall,
en vegna þess að auðvaldið þarf
að græða á atvinnutækjunum —
á vinnu verkamannsins — verður
það knúð til að verða við kröfum
þeirra.
Við sendisveinarnir erum einn
hluti úr verklýðsstéttinni. Foreldr-
ar okkar eru alþýðufolk, pabbar
okkar flestra eru verkamenn. Einn-
ig við erum nú að vakna til skiln-
ings á því, að einungis samtökin
geta bætt kjör okkar sem eru svo
smánarlega slæm. Þessvegna stofn-
uðum við sendisveinadeildina. Nú
þurfum við að leggast allir á eitt
til þess að ná öllum sendisveinum
inn í samtökin, skýra fyrir þeim
gildi þeirra og nauðsyn'
Og ekkert má verða til þess að
rjúfa samtökin.
Nú eru margir okkar byrjaðir
að hugsa um stjórnmál, því þau
eru svo tengd hagsmunabaráttu
okkar. Margir okkar eru komm-
únistar eða fylgja kommúnistum
að máli vegna þess að við sjáum
að þar sem verkalýðurinn hefir
kollsteypt auðvaldinu og sjálfur