Íþróttablaðið - 01.03.1941, Blaðsíða 12

10
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
hafi sýnt 24.0 sek. og' 24.1 sek.,
en það þýðir samkv. leikreglum
Í.S.Í., að tíminn 24.1 sek. skuli
gilda. Hvar og hvenær hefir
stjórn Í.S.Í. ógilt úrskurði tíma-
varðanna? Bæði þessi atriði, sem
Ól. Sveinsson nefnir hér, eru ein-
mitt undirstaðan undir því, að
vér staðfestum metið með tím-
anum 24.1 sek., en ekki 24.0 eins
og farið var fram á i metaskýrsl-
unni.
Þá segir Ól. Sv. að samkv. leik-
reglum sé það óleyfilegt í fjöl-
þrautum að hafa aðeins 2 klukk-
ur á keppanda, og er það rétt.
En liver á að sjá um að íeikregl-
unum sé fylgt? Um það segir svo
i leikreglum Í.S.Í. bls. 55: „Yfir-
dómari skal sjá um, að leikregl-
unum sé fylgt“. Og hver var svo
yfirdómari á þessu móti? Það
var Ólafur Sveinsson. Ekki var
það stjórn Í.S.Í. að kenna, að
hann lét ekki fylgja þessum regl-
um. '
Ól. Sv. spyr, hver geti um það
sagt, livaða tíma þriðja klukkan
hefði sýnt, ef hún liefði verið
fyrir hendi. Hann hýst auðsjáan-
Iega ekki við neinu svari eins
og eðlilegt er. En tökum nú þann
möguleika, að hún hefði sýnt 24.1
sek. Hvort liefði þá mátt sin
meira, klukkan eða millibilið?
Að lokum segir Ól. Sv„ að á-
kvæðið um að lakari tíminn skuli
gilda, þegar um 2 klukkur sé að
ræða, eigi aðeins við það, þegar
þær eru á 1. manni, og ekki sé
hægt að styðjast við fjarlægð
frá fyrri keppanda. Þessi skýr-
ing á leikreglunum er vægast sagt
mjög' liæpin, og manni verður á
að spyrja: Til hvers er verið að
taka tíma á 2. og 3. manni, er
ekki nóg að taka fullt tillit til
fjarlægðarinnar frá 1. rrianni?
Sigarði S. Ólafssyni hefir að
mestu verið svarað með því, sem
vér höfum tekið fram hér á und-
an. Þó skal þessu hætt við: Sig-
ORÐSENDING
til útsölumanna og kaupenda,
Útsölumenn! Ef þér eigið eitt-
hvað óselt af 2. thl. 5. árgangs
(febrúarblað 19W), þá eruð þér
vinsamlegast beðinn um að senda
oss það sem allra fyrst. Treystum
vér því, að þér látið þetta ekki
bregðast.
Þá viljum vér biðja þá iitsölu-
menn og kaupendur, sem ekki
hafa gert skil fyrir síðasta ár-
gang að láta það ekki dragast
lengur.
Verð blaðsins helzt óbreytt —
5 krónur árgangurinn — þrátt
fyrir mjög aukinn kostnað, en
þess er þá einnig fastlega vænzt,
að það verði metið eins og ber -
að allir kaupendur, undantekn-
ingarlaust, borgi blaðið skilvís-
lega — og að allir útsölumenn
og aðrir, sem áhuga hafa fyrir
því, að íþróttablaðið haldi áfram
að koma út, geri sitt bezta til
þess að útvega því nýja, skilvísa
kaupendur.
Útgef.
urður er nú fallinn frá þeirri
fullyrðingu sinni, að vér höfum
breytt úrskurði tímavarða og
markdómara og erum vér lion-
um þakklátir fyrir viðurkenning-
una á því. Um það atriði, að vér
höfiun breytt úrskurði yfirthna-
varðar, skal þetta tekið fram:
Þegar stjórn Í.S.Í. berst meta-
skýrsla til staðfestingar, sem hún
álítur að sé hyggð á röngum for-
sendum, þá hefir hún um 2 leiðir
að velja; annaðhvort að neita
staðfestingunni eða þá að leið-
rétta skýrsluna, þannig, að það
met, sem staðfest er, fái staðizt
samkv. gildandi leikreglum. í því
tilfelli, sem hér um ræðir, var
siðari leiðin valin.
Sig. Ólafsson og raunar Ólafur
Sveinsson líka, vilja ákveða tíma
Sig'. Finnssonar eingöngu eftir
fjarlægðinni frá næsta manni á
undan. Aftur á móti er úrskurð-
ur vor byggður hæði á fjarlægð-
inni og tímanum. Vér lítum svo
á, að metið eins og' það var stað-
fest (2(599 stig) megi teljast ör-
uggt, en það hefði verið mjög
vafasamt með 2709 stigum.
Stjórn Í.S.Í. getur aðeins stað-
íest þau met, sem enginn vafi
leikur á að fái staðizt, og geta
vonandi allir íþróttamenn fallizt
á, að það sé hið eina rétta.
Stjórn
íþróttasambands íslands.
IþrottanelDd rlklsins.
liéfir sett eftirfarandi reglur um
umsóknir um styrki úr íþrótta-
sjóði, samkvæmt 8. grein íþrótta-
laganna:
1. gr. Umsóknir skulu ritaðar
á sérstök eyðublöð, er íþrótta-
nefnd leggur til ókeypis.
2. gr. Umsóknir skulu vera
komnar til íþróttanefndar fyrir
1. marz 1941, en eftirleiðis fyrir
1. janúar ár hvert.
Umsóknareyðuhlöðin hafa þeg-
ar verið prentuð og fást hjá í-
þróttanefndarmönnum og' i skrif-
stofu fræðslumálastjóra. — í í-
þróttanefndinni eiga sæti: Guðm.
Kr. Guðmundsson skrifstofustj.,
Aðalsteinn Sigmundsson kennari
og Benedikt G. Waage kaupmað-
ur. —