Íþróttablaðið - 01.03.1941, Síða 13

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
11
SkfaMarölíma
Armamis
Þrítugasta Skjaldarglíma Ár-
manus var liáð í Iðnó, föstudag-
mn 31. janúar. Keppendur voru
10 alls úr 3 íþróttafélögum.
Það má segja að glíman hafi
verið heldur léleg sem heild. —
Voru gallar hennar margir, og
er það sorglegur vottur þess
hirðuleysis, sem á þjóðaríþrótt-
ínni er. Ég mun ekki telja hér
npp galla einstakra keppenda,
því að það kemur ekki ósjaldan
fyrir, að einstakir keppendur fari
út úr jafnvægi í byrjun og ná sér
ekki á strik alla glímuna út, þótt
þeir í eðli sínu séu allgóðir
glímumenn.
Aftur á móti er skvlt að geta
þess, sem vel er gert; það örfar
þá, sem óheppnin hefir elt, til
að gera betur næst og taka þá sér
til fy rirmyndar, sem að allra
dómi glímdu vel. Það var tví-
mælalaust skjaldarhafinn
Kjartan B. Guðjónsson, — sem
sýndi yfirburði í þessari glímu,
enda hlaut hann einnig fegurð-
arverðlaunin.
Jóhannes Ólafsson er knár
niaður og iiefir allgóða fram-
komu, en skortir þjálfun; af hon-
nni má vænta góðs í framtíðinni,
et hann æfir sig vel og tekur sér
skjaldarhafann lil fyrirmyndar.
Gunnlaugur Briem er látlaus
°g prúður í framkomu, en vant-
ar sérstaklega meiri bragðakunn-
attu. Hannes Ingibergsson liefir
aijög smekklega framkomu og er
mjúkur í hreyfingum. Grímur S.
Norðdahl kemur stillilega og á-
kveðið fram, en vantar meiri til-
þrif í hrögðin.
Mun ég nú ekki fara lengra í
lýsingu á einstökum mönnum,
þótt þeir, sem ótaldir eru, séu
nijög mismunandi og gallar
þeirra sitt upp á hvern máta.
Aftur á móti vil ég víkja að
glímunni sem heild, fyrst þvi,
sem glímumennina ráða sjálfir,
en þó mismunandi mikið, því að

Kjartan B. Guðjónsson.
einn hefir þennan galla og annar
liinn. Það, sem þeir áttu mest
sameiginlegt, var það, livað þeir
liéldu tökunum fast og héldu
liver öðrum i föstum skorðum.
Til þessa áttu flestar ljótu glim-
urnar rót sína að rekja, nú eins
og oft áður Og það er víst, að
þeir, sem ekki geta yfirstigið
þennan galla, geta aldrei glímt
vel, livað vel, sem þeir kunna
glímuna að öðru leyti.
Þá er annar galli, sem mikið
kvað að, en það voru stimpingar
og sprikl út í loftið. Bol var tölu-
vert áberandi og í sumum glím-
unum fram úr hófi mikið. Níð
var sá gallinn, sem minnst bar
á, þó að ekki væri laust við að
því brygði fyrir, og er gott til
þess að vita, að það skuli nú
orðið sjaldséð, því að frá níðinu
stafa hér um hil öll slvs, sem
koma fyrir i glímunni.
Það, sem eru sameiginleg mis-
tök glímumanna og þeirra, sem
sjá uni undirbúning hennar, er
útbúnaður á skóm og beltum.
Skór, sem alltaf eru að detta af
meðan á glímu stendur, eru al-
veg ónothæfir, og fengu menn
gott sýnishorn af þvi á þessari
Skjaldarglímu.
Beltin voru losaraleg og ónýt,
slitnuðu oft, auk þess, sem kepp-
endur hættu stundum i miðri
Frli. á bls. 1 (5.
KEPPENDASKRÁ: : >—t r 1 ^ Grhnur N. Kjartan B. G. X JsC Sh p 0£ ÍC or. 53 'or. 53 ÍC :o Zj or. 53 Jóhannes Ó. Hannes I. Vinningar JsC í'O Pí
Gunnl. Briem Jónsson (A) í 1 1 o 0 o i 0 0 o 2 6—9
Grhnur Norðdahl (ÍK.) |0 í í o 0 i 0 1 o o 2 6—9
Kjartan B. Guðjónsson (Á.) |1 1 lí 1 i 1 1 1 1 8 1
Sigurður Hallbjörnsson (Á.) I 1 1 1 0 t 0 1 1 o 0 4 4—5
Sig. Ingason (U.M.F. Hvöt) .... |1 0 I 0 1 i 1 1 o 1 5 3
Sigurður Guðmundsson (Á.) |0 11 0 0 0 í 0 o 1 2 6—9
Sigurjón Hallhjörnsson (Á) 11 0 j 0 0 0 1 í o 0 2 6—9
Jóhannes Ólafsson (Á.) 11 11 0 1 1 1 1 t 1 7 2
Hannes Ingibergsson (Á) II 1 1 0 1 0 0 1 0 i 4 4—5