Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.02.2020, Page 8

VIÐTAL
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9.2. 2020
E
dda Björg Eyjólfsdóttir bíður fyrir
utan staðinn sem við höfum mælt
okkur mót á í Austurstrætinu og
talar tungum. Dyrnar eru læstar
og hún er í símanum til að bjarga
málum. Aðgangskóði fæst gefinn upp og við
erum komin inn. Leiðin liggur upp á efstu
hæð, þar sem Vinnustofa Kjarvals er til húsa
en hún er í senn vinnustaður og félagsheimili.
Hvorugt okkar hefur komið þarna áður en
betri stað er varla hægt að hugsa sér fyrir
blaðaviðtal – með útsýni yfir Dómkirkjuna, Al-
þingi, Jón Sigurðsson og Austurvöll. Hjarta
rýmisins er gamla vinnustofa meistara Jó-
hannesar Kjarvals sem var á rishæð hússins í
Austurstræti 12 á árunum 1929 til 1972. „Hér
eftir tekur þú öll viðtöl hérna,“ laumar Edda
Björg að mér brosandi.
Leikkonan er nýkomin í bæinn frá Akureyri
en hún leikur í söngleiknum Vorið vaknar eftir
Steven Slater og Duncan Sheik sem Menning-
arfélag Akureyrar frumsýndi í Samkomuhús-
inu fyrir rúmri viku. Eftir langa æfingatörn er
nokkurra daga frí kærkomið áður en haldið
verður aftur norður fyrir næstu sýningalotu,
sem hófst á fimmtudaginn.
Smitar út frá sér
Þegar við höfum komið okkur makindalega
fyrir upplýsir Edda Björg að hún hafi haft
mikla ánægju af því að taka þátt í uppsetning-
unni á Vorið vaknar en hún er ekki að koma í
fyrsta sinn að verkinu; lék í samnefndu leikriti
eftir Frank Wedekind, sem söngleikurinn
byggist á, í Borgarleikhúsinu árið 1999, ásamt
Mörtu Nordal, sem leikstýrir sýningunni fyrir
norðan, og fleirum. „Það hefur verið virkilega
gaman að starfa fyrir norðan enda er Marta að
gera frábæra hluti sem leikhússtjóri; hefur
sett upp metnaðarfullar og skemmtilegar sýn-
ingar sem allir hafa gaman af. Mörtu líður
mjög vel fyrir norðan og það smitar út frá sér.
Ekki skemmir heldur fyrir að hafa tónlistar-
stjóra eins og Þorvald Bjarna Þorvaldsson og
danshöfund á borð við snillinginn Lee Proud.
Þarna er valinn maður í hverju rúmi.“
Wedekind samdi leikritið árið 1891 en Edda
Björg segir söguna enn þá eiga erindi. „Konur
eiga ekki upp á pallborðið í sögunni, það er
kúgun og forræðishyggja með skelfilegum af-
leiðingum. Er ekki það sama að gerast í dag?
Er ekki Donald Trump búinn að færa réttindi
kvenna aftur um áratugi? Baráttunni fyrir
jöfnum réttindum karla og kvenna er hvergi
nærri lokið.“
Edda Björg og Þorsteinn Bachmann fara
með öll hlutverk fullorðinna í sýningunni og
hún segir hreina unun að vinna með honum.
„Við Steini náum mjög vel saman, ekki síst
þegar kemur að stjörnuspekinni og hinum
andlegu málum. Það er alltaf jafn gaman að
vinna með honum og eiga hann sem vin. Ungu
leikararnir í sýningunni eru líka frábærir og
eiga framtíðina fyrir sér. Það er mikil orka og
gleði í þessari sýningu, sem hljómar kannski
eins og klisja – en það er bara þannig. Hjartað
slær þarna í hverju horni.“
Saknar fjölskyldunnar
Edda Björg býr í Reykjavík og hefur því verið
langdvölum frá fjölskyldu sinni frá því æfingar
hófust fyrir norðan í byrjun desember. „Það
getur verið erfitt að vera svona mikið í burtu,
sérstaklega þegar maður á ung börn en dóttir
mín, Ísold Elsa, er sjö ára. Hún hefur saknað
mín og ég hennar. Ég á hins vegar góðan
mann, Stefán Má Magnússon, sem borið hefur
hitann og þungann af heimilishaldinu und-
anfarna mánuði, auk þess sem sonur okkar,
Kolbeinn Daði, sem er sautján ára, er mjög
duglegur að hjálpa til. Hann er á fyrsta ári í
Versló og stendur sig vel. Mig langar líka að
nefna skólann hennar Ísoldar, Ísaksskóla, í
þessu sambandi. Frábærlega er haldið utan
um hana þar. Ég reyndi yfirleitt að koma heim
um helgar en fyrir kom að ég var veðurteppt
fyrir norðan. Þetta hefur verið harður vetur,“
segir Edda Björg.
Búandi ein fyrir norðan hefur rútínan að
vonum verið allt önnur hjá Eddu Björgu að
undanförnu. „Ég bý í Gilinu með frábært út-
sýni og hef gengið mjög mikið – í öllum veðr-
um. Sundlaugin er líka rétt fyrir ofan mig og ég
hef verið mjög dugleg að fara í sund og hug-
leiða á morgnana. Búa mér til nýja rútínu.
Undarlegustu hlutir geta þó gerst; um daginn
lagði ég mig til dæmis klukkan fimm síðdegis
og vaknaði ekki fyrr en tíu um kvöldið. Vaknaði
furðulostin: Hvað er eiginlega í gangi? Þetta
gæti aldrei gerst heima,“ segir hún hlæjandi.
Missti afa sinn í haust
Edda Björg hefur líka nýtt tímann til að lesa
mikið, stunda sjálfsrækt og líta inn á við sem
hún segir hafa verið ákaflega nærandi. „Afi
minn, Sigurður Jónsson, sem ég ólst upp hjá,
féll frá í haust og ég hef verið að vinna úr þeim
missi. Hann var kominn yfir nírætt og hafði
undir það síðasta glímt við erfið veikindi en
samt er maður aldrei almennilega undirbúinn.
Ég er afskaplega þakklát fyrir að hafa haft afa
Morgunblaðið/RAX
Hjartað slær í hverju horni
Edda Björg Eyjólfsdóttir leikkona endurnýjaði kynnin við Vorið vaknar eftir rúm tuttugu ár og segir verkið enn eiga
erindi; nú er það að vísu söngleikurinn í stað leikritsins áður. Mantran hennar í dag er jákvæðni og þakklæti og
henni hefur liðið vel á Akureyri enda þótt hún sakni að vonum fjölskyldunnar hér fyrir sunnan. Að sögn Eddu
Bjargar er sterk orka fyrir norðan og meiri snjó hefur hún ekki séð síðan hún var barn.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
’Maður þarf að njóta þessalífs. Við eyðum alltof miklumtíma í að hafa áhyggjur. Ammasagði einu sinni við mig að það
væri eitt sem hún væri löngu
hætt að hafa – áhyggjur.
„Leiklist snýst um að veita
gleði, von og mikilvægum skila-
boðum inn í líf fólks og mesti
galdurinn í ferlinu er að fá við-
brögð frá áhorfendum,“ segir
Edda Björg Eyjólfsdóttir.