Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.02.2020, Side 14

Þ
ær heita fullum nöfnum Vilborg Yrsa Sigurð-
ardóttir og Laufey Ýr Sigurðardóttir og eru einu
börn Sigurðar B. Þorsteinssonar læknis og Krist-
ínar Höllu Jónsdóttur stærðfræðings. Blaðamað-
ur Morgunblaðsins kíkti í heimsókn til systranna,
hvorrar í sínu lagi, og fékk þær til að segja frá sambandi sínu
og hvor frá annarri. Hvorug segist geta hugsað sér betri syst-
ur og kom í ljós að báðar segja hina vera skemmtilegu syst-
urina. Ýmislegt annað kom í ljós í spjallinu. Yrsa er stríðin og
missir reglulega af flugvélum og Ýr talaði viðstöðulaust sem
barn og má ekkert aumt sjá, en hún hefur tekið að sér hunda
sem enginn annar vill. Þegar þær voru litlar laumuðust þær í
bók föður síns um hryllilega sjúkdóma; nokkuð sem gæti hafa
verið kveikjan að ævistarfi þeirra beggja.
Laumuðust í bók
Systurnar Ýr og Yrsa Sigurðardætur fetuðu ólíkar brautir í lífinu; Yrsa er að
góðu kunn fyrir glæpasögur sínar og Ýr er barnalæknir og á átta börn.
Morgunblaðið bað þær að segja hvor frá annarri og rifja upp gamlar minningar.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
Yrsa og Ýr voru alltaf
góðar vinkonur en þrjú
ár eru á milli þeirra.
TENGSL
14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9.2. 2020
Ég held hún hafi verið fyrirmyndar-barn. Ég veit ekki af hverju þauáttu síðan mig,“ segir Ýr og hlær.
„Hún var alltaf góð við mig; hún er
bara góð við alla. Ég man eftir henni
fyrst þegar við bjuggum í Texas í Am-
eríku, en við fluttum þangað þegar ég
var fimm ára. Ég man að mér fannst allt
sem hún gerði, borðaði, klæddi sig í æði.
Ég vildi alltaf vera með og hef örugglega
verið rosalega pirrandi. Ég held hún hafi
yfirleitt leyft mér að vera með sér, alla
vega man ég ekki eftir öðru,“ segir hún.
„Hún er félagslega fær og hefur alltaf
verið rosalega vinsæl af því hún er svo
skemmtileg. Ég er leiðinlegri af okkur
tveimur. Það hljómar hræðilega, en það
er samt alveg satt. Hún er alltaf jákvæð.
Ég hef alltaf verið föst í reglum en hún
alltaf sveigjanlegri, slakari,“ segir Ýr.
„Yrsa er sterkur námsmaður en það
snerist aldrei um að fá háar einkunnir.
Ef henni fannst betri hugmynd að spila
brids allan daginn í menntó, þá gerði
hún það bara. Hún var kannski létt-
kærulaus, en hún átti líka svo auðvelt
með að læra,“ segir hún.
„Eftir menntaskóla fór Yrsa í verk-
fræði. Það þótti smá skrítið á þessum
tíma að kona færi í byggingarverkfræði,
þetta voru mest strákar. En það kom
mér ekki á óvart. Hún fór svo í masters-
nám til Kanada og þegar hún flutti heim
flutti ég út, þannig að við höfum svolítið
misst hvor af annarri. En við höfum allt-
af ræktað systrasambandið.“
Hvernig myndirðu lýsa Yrsu?
„Yrsa er ótrúlega fyndin. Ef henni dett-
ur eitthvað í hug, þá tekur hún það alla
leið. Ég hef orðið fyrir barðinu á því. Það
hefur verið brandari í gegnum árin hvað
ég er mikill stuðningsmaður McDonald’s.
Þegar McDonald’s var að koma til Íslands
beið ég spennt í hálft ár. Þetta var á þeim
árum þegar ég var í læknadeildinni. Einn
daginn fékk ég bréf sem stílað var á alla
læknanema um að efna ætti til mótmæla
vegna komu McDonald’s,“ segir Ýr og
segir ýmsar upplýsingar hafa fylgt með
bréfinu um hversu óhollur maturinn frá
þeim væri og að verðandi læknar landsins
ættu að vera meðvitaðir um það.
„Ég tók bréfið og reif það í tvennt og
henti í ruslið. Daginn eftir kom Yrsa í
heimsókn og ég var enn í uppnámi yfir
bréfinu. Sagði henni að ég væri mjög
hlynnt McDonald’s og ég skildi ekkert
hvernig einhver hefði komist yfir póst-
lista læknanema. Hálfum mánuði síðar
kom framhaldsbréf. Mun harðorðara og
nú var búið að ákveða mótmæli á Lækj-
artorgi og að þeir tryðu ekki öðru en ég
myndi vilja vera með. Nú væri komið að
því að velja hvaða slagorð ég vildi hafa á
mínu mótmælaskilti. Það voru þrír
möguleikar og ég mátti velja á milli. Eitt
var: „Burt með hamborgararassa“. Þeg-
ar ég var búin að lesa bréfið hugsaði ég:
þetta meikar engan sens. Þá hafði Yrsa
auðvitað sent mér þessi bréf,“ segir Ýr
og hlær.
Þannig að hún er svona stríðin?
„Já, hún hefur mikinn húmor. Þegar
ég fór í sérnámið mitt þurfti ég að ráða
au-pair. Í þá daga setti maður auglýs-
ingu í Morgunblaðið og fólk átti að skila
þangað inn umsóknum sem maður svo
sótti. Ég var erlendis að vinna en átti
gamalt faxtæki. Ég bað Nonna, manninn
minn, að sækja umsóknirnar og faxa
þær til mín. Svo heyri ég í honum og
hann spyr mig hvort hann ætti að faxa
allar umsókninar, honum fannst sumar
varla koma til greina. En ég vildi sjá þær
allar og bað hann að gera það. Svo horfði
ég á faxtækið og það kom bara heil rúlla
þar út! Ég byrja að lesa og sé að þarna
eru margar blaðsíður frá Fangels-
ismálastofnum. Þar stóð að þeir væru að
koma fyrrverandi föngum í vinnu og
væru að sækja um öll störf sem auglýst
væru í Morgunblaðinu, með tillögum um
hvaða fangar myndu henta best í vinn-
una. Ég fattaði þetta ekki strax, en
þarna var auðvitað Yrsa að verki. Þetta
var brjálæðislega fyndið. Hún skrifaði
barnabók um þetta seinna; Barnapíubóf-
ann.“
Yrsa á tvö börn og eitt barnabarn.
Hvernig mamma og amma er hún?
„Hún er ótrúlega afslöppuð. Og það
held ég að við séum báðar. Við reynum
bara að sýna hlutina í verki og vera al-
mennilegar manneskjur. En ég er það
samt ekkert alltaf, eins og ég segi, ég er
miklu leiðinlegri en hún. En við erum
ekkert að stressa okkur yfir smá-
atriðum.“
Grunaði þig að hún yrði rithöfundur?
„Sem unglingur og krakki hafði hún
alltaf gaman af glæpasögum, þannig að
það kemur ekki á óvart. Svo er ótrúlegt
hvað það hefur gengið vel hjá henni.
Hún fær stundum ráð hjá mér varðandi
læknisfræði. Mér finnst plottin hennar
ótrúlega vel úthugsuð og hún þarf enga
hjálp, en það er gaman þegar hún spyr
mig.“
Er hún rosalega skipulögð?
„Það er ekki þannig að hún skipuleggi
tímann sinn vel en hún skipuleggur
plottin sín vel. Ég held hún taki verk-
fræðinginn á það.“
Er hún góður kokkur?
„Nei, hún er alveg hörmulegur kokk-
ur. Ég hef aldrei vitað til þess að hún
hafi eldað eina einustu máltíð. Hún gæti
lifað á flatbrauði með osti,“ segir Ýr en
bætir við að Yrsa panti samt yfirleitt
framandi og furðulega rétti á matseðli
veitingastaða.
„Sem rithöfundur getur hún ekki ver-
ið hrædd við hið óþekkta. Ég held hún sé
þorin. Hún er rosalegur nagli, það stopp-
ar hana ekkert.“
Hvað hittist þið mikið?
„Við hittumst talsvert en hún er mikið
erlendis. Ég hefði aldrei hleypt henni í
þessa ritmennsku ef ég hefði vitað hvað
hún yrði mikið í burtu.“
Hverjir eru gallar hennar?
„Hún er hræðileg að nota síma. Hann
er annaðhvort bilaður eða maður nær
engu sambandi. Hún er ekki með snjall-
síma, heldur einhvern gamlan draslsíma.
Svo er bara grín að ferðast með henni.
Yrsa hefur misst af flugvélum svona þrjá-
tíu sinnum á lífsleiðinni. Og það kemur
henni alltaf jafn mikið á óvart. Ég hef
reynt að segja henni að vélin fari bara á
ákveðnum tíma. Það hefur verið frekar
fyndið. Hún kann ekki beint á klukku.
Svo er hún versti bílstjóri í heimi; ég er
ekki viss um að hún myndi ná bílprófi ef
hún tæki það í dag. Enda keyrir hún aldr-
ei heldur lætur keyra sig allt,“ segir hún.
„Hún er engum lík. Hún er mjög slök
og aldrei að æsa sig yfir hlutunum. Ann-
ars er ekki hægt að segja neitt slæmt um
hana; ég held að enginn gæti það. Ég
gæti ekki verið heppnari með systur.“
„Hefur misst af
þrjátíu flugvélum“
’ Yrsa hefur misst afflugvélum svona þrjátíusinnum á lífsleiðinni. Ogþað kemur henni alltaf jafn
mikið á óvart. Ég hef reynt
að segja henni að vélin fari
bara á ákveðnum tíma.