Kosningablað Alþýðuflokksins á Siglufirði - 15.07.1933, Blaðsíða 2

2
KOSNINGABLAÐ
ósannar óhróðurssögur um menn
eða málefni villa ykkur sýn, og
varist um fram allt þá mennina,
sem þykjast vera vinir ykkar, en
nota hvert tækifæri til að sví-
virða og eyðileggja ykkar eigin-
legu samtök, vantandi alla mögu-
leika til að vinna ykkur gagn,
vitandi, að takist þeim að sundra
samtökum, sem þegar eru til, þá
liggur leið verkalýðsins gegnum
eymd máttlausrar starfsemi, sem
hyggst að nota hnefaréttinn, en
hlýtur að verða brotin á bak aft-
ur, svo lengi sem ekki svo að
segja öll nágrannalöndin hafa
tekið þá trú er þeir boða.
Og þið minnist þess, að við
næstu þingkosningar fjölgar fuil-
trúum Alþýðuflokksins að mun
og því ríður nú á að sýna styrk
flokksins og stæla kraftana fyrir
næstu sigra.
Og — því fram til starfa fyrir
umbótamálum þeim, er bíða úr-
lausnar, til hagsbóta allri alþýðu
á íslandi.
öll á kjörstað og kjósið menn
alþýðunnar, frambjóðendur AI-
þýðuflokksins.
12. júlí 1933.
Felix Guðmundsson.
-----o-----
Samfyliiig epdarínnar.
»Umbæturnar eru til bö>v-
unar, þær tefja fyrir því að
verkalýðurinn fylki sér und-
ir merki kommúnista. Sult-
urin er beztur«.
J. Figved, fsaf.
Kommúnistar leggja allt sitt
kapp og vinnu í það að rækja og
svívirða hin eiginlegu samtök
verkalýðsins á íslandi og foringja
þeirra. Er ekkert til þess sparað,
hvorki lýgi né blekkingar.
Á sama tíma sem þeir hrópa til
verkalýðsins um svik Alþýðu-
flokksmanna og telja sig þá einu
sönnu samfylkingu og »baráttu-
fúsa«, þá hamast þeir út af þeim
umbótum, sem Alþýðuflokkurinn
hefir fengið framgengt, þeir eru
sem sé, eins og Figved segir, á
móti öllum umbótum. Þeir vilja
ekkert af þeim. Þeir vilja bara
eymd og niðurlægingu verkalýös-
ins, því í gegnum það trúa þeir
því að verkalýðurinn fáist út í þá
heimskulegu baráttu, sem þeir
iðka, það er: ólæti, óp og bar-
smíðar. En þeir bara gleyma því,
að slík starfsemi leggur Ieið sína
gegnum eymd og ófrið, sem harð-
ast kemur niður á verkalýðnum,
leggur gæfu hans og framtíð í
rústir. Með því að slík starfsemi,
eða öllu heldur starfsvitleysa,
verður til þess eins að framkalla
Fasisma, verður til þess, að þeir
sem aðstöðu hafa til að vopna sig
með krafti peninga og valda, taka
til þeirra ráða að láta vopnin
miskunnarlaust ríða að verka-
lýðnum, þar til hann er að fullu
beygður og ósjálfbjarga og engu
ráðandi. Þarf ekki annað en
benda á Þýskaland til sönnunar.
Þar hafa kommúnistarnir iðkað
þá iðju að sundra verkalýðssam-
tökunum og rægja foringjana þar
til sá eiginlegi verkalýðsflokkur
var orðinn svo valdalaus og veik-
ur, að Fasistarnir sáu sér leik á
borði að gera byltingu, með til-
styrk kapítalistanna. Og nú ríkir
þessi harðsnúni og miskunnar-
lausi óaldarflokkur þar, og kúgar
verkalýðinn og fangelsar og drep-
ur foringjana.
Þau laun hafa kommúnistarnir
þar uppskorið, og auk þess að
eyðileggja verkalýðssamtökin
hafa þeir uppskorið þá gleði, að
fá nokkra af beztu foringjum
hins eiginlega verkalýðsflokks
fangelsaða, og blöð þeirra bönn-
uð, svo að eftir situr verkalýöur-
inn forsvarslaus. Eru þetta ekki
dásamleg vinnubrögð? Hér á voru
landi hafa þessir menn, komm-
únistarnir, gert ítrekaðar tilraun-
ir til þess að sprengja verkalýðs-
félögin og Alþýðusambandið, og
hefir enda tekizt að veikja og
gera lítt starfhæf 3—4 félög á
landinu. Þeir halda uppi stans-
lausum lygum og rógi um for-
ustumenn Alþýðuflokksins, en
verða þó að leita á náðir Sam-
bandsins í hvert skipti sem þeir
álpast út í deilu, og eru þá venju-
lega búnir að fyrirgera allri sig-
Kjósið frambjóðendur
Alþýðufíokksins:
Jóh. F. Guðmundsson
Felix Ouðmundsson.
urvon áður en til kasta annara
kemur, samanber Vestmanna-
eyjadeiluna. Stundum ana þeir út
í deilur í fullri óþökk hlutaðeig-
andi félaga, samanber hér á
Siglufirði verksmiðjudeiluna, sem
þeir grátfegnir gáfu upp, bara ef
þeir fengu að stimpla(H) sáian-
ingana samþykktu þeir allt, þótt
þeir áður væru búnir að kalla
samningana »svívirðilega kúgun
og árásir«.
Svona eru vinnubrögðin og því
ætti enginn fullþroska og hugs-
andi verkamaður eða verkakona
að líta við þeim, hvað þá heldur
að ljá þeim fylgi sitt. Og svo
»bíta þeir hausinn af skömminni,
með því að stilla hinum og öðrum
dátum upp nú við kosningarnar
í ýmsum kjördæmum, vitandí
fullkomlega að þeir hvergi fá
mann kosinn, hafandi bara það
eitt fyrir augum að rýra fylgi Al-
þýðuflokksins, og draga þar með
úr því valdi og áhrifum svo og
skilyrðum til kröftugri starfsemi
til umbóta á kjörum alþýðunnar,
og er það eftir annari starfsemi
þeirra, því gætu þeir einhverntíma
komið manni inn 1 þingið, þá væri
það aðeins til að láta reka þar
sömu iðju sem í verkalýðsfélög-
um. hróp og köll, hótanir, sem
aldrei væru framkvæmdar, og því
hlegið að. það mesta sem þeir
kynnu að ná, væri að hleypa upp
nokkrum fundum, svo að þeim
yrði hent út. Þeir hafa sjálfir
marg-lýst því yfir, að á þing ætli
þeir ekki til umbótastarfsemi,
heldur til að brjóta þingið niður
sem hverja aðra svívirðilega
stofnun, að kjör alþýðu bötnuðu
við það eitt, geta víst fáir séð,
enda eru þeir ekki menn til þess,
þeir heykjast á því sem minna er.
En eitt er víst; hvert einasa
akvæði sem þeir fá, er svik við
hih eiginlegu verkalýðssamtök.
Svik við alla alþýðu á íslandi.
Þráinn.