Rit Búvísindadeildar - 15.09.1996, Blaðsíða 28

Tafla 1.1.1.13 Tilbúinn áburður kg/ha: N-205 P-109,3 K-273,9.
Áburður á ha árið 1957 Dreifmgar- aðferð 1957 - '60 hey hkg/ha Vaxtarauki hey hkg/ha
a) N.P.K yflrbreitt 48,7
b) N,P,K tætt niður 49,4 0,7
c) Mykja 1001 tættniður 53,6 4,9
d) Mykja 25 t, P-81.3 kg tætt niður 45,3 -3,4
N J.5.3 kg, K-2Q4.2 kg yflrbreitt
(Hv-1957(4)-63)
C-liður gaf mesta uppskeru og kann það að hafa stafað af því að nýting
kúamykjunnar þ.e. köfnunarefnisins í henni hafi verið betri en ætlað var. Það
virðist hafa komið nokkum veginn á sama stað niður hvort tilbúna áburðinum var
dreift ofan á eða hann tættur niður. D-liðurinn gaf nokkuð lægri uppskeru en
aðrir liðir og virðist því sem það hafi gefið frekar neikvæðan árangur að tæta
fosfórinn niður með mykjunni.
Rit landbtínaðardeildar A-flokkur nr. 15:29; nr. 16:34.
Hv-1964(8)-136 Tún
Tilraun þessi stóð í 10 ár. Tvö síðustu árin (1972-'73) vom eftirverkanir mældar.
Borin var saman uppskera og efnamagn túngróðurs eftir tilbúinn áburð annars
vegar og kúamykju hins vegar. Mykjunni var dreift að vori öll árin.
Tilraunin var gerð upp í tvennu lagi annars vegar af Sigfúsi Ólafssyni á
Ráðunautafundi 1979 og hins vegar af Magnúsi Óskarssyni og Áma
Snæbjömssyni í Handbók bænda 1974. Hér verður gerð grein fyrir báðum
þessum uppgjöram.
Magnús Óskarsson og Ámi Snæbjörnsson. Handbók bænda 1974
Efnamagn mykjunnar var mælt árlega og var meðalefnamagn hennar eftirfarandi:
0,36 %N 0,11 %P 0,24 %K
Þetta telst vera fremur lágt efnamagn og skýringin trúlega sú að ekki hafi verið
hrært nógu vel upp fyrir sýnatöku og því hlutföll þvags og saurs í sýnum ekki
rétt. Við upphaf tilraunar var gert ráð fyrir 60 % nýtingu köfnunarefnis í
mykjunni og miðað við það við ákvörðun áburðarskammta tilbúins áburðar.
18