Rit Búvísindadeildar - 15.09.1996, Blaðsíða 41
og öfugt. Þetta virðist þó ekki hafa verið raunin í nokkrum þeirra tilrauna sem
fjallað hefur verið um hér fyrr í kaflanum. Hugsanlega hefði náðst jafngóður
árangur þó magn fosfórs og kalíum hefði verið minna.
Mykjan sótti yfirleitt á í seinni slætti enda torleystari áburður og háðari veðráttu
hvað varðar nýtingu. Uppskeran 1932 jókst ekki í samræmi við aukna skammta
og má gera því skóna að jarðvegur hafí verið að verða mettur af næringarefnum
og að það hafi verið komið að mörkum hins minnkandi vaxtarauka.
Búnaðarrit 41:66-67; 44:170; 45:113-114; 46:151; 47:194-196.
Rv-1925(8)-kt Tún
Mikið ósamræmi reyndist vera í stærð áburðarskammta milli heimilda í þessari
tilraun og ómögulegt að fá nokkum botn í það. Því var afráðið að skrá
skammtana eins nákvæmlega og mögulegt var samkvæmt Búnaðarritinu. Hér
verður þó notast við það meðaltal sem gefið er upp í 47. árgangi Búnaðarritsins.
Tilgangur tilraunar var að athuga hvort bæta mætti nýtingu búfjáráburðar með
notkun tilbúins áburðar jafnhliða. Áburðarskammtar breyttust yfir tímabilið en
réttum hlutföllum áburðartegunda var þó haldið. Kalí var borið á alla liði
tilraunar í 6 ár sem nam 49,9 kg/ha. Kúamykju og kalí var dreift að hausti en
saltpétri og súperfosfati að vori. Tilraunin var gerð í framræstri mýri.
Köfnunarefnið gaf allnokkum vaxtarauka og virðist sem 49,4 kg gefi vel ríflega á
við 11,5 tonn að mykju.
Tafla 1.1.2.10 Meðaláburðarskammar á tímabilinu
Áburður á ha 1925-32 hey hkg/ha Vaxtarauki hey hkg/ha
a) Mykja 23 t 67,6
b) Mykja 231, N-24,7 kg 78,0 10,4
c) Mykja 11,5 t, N-49,4 kg 73,7 6,1
d) Mykja 11,5 t, N-24,7 kg P-10,4 kg 71,4 3,8
(Rv-1925(8)-kt)
Búnaðarrit 44:184-186; 45:120-121; 46:158-159; 47:196-199.
31