Harmonikublaðið - 01.05.2016, Side 18

„ ; Giögri í Árneshreppi á
Jón kútur Bjarnaso síldarverksmiðj-
Ströndumvannerttsinnumum
unni í Djúpuvík. ldina fyrir verksmiðju-
Ráðskonan sem sa um mats^ ^ afbrigðum.
fólkið var svarkur mik g ráðskonunnL
Kom þeim afar dla sam > ^ af honum haus-
Eitt sinn hótaði hun ]o eitthvert
inn með eldhússaxtnu ef hann ^ . v.ð Qgkkgaði
viðvik fyrir hana. Jon br ^ hét Steinólfur
ráðskonuna fyrir vet^ lætur verða af þessu er
ogbættisvo við: „ht kernng
ég farinn!“
Eftirfarandi saga gerðist á tímabili Péturs Péturssonar
lækms sem heraðslæknis í Bolungarvík.
Hann var tiltölulega nýkominn og menn voru ekki farnir
" nUm ^ ráðL Svdnn Bernddusson vélsmiður
. Mjoim.fekk Cfhvað f auSað feitaði til læknisins út
at þv,. Þa var aðstaða til læknisverka í Bolungarvík ekki
ems goð og hun er nú og læknirinn varð að nota sama
herbergtð til flestra verka, hvort heldur meinið var æða-
hnutar eða handleggsbrot. Þar var skoðunarbekkur fyrir
sjuldinga sem jafnframt var notaður við mæðraskoðun og
a honum þar til gerð statíf fyrir fætur kvennanna. Pétur
segir Sveim að leggjast á bekkinn. Sveinn ætlar að vera
smðugur vtð nýja lækninn og spyr hvort hann eigi að setja
lappirnar þarna upp á statífið. Pétur svaraði með sinni
serstæðu raust:
„Já, það skaltu geragóði, efþú ert með augað í rassgatinu.“
Gestur heitinn Pálsson á Víðidalsá í Steingrímsfirði,
látinn fyrir ekki mörgum árum, var dálítið fljótfær
stundum og margt skemmtilegt eftir honum haft.
Á Hólmavík var gömul kona ljósmóðir og hét Olöf
Guðmundsdóttir. Hún var ógift og var lengi ljósmóðir.
Seinni ár sín bjó Ólöf hjá Kristjáni Jonssyni símstjóra á
Hólmavík og dó hjá honum. Ólöf mælti svo fyrir að
hún yrði jörðuð í sinni fæðingarsveit í Svarfaðardal og
þar átti hún ættingja. Kristján fékk bíl á Hólmavík til
þess að fara með kistuna norður í Skagafjörð þar sem
annar bíll átti að koma á móti úr Svarfaðardal.
Þetta líkaði Gesti á Víðidalsá ekki nógu vel og þótti ekki
nógu virðulegt að basla kistunni á milli bíla á miðri leið:
„Mér líst ekki á þetta hjá honum Kristjáni að ætla að
flytja gömlu konuna í tvennu lagi norður í Svarfaðardal.
S8H^r„ Íh/Ífjaf™’ auknefndur
oTí ótur t,Ws.tÍJ aFJÓnÍ kÚt ^n™«i fljótfær
mikill snjór. 3 Va um vetrartima og
svonefnd NauZ^kurskörð^ ^ ‘ ^
sinnar til kirkju^
ÍT 3 3ð 6 h6Sta * óuðmundí
m^ð alh dfhelvftisJ“reÍ<<’ ^ ”þdr fara öruggJega
Séra ]ón ísleifsson,hinn ágæti sóknarprestur í ArnesU
Ströndum, er ekki
s;grág—sí-mvið
vélaviðgerðir og hvað sem að sinna æðar-
Eitt sinn þegar prestunnn o aðstoðar. Séra]ón
varpinu fór með honum ungur maður t,l aðsto
tahn neitt þnfaverk. vargfuglinn frá varpinu.
eynni, eins og gengur, oþ .g Qg skipta með sér eynni.
Strákur og prestur gang undrunar að prestur
er allt í einu miklu betur Wæddur eina
ekki á skýringu hjá séra Joni: „Eg skrpti um
fuglahræðuna.
18