Vesturbæjarblaðið - sept 2020, Qupperneq 4

“Ég er ættuð af Bráðræðis­
holt inu. Sigurður Þorsteinsson
lang afi minn og Gróa kona hans
bjuggu í litlum steinbæ sem
stendur enn niður við sjóinn.
Þau eignuðust ellefu börn
og á þessu þrönga heimili var
alvöru stássstofa sem jafnan
var lokuð. Hann var útgerðar­
maður og gerði út bátinn
Aðal björgina. Þessi útgerð
er til enn en hún ber annað
nafn. Sú sem rekur ættir sína
í steinbæ á Bráðræðisholtinu
er Sigríður Björk Guðjónsdóttir
ríkis lögreglu stjóri og bætir við
að hún sé Þingeyingur í hina
ættina. „Góð blanda,” segir séra
Skúli Sigurður Ólafsson sóknar­
prestur í Neskirkju eiginmaður
hennar um leið og hann hellir
kaffi í bolla fyrir komumann
að morgni til í Vesturbænum á
dögunum. Þau Sigríður Björk
og Skúli eiga viðburðaríkt líf
að baki og hafa búið á ýmsum
stöðum þar sem þau hafa fengið
verk að vinna. “Við höfum elt
hvort annað þangað til að við
erum orðin staðföst í Vestur­
bænum,” segir Skúli. Sigríður
Björk tekur undir þetta á meðan
hún sinnir ungu barnabarni sem
er í pössun hjá ömmu og afa.
Þau segjast alltaf hafa ætlað
að búa í Reykjavík en atburða­
rásin hafi orðið önnur. “Við
hófum búskapinn á Bergstaða­
stræti en fluttum svo á Flóka­
götu. Árið 1995 hófst flakkið.
Við fluttum fyrst til Kaupmanna­
hafnar, þar sem Sigríður Björk
lagði stund á framhaldsnám í
lögfræði og ég lauk mínu námi
við háskólann og prestaskólann.
Við fluttum til Kaupmanna­
hafnar með frumburðinn okkar,
hana Ebbu Margréti.
Skrifaði útfararræðu um
sprelllifandi bilvélavirkja
Dvölin þar syðra var lífleg og
þau lýsa því að munurinn á menn­
ingu þessara frændþjóða hafi
birst stundum á óvæntan hátt.
Skúli nefnir sem dæmi þegar
hann var í prestaskólanum og
nemendur áttu að skrifa líkræður.
„Flestir voru þeir í starfsþjálfun
í dönskum kirkjum og gátu því
tekið þátt í útförum. Sjálfur var ég
ekki í þeirri stöðu svo ég notaði
fyrirmynd af ágætum bifvélavirkja
af íslenskum ættum sem ég hafði
leitað til og notaði hann sem
grunn í textann minn. Hann var
vitaskuld snarlifandi. Og ég taldi
að mér hefði tekist nokkuð vel
til. Þegar kom að því að fara yfir
ræðurnar kom eitt og annað fram.
Okkur var víst uppálagt að ræða
sem minnst um æviferil þess sem
kvaddur var en raunin var öll
önnur í mínu tilviki. Nemendur
áttu að gagnrýna textann minn
en byrja á jákvæðum nótum.
Það sló því þögn á hópinn, fólki
datt augljóslega ekkert í hug.
Loks sagði ein stúlka í hópnum
eitt hvað á þessa leið: “þetta er
eins og í Íslendingasögunum”.
Hún hafði greinilega kynnst
þeim eitthvað og átti við frá­
sagnir af ættum og ýmsu úr lífs­
hlaupi viðkomandi. Svo gátu þeir
gagnrýnt mig fyrir langlokuna.
Mögulega hitti hún naglann
á höfuðið og þessi íslenska
hefð að rekja lífshlaup sam­
ferðafólks í útförum kann að eiga
þessi upptök.“
Skattstjóri á Vestfjörðum
Við fluttum svo aftur heim að
loknu námi og skömmu síðar
var Sigríður skipuð skattstjóri
á Vestfjörðum. “Þá var ekki um
annað að gera en flytja vestur á
Ísafjörð. Við höfðum aldrei búið
utan höfuðborgarinnar og því
var þetta ný reynsla fyrir okkur.
Við bjuggum þar í tveimur lotum
ef svo má segja. Sú fyrri hófst
haustið 1996.” Sigríður Björk
segir að á þessum tíma hafi
verið unnið að því að tölvuvæða
skatt inn. „Það gekk á ýmsu.
Breytingarnar lögðust misjafnlega
í fólk. Tæknin var líka stundum að
stríða okkur sem vorum að vinna
við þetta. Allt hafðist þetta þó og
eftir á held ég flestir séu löngu
sáttir við þessa breytingu.”
Aðstoðarprestur
í skugga snjóflóða
Skúli sinnti þar kennslu en
var svo vígður aðstoðarprestur
e ins og það hét þá , v ið
Ísafjarðarprestakall. Hann segir
samfélagið á þeim tíma hafi
verið í sárum eftir snjóflóðin í
Súðavík og á Flateyri og margir
áttu um sárt að binda auk þess
sem atvinnulífið hafði orðið
fyrir miklum skakkaföllum. „Við
skynjuðum það um leið hvernig
fólk mætti mótlætinu og leitaðist
við að sækja sér styrk þar sem
hann var að fá. Þar skipaði kirkjan
vissulega ákveðinn sess en því
má ekki heldur gleyma hversu
auðugt lista­ og menningarlíf
er á svæðinu. Það hafði ekki
lítið að segja þegar kom að því
að blása krafti í fólk. Á þessum
árum kynntumst við mörgu
góðu fólki,” segir Skúli og bætir
við að miðlungur þeirra, Ólafur
Þorsteinn, hafi fæðst á Ísafirði.
Nú varð ég að elta hann
“Einn daginn sagði Skúli að nú
yrði ég að elta sig,“ segir Sigríður
Björk. Næsti viðkomustaður
okkar var í Gautaborg. Hann
hafði fengið embætti sem
prestur Íslendinga í Svíþjóð með
aðsetur í Gautaborg. Þetta var
vorið 2000 og við tók erilsamt
starf með miklum ferðalögum.
Íslendingar búa víðsvegar í
þessu víðfeðma landi, flestir á
Stokkhólmssvæðinu, niður á
Skáni og auðvitað í Gautaborg.
„Ég var mikið á ferðinni .
Lestaferðirnar voru margar. En
það var mjög gaman og gefandi
að fást við þetta,” segir Skúli.
Sigríður Björk tekur við. „Ég var
verkefnalaus til að byrja með og
það hentaði mér ekki til lengdar.
Ég setti því undir mig hornin og
fór í nám í Evrópufræðum í Lundi.
Ég þurfti að vakna klukkan fimm
á morgnana og taka lestina frá
Gautaborg til Lundar flesta virka
daga. Svona gekk þetta til í tvö ár
en þá fór ég og börnin heim. Skúli
var eitt ár til viðbótar í Svíþjóð en
elti mig svo heim.”
Aftur á Ísafjörð
Árið 2002 var Sigríður Björk
skipaður sýslumaður á Ísafirði.
Þá tók við seinni Ísafjarðarlotan.
“Ég naut góðs af að hafa kynnst
byggðinni og mannlífinu eftir
að hafa búið þar og sinnt öðru
opinberu embætti. Þarna var ég
farin að starfa sem umboðsmaður
ríkisvaldsins og eitt af því sem ég
kynntist í starfinu var lögreglan.
Á þessum tíma fékk ég áhuga á
lögreglumálum sem hefur fylgt
mér og mótað starfsferli minn að
miklu leyti síðan.
Árin í Keflavík
Á ár inu 2006 urðu enn
breytingar á lífi Sigríðar Bjarkar
og Skúla. Hann fékk veitingu
fyrir starfi sóknarprests við
Keflavíkurkirkju. Hann segir
nokkur læti hafa orðið af því
í sókninni því sá er sótti á móti
honum en þjónaði einnig við
kirkjuna var ósáttur. „Þetta
jafnað sig smám saman og
andrúmsloftið batnaði. Skúli
4 Vesturbæjarblaðið SEPTEMBER 2020
Þetta varð meira flakk
en við höfðum hugsað okkur
Sigríður Björg Guðjónsdóttir ríkislögreglustjóri og séra Skúli Ólafsson sóknarprestur í Neskirkju
spjalla við Vesturbæjarblaðið
Sigríður Björk Guðjónsdóttir og Skúli Ólafsson ásamt börnum sínum og barnabörnum.
Nesvegur 100
Símar 562-1070, 896-4243
Opið virka daga kl. 10 - 18:30
MIKIÐ ÚRVAL SPENNANDI FISKRÉTTA
VERIÐ VELKOMIN
FERSKUR FISKUR
DAGLEGA