Lögmannablaðið - 01.12.1995, Síða 6

Af Merði lögmanni
Þegar Mörður byrjaði í lög-
mennsku hafði hann mikinn
áhuga á sakamálum. Hann
gat þó ekki talist þekktur í undir-
heimum borgarinnar. Einu tengslin
voru fjarskyldur, drykkfelldur
frændi, sem einstöku sinnum hafði
sofið úr sér í fangageymslum lög-
reglunnar og kannaðist því við
nokkra af svokölluðum „góðkunn-
ingjum" lögreglunnar. Frændinn
féllst á að taka Mörð hinn unga
með sér á rúntinn eitt miðviku-
dagskvöld til að kynna hann.
Mörðtir mætti nteð nýprentuð
nafnspjöldin upp á vasann og
dreifði þeim vítt og breytt á hinum
ýmsu knæpum. Mörður varð fljótt
vel kynntur á stöðum eins og Keis-
aranum og Skipper-inn og kunni
vel við sig. Svo fóru þó leikar að
Mörður var farinn að eyða meiri
tíma en góðu hófi gengdi á knæp-
unum. Vinir hans úr lagadeildinni,
sem margir hverjir störfuðu innan
SAA-hreyfingarinnar, töluðu um
fyrir honum og komu honum í
meðferð inn á Vog. Mörður hvarf
því frá störfum um tíma og hafa
þess vegna ekki borist af honum
fréttir nýlega.
Á skrifstofunni hjá Merði starfaði
kjarnorkukvenmaður sem Jóra hét.
Ht'in stLindaði lyftingar í frítímum
og var þrefaldur íslandsmeistari í
millivigt kvenna. Mörður hafði
komist að því að það gafst vel að
taka Jóru með í vörslusviptingar.
Hún jafnhattaði 28 tommu sjón-
varpstækjum svo sem ekkert væri
og fór létt með að mismuna
frystikístum með sextán slátrum
innanborðs út í sendiferðabíla. Jóra
hafði það gaman af þessum störf-
um að hún settist í lagadeild.
Henni sóttist þó námið seint vegna
þess að hún vann ávallt með nám-
inu hjá Merði.
Mörður tók eitt sinn að sér inn-
heimtu fyrir bókaútgáfu. Sölumað-
ur bókaútgáfunnar liafði verið á
ferð um allt land og selt kynstrin
öll af bókum. Kaupendur gátu
þannig eignast allar sögur Sabatin-
is og Kapitólu í skinnbandi. Bæk-
urnar voru seldar með góðum af-
borgunarkjörum. Heimtur voru
hins vegar dræmar hjá bókaútgáf-
unni og því var þetta sent í inn-
heimtu til Marðar. Fjárnámsleið-
angtir um hringveginn blasti við.
Um sama leyti var Mörður á leið í
orlofið inn á Vog. Þeim Jóru datt
þá það snjallræði í hug að Jóra færi
á japanska jeppanum hans Marðar
í fjárnámsleiðangurinn. Þetta gekk
eins og í sögu þar til Jóra mætti hjá
einum af merkari sýslumönnum
landsins, sem gerði athugasemd
við það, að hún mætti en ekki
Mörður. Sýslumaðurinn krafði
hana um umboð frá gerðarbeið-
andanum. Jóra taldi það af og frá
að hún þyrfti slíkt. Hún sagðist
vera fulltrúi Marðar. Sýslumaður
benti henni þá á að málflutnings-
umboð það, sem talað væri um í 1.
mgr. 4. gr. málflytjendalaganna,
tæki eingöngu til lögmanna og lög-
lærðra ftilltrúa þeirra við mætingar
hjá dómstólunum. Aðrir, þar á
meðal laganemar sem stunda lyft-
ingar í frístundum, yrðu að koma
með umboð frá gerðarbeiðandan-
um. Sýslumaður neitaði að halda
fjárnáminu áfram nema slíkt um-
boð yrði lagt fram. Nú voru góð
ráð dýr. Jóra ók í bæinn, heldur
sneypt. Til að bæta gráu ofan á
svart hafði kollegi Marðar samband
við hann og hótaði að kæra hann
til stjórnar LMFI fyrir brot á Codex.
Kolleginn taldi að með því að
senda Jóru í fjámámsleiðangurinn
hefði Mörður brotið gegn 1. ingr. 4.
gr. Codexins, en þar segir að lög-
maður megi ekki stuðla að því að
þeir, sem ekki hafa lögmannsrétt-
indi, fái unnið verk sem lögum eða
venju samkvæmt skuli aðeins unn-
ið af lögmanni. Merði var nóg boð-
ið. Hann dreif sig út af Vogi, nýr og
betri maður með Coca-Cola flösku
upp á vasann. Hann hætti að
senda Jóru í fjárnám, fór annað
hvort sjálfur eða fékk aðra lög-
menn til að mæta fyrir sig.
Mörður bíður þess nú með
óþreyju að Jóra ljúki laganáminu,
svo hann geti tilkynnt hana sem
fulltrúa sinn til hinna ýmsu emb-
ætta og dómstóla.
Rabbfundir
Fræðslunefnd L.M.F.Í. hefur bryddað upp á þeirri nýbreytni í fé-
lagsstarfinu, að halda stutta fundi, rabbfundi, á 3-4 vikna fresti, þar
sem haldin verða stutt framsöguerindi (5-10 mínútur) um eitthvert
áhugavert efni, sem ofarlega er á baugi hverju sinni, t.d. um nýlega
hæstaréttardóma. Eftir framsöguna verða síðan almennar umræður
um efnið. Reynt verður að forðast hið stífa fundarform, sem oft ein-
kennir fræðafundi. Frekar verður reynt að virkja sem flesta í um-
ræðum og að varpa ljósi á hinar ýmsu hliðar mála. Nú þegar hefur
einn slíkur fundur verið haldinn og þótti hann takast mjög vel. Voru
fundarmenn sammála um kosti þess að geta velt fyrir sér niðurstöð-
um hæstaréttardóma á slíkum fundum, þ. á m. með því aö spyrja
flytjendur viðkomandi mála um einstök atriði þeirra.
6