Víðförli - 01.02.2002, Side 5

FEBRUAR 2002
VÍÐFÖRLI
5
Hugleiðingar um fermingarfraeðslu
sem gæti nýst í fermingarfræðslu og æskulýðsstarfi. Þar er
opinn akur, en þar þarf líka fjármagn til.
Kristinn boðskapur á mikið erindi til æskunnar. Þörf fyr-
ir sterk og góð gildi inn í líf þeirra hefur sjaldan átt betur
við. Presturinn er stundum vanmáttugur við verkefnið, þá
skiptir miklu að finna að fræðsludeild stendur við bakið á
honum með aðgengilegt efni til að nýta í fræðslunni.
Bára Friðriksdóttir, prestur íVestmannaeyjum
Fermingarfræðsla
í nútíð og framtíð
Fermingarfræðslan er trúfræðsla þar sem ungmenni eru
frædd bæði í kristinni trú og um hana. Fermingarbörnin
eru frædd um trúna með því að þeim eru kenndar biblíu-
sögur og sálmar og farið er yfir kverið upp á gamla móðinn.
Fræðsla í trú er ef til vill fyrst og fremst í því fólgin að
gripið er til samskiptamódels, sem er alþekkt úr heimi trú-
arbragðanna. Þau hafa alla tíð átt sína lærisveina sem setið
hafa andaktugir við fótskör meistara sinna. Fræðari sem
vill uppfræða fermingarbörn sín í trú þarf að taka hið
mystagógíska hlutverk sitt alvarlega. Hann á að leiða ung-
menni til trúar og efla andlegan þroska þeirra. Þegar ég var
beðinn um að segja álit mitt á fermingarmálum var sérstak-
lega spurt um vináttu við starfsfólkið. Eg vil snúa þessu við
og leggja áherslu á vináttu starfsfólksins við ungmennin.
Sennilega hef ég lært mest af mínum fermingarföður, sr.
Birgi Snæbjörnssyni, hvað það varðar. Sr. Birgir kenndi
upp á gamla móðinn. Hjá honum voru engar lýðræðislegar
hringborðsumræður. Við máttum á hinn bóginn spyrja og
koma með athugasemdir og framlagi okkar var ætíð mætt
af virðingu og kurteisi. Þar að auki sagði sr. Birgir okkur
sögur t tíma og ótíma og margar voru ótrúlega fyndnar.
Okkur fannst presturinn fínn kall og þótti vænt um hann.
Mér finnst sá fermingarfræðari vera til fyrirmyndar sem
sýnir börnunum virðingu og kurteisi og hefur húmor.
Undanfarna vetur höfum við í Akureyrarkirkju fengið
gesti í heimsóknir til fermingarbarnanna sem hafa sagt
þeim eitt og annað. Biskupsstofa gæti lagt fermingarfræðsl-
unni ómetanlegt lið með því að skipuleggja slíkar heim-
sóknir. Um daginn fékk ég til dæmis tilboð um heimsókn
þar sem ungur maður vildi ræða um einelti.
Ég held að fátt sé fermingarbörnum mikilvægara en að
hitta fólk sem getur miðlað ungmennum af trú sinni og
reynslu og er tilbúið að prédika yfir þeim í þess orðs bestu
og sönnustu merkingu.
Svavar A. Jónsson, sóknarprestur í Akureyrarkirkju
Hugleiðing um Harry Potter
Carlos Ferrer hélt stutta tölu um daginn í umræðum á
Biskupsstofu um Harry Potter. Hann var umyrðalaust settur
í það að skrifa niður stutta hugleiðingu í Víðförla. Ert þú
lesandi góður sammála honum? Sendu okkur línu á skal-
holtsutgafan@kirkjan.is. Einnig er bent á grein Arnfríðar
Einarsdóttur lögfræðings á kirkjan.is um Harry Potter bæk-
urnar.
Leikvöllur ímyndunaraflsins
Hversu lengi er þér óhætt að dvelja fyrir framan spegil-
mynd drauma þinna án þess að draumurinn heltaki þig? Er
hægt að ánetjast eigin hugarheimi án þess að sálin bíði
tjón? Narsissus dó úr hungri vegna þess að hann yfirgaf
ekki lindina sem sýndi honum spegilmynd sína, en hann
var hugfanginn af eigin fegurð.
Harry Potter sá það sem hann þráði mest í galdraspegli
Hogwartskóla, hann stóðst þó raunina sem hefði getað gert
hann að engu.
Það er gott að hverfa andartak úr daglegum veruleika.
Draumar eru nauðsynlegur hluti nætursvefns og vöku. En
óhófið, sjálfhverfan, að vilja ekki vakna upp af draumum
sínum er manninum eins og eitur. Það er kjarni grísku goð-
sögunnar um Narsissus. Freisting hans kemur aftur og aftur
í bókmenntum (og trúarbrögðum) og er hugsunin að baki
speglinum í Hogwartskóla.
Ævintýrin og raunveruleikinn
Bækurnar um Harry Potter og kvikmyndin hafa fangað
ímyndunarafl barna og fullorðinna um allan heim. Auðvelt
er að samsama sig persónum þessara sagna. Raunir Potter
geta hæglega orðið raunir þínar ef þú leyfir þér að horfa á
veruleika þinn með augum hans.
Góðar bókmenntir fanga hugann og verða að æfinga-
velli þar sem hugmyndir og heimsmynd manna slípast og
þjálfast. Ævintýrabókmenntir á borð við Harry Potter (J.K.
Rowling), Narnia (C.S. Lewis) eða sögur Roald Dahl um
Matthildi eða nornirnar fanga ímyndunarafl lesenda sinna
og leyfa þeim að horfast í augu við eigið sjálf með því að
setja sig f spor söguhetjanna. Upplifunin og dagdraumurinn
verða próf á siðferðisstyrk þeirra sem það vilja. Þetta eiga
vönduð nútímaævintýri sameiginlegt sögum fomra og lif-
andi trúarbragða.
Ert þú gædd(ur) nægu siðferðisþreki til að standast
töfraspegil Hogwartskólans? Lokaðu augunum og horfðu
inn í sjálfan þig áður en þú svarar! Ef þú getur svarað já,
má vera að þú standist freistingu lindarinnar.
(Sjáeinnig Lúkasarguðspjall 18, 15-30.)
Carlos Ferrer