Alþýðublaðið - 24.06.1925, Blaðsíða 3

rtiglCL»Yft81IL’K»I»
B»(»(9a<KXKK»3liO(»<)eX»<X3(KK»(>a<)a<»<)O<X3<»S<»<»0e3<)Oi)CKa
ð
ð
II
n
ð
I
ð
II
II
n
5
Matap-
Kaffi-
Te-
Súkkuiaði-
Ávaxta- 3
Þvotta-
stell
BollapaP| Mjólkupkonn-
up, Kekudiskap, Vatns-
glas, Matapdiskap, Eir-
vapup, Hnífapöp, Eldhús-
áhoid, Skilvindup
og stpokkap.
ð
H
II
M
ð
II
II
ð
ö
II
■»<X3(0(S(}QI»<X30000<»00<X300<»00;»00<)000<KK»<X3(XK»fH
Urvalsvði'ai' 1 mlklu úrvall
með lágu verðl.
Verzlnn Jðns Þðrðarsonar.
Verkamenn!
Notlð'tækltærið! Elosssr og bnéhá klossastígvél óreitnuð, sndlrsg-
argóð og ág-aet f forina á appfyllingunni, verða seld næstu daga
vlð tæki'æriftverði. Erih fremur Baxur, Alfatnaður, Nærfatnaðar,
UiilUskyTtuéfnÍ, Yimnifataefnl, Yerkamatinasbér og óta! margt fl,
Dtsalan Laugavegi 49. Sími 1403.
Svar.
IV.
Mnrgar g?mga sögur manna á
milli um ágæti Láru bréfs.
Mentamaður einn sagði, er hann
haíði lesiö bróflG: >Bróf til Láru
verður ein þeirra bóka, sem óg
les árlega.«
Anuar mælti að loknum lestri:
>I?órbergur Þórðarson ætti a3 fá
hæstu skáldalaun.c
Þriðja manni varð að orði:
»Hann er stórskáld, maðurinn.*
Spurn er mikil eftir Bréfl til
Láru. Margir eignast það og enn
fleiri lesa. Alt hjálpast að því að
breiða það út. ólikir menn með
ólíkum Bkoðunutn eins og til
dæmis undirritaður og blaðamaður
Jón Bjöinsson taka höndum sam-
an og vekja eftirtekt á þessari
frægu bók, hvor eftir sínu eðli. —
Nokkuð af efni Láru-brófs var
kunnugt, áður en það var prentað,
því að oft hafði í’órbergur lesið
úr því kafla opinberlega að til-
hlutun mætra manna, og var
jafnan gerður mikill rómur að
máli hanB. (Frh.).
Hállgrímur Jónseon.
Esperauto.
---- (Frb.)
XI.
Nú er von að menn spyrji: í
hverju liggja þá yflrburðir Esperan-
tos frain yflr önnur tungumál?
Ég hygg, að þessu verði bezt
svarað með því að taka hór upp
kiöfur þær, er málfræðingurinn
Jakob Grimm (sá, sem safnaði
ásamt Vilhjálmi bróður sínum
hinum frægu Grimms æflntýrum)
gerði tii þess máls, er ætlað væri
að verða alheimsmál. En þær eru
svo í aðalatriðuDum:
1. Hjálparmálid verður að vera
hugsunarrótt, en þó jafnframt svo
beygjanlegt, að það sé nothæft í
ræðu og riti.
2. Orðaforði þess verður að vera
hvort tveggja í senn, einíaldur og
auðugur, og það verður að vera
unt að koma orðum að sórhverju
hugtaki, sem menningarframþróun
og kröfur tímans helmta.
3 fað verður að öllu leyti að
vera myndað af þeim hljóðum,
sem að méira eða minna leyti !
eru sameígirileg með öllum menn-
ingarþjóðum, og stafsetningin verð-
ur að vera framburðinum sam-
kvæm.
4. Malfræðin verður að vera
laus við allar undantekningar og
einnig að öðru leyti eins auðveld
og hugsáriíegt er, en þó verður að
vera hægt að nota það á marga
vegu án þess, að ruglingi váldi.
Esperanto fullnægir öllum þess-
um skilyrðum, Getur hver sánn-
færst ura það sjálfur með því að
kynna sér rnálið. Hér skál að eins
minst á orðstofnana.
Bá utá flokka í þrent. í fyrsta
flökknum eru þau orð, sem eru
kunn í öllum Norðurálfumálum,
og oftast komin beint úr látínu
eða grísku. Hór eru nokkur: adre-
so doktoro, tragedio, almanako,
sabato og siiopo. Öll þessi orð óru
nafnorð á Esperanto, og býst óg
við, að menn skiljí þau eða geti
séð þýðingu þeirra í hverri erlendri j
orðabók se'm er. Talið er, að 7B°/#
af oiðstofnum málsins sóu svo til
komnir. j
Pá eru þau oið, sem eru sam- j
eiginleg með mörgum þjóðum.
Sem dæmi má nefna: blinda, \
glaso, kato og laudo. Þannig er
24 °/0 af orðstofnunum.
* Páð, sem þá er eítir (1 °/e) eru !
YeikamaðurinB,
blað verklýðsfélaganna á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 5 kr, árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
Askriftum veitt móttaka á afgrsiðslu
Alþýðublaðsins.
Ðrengir óákast til að seija
"^örn í guðíastsmálina. — Komi
. • J
í Svelnabókbandid Laugavcgi 17
( fyrra máttð.
Tekið við sjóklæðum til íburðar og
viðgerðar í Yörubílastöð Islands (móti
stainbryggjunni); fötin séu vel hrein.
Sjóklœðagepð Islands.
orð úr ýmsum einstökuin málum,
ýmist latneskum, germönskum og
slafneskum og jafnvél grískum.
(Frh.)
Dlrrin, dírrlnl
Skríðum! Skríðumlj]
Skrifum með goggl:
Drottaingin kemurl
>D i»ak; MoggU
Am