Vorblær - 01.04.1933, Blaðsíða 4

V o r b 1 æ r.
2
Kiadi á B e r g i.
Þaö var einn sunnudagsmorgun,að Kiddi litli á Bergi kom hásyng^-
andi heim. Þaó vai þó ekki vanalegt,aÓ hann væri syngjandi,þegar
hann var að reka kýrnar. Mamma hans spurói hann af hverýu hann væri
svona kátur. Kidai horfði undrandi á mömmu sína og sagði:
''Veiztu 5JiK:i,að þaö á aö smala á moxgun?"
Svo fói hann inn I baðstofu. Þar sat Rúna litla systir hans og
var að íæra brúðuna slna í hreinan kjól. Kidda syndist hún eitthvað
dauíari en vant vai,en hann skifti sér samt emkext af henni,því að
hann var alltaf að hugsa um Kindina sína og lambið sitt- I\iú mundi ..
hann eftir nokkru,sem hann hafði nærri gleymt og það var,aó pabbi
hafði lofað honum,aö hann nætti gexa hvað,sem hann vildi við lambs-
verðið sittð. Kiddi sat lengi hugsi. Hann vax aö hugsa um,hvað hann
ætti að kaupa. Pá datt honum allt í einu í hug,aó gaman væri að ,
eiga skauta. Þá þyifti Nonni,sonur hreppstjórans,ekki framar ao .
stríða honum með því,að hann kynni ekki á skautum.
Allt í einu varð honum litið á Rúnu systur sína og hann sá,aö
hún var farin aö giáta. Kiddi gekk til hennar og spuröi hana af :
hverju hún væri að gráta. Rúna sagði ekkert í fyrstu,en loks sagói j
hún svo lágt,að varla heyrðist:
"Jiiiig langar svo mikið til að eiga kind1.'
•‘Hættu að gráta Rúnafnín,"sagði Kiddi."Eg skal gefa þér lambið,
sem rollan mín kemur með. Það á að-smala á morgun. Eg held,aö Jón
megi stríða mér eitt árið enn."
Ingibjörg Benteinsd.,13 ára. 1
B r ú i n.
Einar og Jón voru bræður. Eitt sinn,er þeir voru úti ao leika
sér,dattSinari í hug,að gaman væri að búa til brú yfir læk,sem var
þar skammt frá. Þetta fannst þeim báðum þjóöráð og fóru þvi strax
að hlaoa stoplana. Eftir lo daga var brúin fullgjörð,en það var ' -
eftir að vígja hana. Þeir höfðu heyrt,að brýr væru vígðar,en ekki
vissu þeir hvernig farið væri að því. Urðu þ.úr bví að fara að,eins
og þeir bjuggust við,að sem næst sanni væri.Jón fó nú út á miðja