Bæjarins besta - 19.12.1997, Síða 12

12 FÖSTUDAGUR 19. DESEMBER 1997
Jón B. Guðjónsson
í spjalli við BB
um bátasmíði
og útgerðarhætti
fyrri tíma
Jón er húsvörður í Stjórnsýsluhúsinu á Ísafirði og grípur gjarnan í bátasmíðina þegar rólegt er.
...og þar gerðum
Dönsk skonnorta siglir hér fyrir eigin vélarafli um Pollinn á Ísafirði..
sig svo hafa það að fara inn í
fjörð og sækja þá. Við fengum
kubba í bátana hjá körlunum
sem unnu hjá Bárði Tómas-
syni í slippnum. Maður tálg-
aði svo kubbinn og reyndi að
fá á hann bátslag, en karlarnir
tóku síðan verkið út - mátu
hvort báturinn væri eins báð-
um megin. Hérna í mjósund-
unum og á norðanverðri Eyr-
inni voru sandfjörur og strákar
voru á öllu sem flaut við að
stinga kúffísk. Í dag eru engar
fjörur eftir. Alveg frá staðnum
þar sem gamla Bæjarbryggjan
stóð og inn að Brúarnesti er
nú aðeins grjótkantur. Fjaran
er horfin og eins er þetta að
norðanverðu. Mér finnst eins
og minna sé um fisk í dag,
miðað sem áður var. Ufsinn
lá t.d. alltaf í torfum í skugg-
anum af gömlu bryggjunum
og maður sá hann greinilega.
Í dag eru þessir þilkantar
allsráðandi og mikið minna
af fiski. Að minnsta kosti sér
maður hann ekki.“
Hefur smíðað 5-6
báta á 10 árum
- Jón telur að það séu um
10 ár síðan hann fékk áhuga á
að smíða nákvæm bátslíkön,
Jólasýning Slunkaríkis á
Ísafirði ber yfirskriftina „Bát-
ar“. Á sýningunni eru verk
eftir 19 Vestfirðinga, sem allir
hafa báta sem fyrirmyndir.
Verkin samanstanda af báts-
líkönum, steindu gleri, postu-
línsskálum og skúlptúrum úr
járni. Jón B. Guðjónsson á
fjögur bátslíkön á sýningunni,
en BB hitti hann að máli í
síðustu viku og fékk hann til
segja dálítið frá þessu áhuga-
máli sínu.
Engar fjörur eftir
Jón segist hafa hrifist af
bátum alla tíð og sem krakki
hafi hann, eins og flestir strák-
ar á þeim tíma, dvalið öllum
stundum á svæðinu kringum
slippinn, sem þá var neðan
við svæðið sem heimavist
Framhaldsskóla Vestfjarða
stendur á í dag. Hann saknar
fjörunnar sem umlék eyrina,
en hún var vettvangur leikja
af ýmsum toga, „og þar gerð-
um við strákarnir út,“ segir
Jón
„Við strákarnir smíðuðum
okkur báta sem við drógum á
eftir okkur og settum jafnvel
á þá þversegl og létum þá sigla
inn með landinu. Maður lét
en hann rekur áhugann til
ferðar sem hann ásamt fleir-
um, fór til Færeyja. Þar heill-
aðist hann af bátum eyja-
skeggja, sem voru með ýmsu
lagi. - En hvað skyldi fara
langur tími í smíði eins báts?
„Ég smíða nú ekki marga á
ári, kannski einn til tvo þegar
best lætur. Ef maður ætlar að
vanda til verka og vera ná-
kvæmur, þá fer í þetta ómæld-
ur tími. Á þessum 10 árum
hef ég smíðað 5-6 báta, en ég
er nú ekki stanslaust að.
Stundum verð ég þreyttur á
þessu og hvíli mig þá í nokkra
mánuði. Ég hef bátana fremur
litla, en því minni sem þeir
eru, því lengri tími fer í þetta.“