Blossi - 01.09.1933, Blaðsíða 2
B L O S S I
Unga fólkið gengur atvinnulaust.
Atvinnuleysið drepur viljaþrekið,
sljóvgar réttlœtiskenndina, þjóðfé-
lagshyggjuna, sjálfsvirðinguna.
Unga fólkið les daglega saurug-
an rógburð stærsta hluta þjóðar-
innar um heilbrigðustu mennta-
stofnanirnar og æðsta menntastofn
unin virðist vera orðin klakstöð
ofstækisstefna annarsvegar og koi-
svarts íhalds hinsvegar.
Unga fólkið horfir á beinagrind
sundhallarinnar, gráa, ískalda,
hálfnaða.
Unga fólkið les í stærsta blaði
þjóðarinnar kennslu í eiturnautn-
um og höfundurinn er einn af
lærifeðrum þjóðarinnar.
það verða að vera töggur í þeim
æskulýð, scm ekki úrkynjast i
sliku þjóðfélagi, sem þessu.
Hvert á hann að snúa sér?
Að alþýðusamtökunum, sem eru
að skapa nýja menningu innan
þessa spilta þjóðfélags.
Vér kreíjumgt!
Vér krefjumst bamaverndar, í
iramkvæmd, ekki á pappírnuni.
Vér krefjunist afnáms unglinga-
þrælkunar.
Vér krefjumst nýrra húsakjmna
í þessari borg, svo að gróður
þjóðfélagsins tærist ekki í óholl-
mn okurholum.
Vér krefjumst styttri námstíma
fðnlærlinga og hærri launa á
námstíma.
Vér krefjumst að þeir, sem
leika sér að því að taka unglinga
til reynslu í 3 mánuði, en reka
þá síðan — og hafa þannig ókeyp-
is sendis-veina svo árum skiftir,
séu dregnir fyrir lög og dóm,
sem niðingar.
Vér krefjumst að hlúð sé að
menntastofnunum, skólagjöld verði
afnumin og skólabækur verði látn-
ar ókeypis.
Vér krefjumst ókeypis matar i
bamaskólum, mjólkur og lýsis
fyi'ir veikluð börn.
Vér krefjumst að æskan sé ekki
eyðilögð með eiturnautnum, spila-
vítum, kommúnisma og nazisma.
Vér krefjumst að æskan hugsi
og dæmi milli alþýðusamtakanna
og fénda sannrar íslenzkrar við-
reisnar.
Vér krefjumst að viðreisnarmál
Alþýðuflokksins séu leidd í lög
áður en auðvaldsþjóðfélaginu
verða færðar fleiri fórnir.
Frá sjó i sveit
Fjallanáttúran mótar styrk í sál-
irnar. Ræktun jarðar er skyldast
eðli mannsins. Baráttan við öræfin,
gleðin yfir gróðri, þar sem áður
var gróðurleysi, er heilbrigðust og
þroskar bezt.
Undanfarinn áratug hefir unga
fólkið streymt úr sveitunum til
sjávarins. þar með er komið hættu-
legt öfugstreymi i þjóðlífið. Sök á
þcssu eiga þeir, sem braska með
vinnuþrck þúsundanna, niðurdrepa
sveitirnar, svo að fólkið flýr úr
þeim og þeir fái nógann vinnu-
kraft úr að moða.
þroskáður æskulýður vexður að
stefna huga- æskunnar aftur til
sveit.anna;. , En það yerður aðeins
lrægt með þyí, að samræma. sveita
lífið viðhorfum nútímans. Sam-
vinnuþorpin verSa að rísa upp svo,
að fólkinu gefist kostur á félags-