Reginn - 03.08.1940, Blaðsíða 1

3. árg.
I
Siglufirði, laugardaginn 3. ágúst 1940.
9. tbl.
Sjómanna- og gesta
heimili Siglufjarðar.
Þótt oftast séu þeir menn fleiri, ;
er kjósa hina breiðu og sléttu
braut fjöldans, eða hitt enn verra,
að velta sér niður brekkuna í stað
þess að sækja á brattann, þá er
þó jafnan hrósþeirr^ manna meira,
sem klífa hin háu og torsóttu fjöll.
Víst er það, að þeir menn, sem
beitt hafa sér fyrir stofnun Sjó-
manna- og gestaheimilis Siglu-
fjarðar, hafa sótt á brattann, því
að svo fer slík starfsemi í öfuga
átt við moldvörpuiðju og alla háttu
þeirra manna, sem auðga sig og
fita á vesaldómi og veikleika
bræðra sinna, og má um slíka
menn hafa hin fornkveðnu kjarn-
yrði ritninganna: að »þeir lifi á
syncl lýðsins, og þá langi í mis-
gjörðir manna«.
Gagnstætt þessu er það ósk
þeirra manna, er að Sjómanna-
heimili Siglufjarðar standa, að
sjómenn og vinnandi menn á
Siglufirði geti átt eitthvert athvarf
í frístundum sínum, um mesta
annatíma sumarsins, án þess að
fyrir þá séu lagðar snörur hins
afmenntandi félagslífs. Sjómanna-
heimilið er því eitthvert hið þarf-
astaog lofsverðastafyrirtæki góðra
manna á Siglufirði í seinni tíð.
Það er orðið til af hinum beztu
og óeigingjörnustu hvötum, fyrir
tilstilli fórnfúsra og þrautseigra
manna, með hið hrósverðasta
mark fyrir augum, og öll skilyrði
til þesá að. eflast og vaxa í fram-
tíðinni og verða Siglufjarðarbæ til
ómetanlegs sóma og velfarnaðar.
’ Þetta bætir þegar prýðilega ú
hinni brýnustu þörf.
Ekki getur verkalýður látið sér
nægja í framtíðinni kröfur einar
um vinnu og kaup, heldur verður
krafa verkalýðsins að vera sú, að
vinnandi menn geti búið við þau
kjör, bæði við verk og í frísíund-
um, er samboðin séu siðmenntuð-
um mönnum, og miði til mann-
bóta, en ekki mannskemmda. Eng-
in störf, hvorki sjómanna né ann-
arra, afsaka eða réttlæta neitt
ómenningarástand, hvorki drykkju-
slark, ljótt tal eða afmenntandi
skemmtanir og félagslíf. ÖIl vinna
er heiðarleg og hverjum góðum
manni samboðin, en í frístundum
sínum á verkamaðurinn að geta
glatt sig við inndælt og elskulegt
heimili, hollt og endurnærandi
umhverfi, heilbrigt og menntandi
félagslíf og alla þá aðbúð í þjóð-
félaginu, sem að auknum þroska
og manndómi stefnir. Allt siðspill-
andi, mannskemmandi og arðræn-
andi knæpulíf á að tilheyra sögu
þeirra tíma, er siðmenntaður heim-
ur skammast sín fyrir.
Þennan stutta tíma, sem eg hefi
dvalið hér- á Siglufirði, hefi eg
reynt að líta í kringum mig, og
hefi eg einnig virt fyrir mér »Sjó-
manna og gestaheimili Siglufjarð
ar«, og líst mér áþað hið bezta. Þar
geta sjómenn setið óáreittir í ró-
legheitum, lesið og skrifað, eða
hlnstað á útvarp og notið ódýrra
veitíngá. Það er líka sjáanlegt, að
sjómenn kunna að meta þqtta, bæði
ber aðsóknin þess vott og einnig
prúðmannleg umgengni þeirra og
virðing fyrir þessu almenna heim-
ili þeirra.
Vafaléust munuforráf amenii heim«
ilisins hafa vakandi auga áöllu því,
er til bóta má verða í framtíðinni
og leitast við að fullnægja þörf-
unum sem allra bezt. Heill fylgi
þessu fyriitæki, þeim til blessunar,
er starfa þess njóta, og hinum, sem
framkvæmdir annast til sóma og
ánægju.
Pétur Sigurðsson.
Danslðikir ©g
góðgerðarsfarfsemi.
Oft hefur það tíðkast á sumrin,
yfir síldartímann, að haldnir hafa
verið dansleikir, einn eða fleiri, á
hverju 'kvöldi. Nú er óðum að
færast í þetta sama horf og eru nú
dansleikir auglýstir á hverju kvöldi
á Hótel Siglunesi. Allir, sem til
þekkja vita, að dansleikir þessir
eru skröll af Iökustu tegund, enda
hafa -síldarskröllin* á Siglufirði
löngum verið fræg um land allt.
Hvað réttlætir nú þessa starf-
semi? kynni einhver að spyrja og
því er hún látin viðgangast? Það
sem hingað til hefur þótt réttlæta
hana er, að dansleikir þessir eru
oftast haldnir til ágóða fyrir ýms
góðgerða- og menningarfélög hér
í bænum, sem njóta vinsælda. En
er nú ekki eitthvað að athuga við
þessa fjáröflunaraðferð, þegar á allt
er litið. Er ekki einmitt hér verið
að rífa niður með annari hendinni,
það sem kann að vera byggt upp
með binni.
Allir, sem þekkja þessa dans-
jeikí, vita, að þeir eru í hæsta máta