Reginn - 03.08.1940, Blaðsíða 2

2
R E G 1 N N
siðspillandi og þar byrjar óreglulíf
margra unglinga.
Því það sem viðheldur þessari
starfsemi er fyrst og fremst áfengið,
og allir vita, að afleiðingar þess
samrýmast hvorki líkamsmenntun,
líknarstarfsemi. slysavörnum eða
öðru, sem til menningar horfir.
Sé nú litið eingöngu á málið frá
fjárhagslegu sjónarmiði, verður oft
og tíðum harla htill ágóði af þess-
um dansleikjum fyrir félögin, sem
að þeim standa, því meginhlutinn
fer í allskonar kostnað.
Þeir’ sem raunverulega græða á
dansleikjunum eru veitingahúsin,
þar sem þeir eru haldnir, og svo
leynivínsalarnir, en einstaklingarn-
ir og bæjarfélagið tapa og hljóta
skaða og skömm af öllu saman.
w Vilja nú ekki hin vinsælu félög,
sem dansleikina halda, hugsa ræki-
lega um þessa hlið málsins, sem
hér hefir verið gei'ð að umtalsefni.
Bezt væri að geta Iagt dansleikina
niður með öllu, en þyki það ekki
fært, þarf að fækka þeim verulega
og sjá svo um að þeir verði ekki
lengur Siglufirði til vansæmdar.
Ó.
Frá Sjómamia-
helmiiiny.
Sjómanna- og gestaheimili Siglu-
fjarðar tók til starfa um mánaða-
mótin júní og júlí, eða um það
leyti, sem sildveiðarnar byrjuðu.
Er starfstilhögun á heimilinu öll
með svipuðum hætti ogs. I.sumar
og lýst hefur verið áður hér í
blaðinu.
Aðsókn hefir verið mjög góð,
einkum eftir að skip fóru að liggja
inni og bíða löndunar oft svo tug-
um skipti. Frá því heimilið tók
til starfa hafa ekki færri en 50—
150 menn skráð nöfn sín í gesta-
bök á hverjum degi, auk þess hafa
komið þar fjölda margir aðrir,
einkum á fréttatíma að kvöldi til.
Um 1000 bréf hafa þegar verið
skrifuð, og annast um að koma
þeim í póst, peningar hafa verið
sendir, munir geymdir og reyntað
greiða fyrir mönnum, efíir því sem
tök hafa verið á.
Þá hafa verið flutt 4 erindi, 3
þeirra af hr. Pétri Sigurðssyni um
bindindi og andleg mál, en eitt af
hr. Eiríki Sigurðssyni, kennara á
Héraösmói bindindismanna
á Vestfjörðum.
öll þau mót og allir mannfund-
ir, er stefna mönnum saman til
eflingar því, sem gott er, og ó-
eigingjarnt, hafa tvöfalda og jafnvel
margfalda þýðingu. Fyrst og fremst
þá, að tryggja sigui' þess sameigin-
Iega áhugamáls, er kallar menn
saman á slík mót, og svo hitt, að
sameina menn, og er það ekki létt-
vægt. Þar sem menn hópast saman
um sameiginleg áhugamál, kynnast
menn, færast nær hver öðrum,
fjarlægast flokkadrátí, tortryggni og
fordóma, og nálgast bræðralagið.
En það er hið himinháa takmark
allrar menningar og hinn yndislegí
draumur hugsjónanna ag sjáenda
allra alda.
Þau mörgu hundruð manna, er
komnir voru saman sunnud. 14.
júlí s. 1. á iðgræna og eggslétta
túninu inni í Tungudalnum, á ísa-
firði, í skjóli skógivaxinnar hlíðar,
þar sem silfurtær foss steypist af
stalli fram, urðu áreiðanlega ekki
annars varir, en þess eins, að þar
var gott að vera. Þar voru menn
af öllum flokkum, játningum og
stefnum, en allir sem ein sál, fundu
það eitt, að þeir voru bræður og
systur, er áttu mikilvægt og sam-
eiginlegt áhugamál, og voru signdir
þann dag af sól Guðs og yndisleika
hins bjarta og skýlausa dags, er
gat verið þeim um leið forboði
þess þráða, skýlausa og fagra
menningardags, sem í fylling tím-
ans hlýtur að renna upp yfir stríð-
andi lýði, er í sínu innsta eðli þrá
lífið og Ijósið.
Akureyri er hann nefndi: ísland í
dag. Aðsókn var eftir atvikum góð
og fór vaxandi.
Síðasta hálfa mánuðinn hefir
fjöldi sjómanna verið í landi, og
hafa margir þeirra heimsótt sjó-
mannaheimilið og setið þar við
lestur og skriftir, Umgengni gest-
anna hefir verið hin bezta og
margir hafa látið ánægju sína í
ljós yfir starfinu þarna og vonandi
tekst heimilinu að efla svo starf-
semi sína, að því takist að bæta
úr þörfum sjómanna og verka-
fólks, sem hingað koma yfir sum-
artímanrr.
Það var inndælt áð koma á fætur
þennan fegursta og blíðasta dag
sumarsins. Kl. 10 gengu svo bind-
indinsmenn — Góðtemplarar og
Skátar, Ungmennafélagar og fl. í
myndarlegi'i skrúðgöngu frá Góð-
templararahúsinu á ísafirði, um
tvær aðalgötur bæjarins og til
.kirkju. Þar sungu þeir messu prest-
arnir séra Marinó Kristinsson og
séra Jón Ólafsson, og flutti ræðuna
hinn síðari. Söngmaðurinn tónaði,
ræðan var ágæt og söngur kórsins
og safnaðar var mikill og fyllti
kirkjuna, eins og vera á.
Eftir hádegið tókfólkið að streyma
inn Tungudalinn, unz kominn var
þar saraan mikiíl fjöldi manna, bæði
úr ísafjarðarkaupstað og frá nær-
Iiggjandi fjörðum.
Á sléttu túni hafði verið reist
mikið tjald til veitinga, myndar-
legur og vel skreyttur ræðupallur
og svo fánum" skreyttur skrauíbogi
íil þess að bjóða gesti velkomna.
Mótið setti umdæmis æðsti templ-
ar Guðmundur Sveinsson, aðal ræð-
una flutti skólastjóri Sveinn Gunn-
laugsson, Flateyri. Aðrir ræðumenn
voru: Skólastjóri Björn Guðmunds-
son, Núpi, Halldór Kristjánsson.
Kirkjubóli, Önundarfirði, Hörður
Helgasson, fulltrúi bindindisfélaga
í skólum, Páll Jónsson, kaupmað-
ur, ísafirði, Séra Halldór Kolbeins,
Friðrik Á. Brekkan rithöfundur og
undirritaður. Lúðrasveit ísafjarðar
og Karlakór ísafjarðar skemmtu á
milli, en auk þess voru almennir
söngvar. Þá var all mikilvægt at-
riði í sambandi við mótið. Það
var filmtaka Sigurðar Guðmunds-
sonar ljósmyndara, semkomið hafði
vestur til þess að fílma mótið og
gera það þar með langlíft.
Yfirleitt var mótið í alla staði
þeim til sóma, sem að því stóðu
og munu allir hafa horfið heim úr
Tungudalnum glaðir og þakklátir
fyrir yndislegan dag. Nokkrir urðu
þó að bera hita og þunga dagsins
eins og vant er, og var það ekki
sízt sá hluti mannkynsins, sem
jafnan inni'r af hendi hina óeigin-
gjörnustu þjónustu, konurnar, sem
á bak við tjöldin vinna til þess að
auka á vellíðan þeirra, er skemmta