Alþýðublaðið - 14.07.1925, Blaðsíða 2

9
KCVT&rmEXBg*
Kéttarsk|0!in
1 máii hf. >KTeldúlfs< gegn
Alþýðubigðinm
----- (Frh.)
Hin sanna áatæða til þessa
varðfalls fsl. krónunnar var þvi
eigi 9Ú, að fraTnleiðendur hefðu
geymt erlendan gjaldsyrl ytra,
heldur hin, að andvlrð) útfluttrar
vöru á liðna árinu hifði eigi
varið uægjaniegt tii sð fulinægja
þöríum vorutn. Við það bættht,
að ucn þetta leyti fé!! danska
króuan mjög í verði gagavart
sterlinsíf'pund*, Var þá um tvent
að velja fyrir bankana hér, áð
lækka dönsku krónuna svo, sem
samsv^raðl því, sem hún hafði
faiiið gagnvart £, eða að iáta
dönaku krónuna standa ( stað,
•a hækka £ að sama skepi, Má
e. t. v. virða8t svo, að fyrri leiðin
hefði verið eðlilegri; á það skal
enginn dómur lágður hér. En
bankarnir munu hata óttást, að
ef danska krónau lækkaði mjög
eða um c. io °/o» mundi eftir-
■purnin eftir henni vaxa svo, að
þeir gætu ekki fullnægt henni,
og“ þvi tóku þeir hitt ráðið að
láta dönsku krónuna haídi sér,
en hækka £. Þegar danska krónan
hækkaði d&litið aftur skömmu
sfðar, lækkaðl líka £ hér, og var
hækkun dönsku krónunn&r aú
rétta orsök til þess, en ekki hitt,
að miklð hefði borlst til bank-
anna af £, eins og háttv. and
atæðingur geíur f ekyn Rétta 1
orsökin var hins vegar < raun \
og veru viðurkend f Alþýðublað- j
inu 28. jan. sfðastl.
Þvf er algerlega mótmæit, að
ísiaudsbankl hafí þessa daga
tapað tugum þúsunda á gengi,
eins og háttv. andstæðingur gef-
ur f skyn, sömuleiðfs því, að
umbj. mlnn hafi >ekki grætt
mlnna á gengislækkuninoU, eða
yfir höfuð, að hnnn hafi grætt
á gengUbreytingunni.
Háttv, andstæðingur reynir I
að sýna fram á »ð flast hin
umstefndu ummæil réu annað-
hvort ósaknæm eða að þœim sé j
•kki béint að umbj mínum. Tit j
þcaa að gera mál sitt sem sennl- j
fegast tekur hann hvwrja g’'9Ín |
Frá Alþýtúbyaudflgrðtainl.
Búð 1 iþýðnbrauðgerðai'innar á Baidnrsgetu 14*
hefir allar hinar sömu brauðvörur eins og afialbúSin á Lauga-
vegi 61: RúgbrauS, seydd og óseydd, normalbrauð (úr amerísku
rúgsigtimjö i). Grahamsbrauö, franskbrauö, súrbrauö, sigtibrauö.
Sóda- og jóla-kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúllutertur.
Rjómaköku - og smákökur. — Algengt kaffibrauð: VínarbrauS
(2 teg.), boJJur og snúöa, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur. — Eftir sérstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
0. fl. — BrauO og kökur ávalt nýtt frá irauögeröarhúsinu.
Alls konar sjðvátryggingar,
bímar 542 og 309 (framkræmdarstjórl).
Bímnet’nl: Insurance.
Vátrygfllð hiá þessu aliitnieuda féiagil
Þá fes? vel um hag yðar.
Alþýðumennl]
Hefi nú með oiðustu skipum fengið
mikið af ódýrum, en smekklegum fata-
efnum, fisamt mjög sterkum tauum 1
verkamannabuxur og stakka-j&kka. —
Komið fyrst til minl
Guðm. B. Vlkar,
klæðakeri; Langavegi 5
Rahúrastófa Einars J. Jóns-
aonar er á Laugavegi 20 B. —
(Inugangur frá Klapparstíg.)
. s
f
Yinnnfötin frægu eru attur í
komin f Fatabúðina.
Nokkur eintök af >Hefnd
jarlsfrúarinnarT fást á Lnufás-
vegi t5.
Alþýðublaðsinfc ©g hver eln-tök
ummæíi út af lyrir sig.
En þetta *r algerlega ranet.
Það verður að skoða greinsrnar
a«m eina hellc eða a m. k. f
aambandi hvor* vlð aðra. Að •
ferð stetnds vnr sú. að hann
birtl tll ski tis ti‘tölut*Ha hógvær-
ar greinar, »fm áttu að sýna
fram á, að það væru umbj. mfn
!**, vem vaidið hefðu sengisf*!!-
j inu og skammf grelnar þar sem
auaið var ærumeiðingum yfir
þann eða þá, sem að bví vaeru
valdír, En í þeim greinum vosu
umbf. roínlr sjaJdnast nafm?r<»fnd-
ir. En engum gat bl.,nda-t hug-
fi
1
AlþýduMaðlð
kemur út fi hverjum virkum degi.
SAfgreiðsí*
við Ingólfsstræti opin dag-
£ lega frfi kl. 9 fird. til kl. 8 síðd.
H
Skrifstofft
fi Bjargarstíg 2 (níðri) jpin kl.
*«/,—10»/, árd. ok 8—S sfðd.
S í m * r:
638: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn,
V e r ð la g
áskriftarverð kr. 1,0C fi mfinuði.
Auglýsingaverð kr. 0,15 mm.eind.
ÍsmiO!MK3CMS!ðl(Mai«eK«QtSa(MM»» &
ur um, að vlð þá var átt. Það
sýndu hógværari greinarnar, þar
sem sagt var, að þeir væru vaidir
að verkinu. Harðorðu greinuu-
um var þvi engu sfður beint að
þeim f rauu og veru heidur en
hinum gfreinunum, þar sem þeir
voru nafngrelndlr. Stofndur getur
þvf ekki skotið sér undan ábýrgð
með þvi að skirskota tll þess,
að nöfn þelrra séu ekki neínd
í þelm greinum, þar sem æru-
meiðtngarnár eru hamrammastar.
Tii þess að sýna fram á, að
þetta sé rétt, mun ég nú athuga
hverjá grein um sig og fara
iaujiega yfir efni honnar.