Röðull - 20.12.1936, Síða 6

- O
strönfj t. ,d. _Brpri kunni ekki nófu vel lexiurnar sín^r. Þnu
fóru lika. 1 buóarleik. Þa söfnuóu f>nu s0rn dótinu smu of notuóu
sem vörur. Svo höfóu þau hrefmió0 fynr penmfa Of versluóu.
Nu nQlguðust jólm. Börnm hlökkuóu mikió til þeirrn of voru for-
vitm ».ð vit°, hva ð 5>®u myndu fa 1 jólagjöf.
Það var a ðf a.ngadag skvöld. Mamma ba.rnanna vpr bum að klæða þau og
v°r farip að klæða^sig. Dalítil sfund leið Of svo k°llaði mamma a
þau mn 1 stofu, þa vm huið °>ð lafa matmn a borðið. Fólkið borð-
aði^allt með fóðn lyst. Þegar buið v°r gð borð°, v°r jólnfjöfunum
utbytt. Dísa fekk fallega bruðu, en Brafi fekk stóran bil.
Anna Ma rnu s dófrtír.
BLADADRBWCtURINU.
» » »í II 1» I? »1 II II II »1 t» II II II II ?l II II II 'I II 1» II »> 'I II II II
^Hann Edvarð
sma. Það var
gæti farið að
hann að selja
• . ✓ / ' / . .
litli var niu ara of var nybuxnn Qð missa_foreldra
gömul konf, sem tók hann að ser, Jxangað til að hann
vinna fyrir ser. Þegar hnnn var tólf nr°, byrjaði
blöðo Hann seldi biöð alveg fram að jólum. Þa_fór
hann að hugsa um, með hverju hann ræti glatt hana. Allt i emu
datt honum i hug að gefa_henni sjal, þvi að það var ekki alltaf
heitt inni hja þeim. Da; mn eftir fór hann með alla peningana og
keypti sjal. Svo kom ° ðfangadagskvöld Qg _ þ«u fóru að borða. Allt
1 einu var banð a dyr of stór pa.kki Þtinn ínn a borðið. G-amla Jconan
sagði honum að tak01 þetta upp, Þegar^Bdvarð sa,_að þetta voru ny
föt, varð hmn svo^glaður, að hann reði ser ekki fynr,kæti, Of _
gleymdi alveg að fÐ henni sjalið þ»ngað til a. eftir. Hun varð ems
glöð 0{ Edvarð.
Valrerður Sirurð^rdóttir.
Ó V Æ N T G L E D I.
»1 ' »1 "I II II I) II II II I? ?’ II II »1 1» 5» ?» 'I «» II
Uu nalfast jólrn óðum or börnin ,hlQkka alltaf mikið til, þvi
alltaf er þó vonin um að þau fai eitthvQð 1 jólagjöf.
Það v°r a aðfanfadag, þ»r sem mörg systkmi voru, að það var
ekki hæft að kaup^ n§mQ það ^llr^ nauðsynlegasta. Það vQr ekki
hægt að kQupQ jólatre, og það þótti börnunum slæmt, þvi Qð þa.ð
hafði alltaf yerið gert,. Þau voru sest mn og farm að ,bua sig.
Þa var^barið Q dyr og litil stulka kom mn með pabba sinum. Þau
heldu a. ^stóru 0{ ffllegu jólQtre, kertum og ymsu góðgæti og gafu
þeim. Þa urðu börnm heldur en ekki glöð oí skemmtu ser vel.
1 -íf ib.jörf órnadóttir.
F Y R S T I_____S_ N _ J_Ó__R__I H H.
II I »1 II tl II íl II II 'I 1» f| I II IMI IMt »1 1MMT II >1 'W » || ff f| ;|
, Litl° systir mm kom inn til min 0{ sagði:" Jgna, Jóna, farðu
a^fætur svefnpurkan þm, það er kominn snjór". E{ reig upp í
ruminu og sagði heldur byrst: "'Ea-rðu ut o{ lattu mig í^friði.
Ef vil sofa^lengur". "En þyð er kominn snjór", sagði_su litla.
Ég f ór a ð líta i krin>fum-mi{, Og sa.eg °ð litla. systir msnyvar
a.^snjóuf. Ef leit ut.um f luf{ °nr, of sa, að bað yar skæðadrifa.
Uu v°r öðru mali að.ferna. Bn 'hvar. voru fötm min. Ju, þarna voru
þau, auðvitað yhaf ði mamma sett þau » stól við rumið mitt ems og
hun var vön. E{ flytti.mer ut o< fór °ð reyna að bua til snjókerl-