Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.11.2013, Qupperneq 4

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í nóvember 2013
okkur gamalt borðskrifli á fornsölu. Svo gaf kunn-
ingjafólk Ragnars okkur sex bolla. Gömul kona gaf
okkur 10 kr og kunningi Ragnars sem var bakari
gaf okkur rjómatertu. Við fengum lánað gamalt rúm
handa Erlu til að sofa í því vagninn var orðinn of lít-
ill fyrir hana.
Við fengum lánað gamalt rúm fyrir okkur að sofa
í því dívaninn var orðinn svo lélegur. Rúmið var nú
heldur lélegt alltaf að detta niður, en það var ekki
betra hægt að fá. Þvottahús var ekki neitt, en ég mátti
þvo heima hjá Högna og Fanneyju sem áttu skúrinn.
Þau bjuggu í stóru einbýlishúsi með stórum, fínum
garði, höfðu hænsnabú og kýr og fólk til að hirða um
allt. Þar vantaði ekki neitt. Högni var háttsettur hjá
Mjólkurfélaginu sem verslaði með allt milli himins og
jarðar. En það var langt bil milli fína fólksins og þess
sem bjó í skúrnum. Þau áttu eina dóttur, þá unga.
Við vorum þarna eitt ár eða fram á næsta haust. Það
var mjög erfitt að fá leigt. Það fyrsta sem spurt var um
var: Hvað gerir maðurinn þinn? Veturinn sem við vor-
um í Sogamýrinni fengum við Erla mislinga og lág-
um báðar samtímis. Við urðum mjög slæmar. Það var
erfitt að komast í bæinn með barnavagn, langt að fara
og engir strætisvagnar. En maður var nú ýmsu vanur.
Ragnar vann eitthvað við hænsnabúið hjá Högna.
3. Hörpugata 10 í Skerjafírði
(haust 1936-vor 1937)
Risíbúð. Við fluttum úr Sogamýrinni á Hörpugötu 10
í Skerjafirði í eitt þakherbergi. Við máttum elda á smá
palli fyrir framan dyrnar. Höfðum bara olíuvél. Það
var miðstöð frá eldavélinni niðri en það var mjög lítill
hiti, maður varð að dúða sig til að halda á sér hita. Um
veturinn gekk hér illræmd inflúensa sem margir dóu
úr. Þá dó úr henni Fríða systir mín, 16. mars 1937.
Við fengum öll þessa inflúensu og urðum mikið
veik. Enginn var til að sinna okkur. Það vildi okkur
til happs að Ragnar þekkti Jens Jóhannesson lækni og
hann kom til okkar og skaffaði okkur einhver með-
ul. Þá var hvorki til súlfa eða pensilín. Ég held að
hann hafi nú ekki tekið neitt fyrir að koma, hann var
framúrskarandi góður maður. Jens lést 1946 aðeins 46
ára gamall. Hann var bróðir Brynjólfs Jóhannessonar
leikara sem Ragnar þekkti vel úr Fram.
Erla varð nú verst úti í þessum veikindum. Hún
fékk lungnabólgu enda var ólifandi fyrir kulda. Við
reyndum að hafa logandi á olíuvél en það dugði lít-
ið. Fríða systir mín þvoði fyrir mig allan þvott þenn-
an vetur því við höfðum ekki neitt vaskahús. Konan
niðri þvoði í sínu eldhúsi.
Fríða systir mín var alveg einstök manneskja, hún
vildi öllum hjálpa, hún var með afbrigðum dugleg og
stórgáfuð. Bjössi bróðir bað mig að skíra Lillu, sem
þá var enn óskírð, Hólmfríði eftir Fríðu þegar hún
dó.
4. Lokastígur 16
(sumarið 1937)
Kjallari. Tvö herbergi og eldhús. Vorið eftir að Fríða
systir dó bað Osk systir okkur að leigja með sér. Ég
var smá tíma hjá henni á Freyjugötunni eftir að Fríða
dó en svo fluttum við á Lokastíg 16. Þar voru tvö lítil
herbergi í kjallara. En það var nú að fara úr öskunni
í eldinn. Gólfið var svo lélegt að við urðum að setja
Hörpugata 10. Veturinn 1937 gekk skæð inflúensa. Fríða systir Bjargar dó úr lungnabólgu í kjölfar hennar. Erla dóttir
Bjargar og Ragnars var eins og hálfs árs og varð mjög illa úti í þessum veikindum. Hún fékk lungnabólgu enda var ólif-
andi fyrir kulda. „Við reyndum að hafa logandi á olíuvél en það dugði Iítið.“
http://www.ætt.is
4
aett@aett.is