Huginn - 01.10.1946, Page 5

kennslu.stu.nd af löngun og þörf fyrir
draumalífið. Eeynir þá oft á snilli og
framtakssemi nemandans að vera nógu fljót-
ur að svara, þó jafnvel það geti stundum
nálgast að fram í só tekið fyrir kennurun-
um. En eklci meira um það.
Einn af merkustu viðburðum í þjóðlífi
okkar er nýlega hjá liðinn. Líkamlegar
leifar jónasar Hallgrímssonar, listaskálds-
ins góða, hafa verið fluttar heim til
fósturjarðarinnar eftir langa útivist, og
fá nú að hvíla í íslenzkri mold. ÞÓ að
þessi athurður só verklega hjá liðinn á
hann aldrei að fyrnast hjá þjoðinni. NÚ
getum við með sanni og kinnroðalaust látið
ljúfar endurminningar kvæða hans lifa eins
í hjörtum vorum eins og það er víst að
heztu blómin gróa í hrjóstum sem að geta
fundið til, Suðrið sæla andar þýðum vind-
um. Vorboðinn ljufi ljær vængi sína til
þess að við þekkjum fold með hlíðri brá
og hugur okkar ljómar af innilegu þakk-
læti fyrir öll ljoðin, varðveizlu tung-
unnar og alla tryggðina.
HÚ erum það við, sem biðjum að
heilsa.
Vil eg svo enda þessar línur mínar
með þeirri einlægu ósk, að íslenzk æska
megi bera gæfu til þess að lata sór ekki
líða úr minni ljóðlínur eins og þessarí
ístkæra ylhýra málið
og allri rödd fegra,
blíð, sem að barmi kvað móðir
á brjósti svanhvítu,
MÓðurmálið mitt góða,
hið mjúka og ríka,
orð áttu enn eins og forðum
mór yndi að veita.
Ellhá.
Þorleifurs Jæja Þorgeir, þetta er alveg
rótt hjá þór, en farðu nú frá
svo óg sjái hvað þú ert að
gefa.
Rosinkranz: Hvar varst þú í gær?
Agnar J.i Ég fór til læknisins með eyrað, !
Elds hefur orðið vart á hanabjálkanum
hjá Irna Brandssyni.
Vissuð þið hvað hann Hagnar dreymdi í
hagfræðitímanum um daginn?
í vólritun má alls ekki viska út stafi,
dregið yrði mjög mikið frá á prófi fyrir
hvert gat, sem strokað er á pappírinn.
HÚns "ÞÚ ert eitthvað svo súr á svipinn
í dag, og þar- að.auki illa rak-
aður".
Hann: "Það er svo sem engin furða, mór
varð það á í morgun að raka mig
úr tannkreminu, en burBta tenn-
urnar úr rakkreminu".
HÚn: "En hvenær vaknaðir þú svo"?
"Verður mín tilvonandi kona lausafó eða
fastafó", spyr Varði í tima í verzlun-
arrótti.
(Eiríkur þagði, hann er giftur).
"Hana, hvaða bölvaður hávaði er þetta
í ykkur?
Ef þið þegið ekki fer óg bara út, og
þið berið ábyrgðina á því", hrópaði
hann um leið og hann dro "Mogganm" upp
úr jakkavasanum,
(Úr heimastíl £ skáldsöguformi).
Kennaris Hvernig eigum við að fá hann
Eberhard til að þegja?
Eberhard: Það fást ágætis hengilásar
hjá Simsen.
NÚ hefur vinnukonu-stóttin hlotið sömu
örlög og ge'irfuglinn.
J,jónsson.
árni B. þýðirs "Hans yrke bestod ute
att hálla kor".
Atvinna hans var, að, að
Þorleifur greiddi sór áður en skólinn
byrjaði.