Dagrenning - 01.02.1939, Blaðsíða 20

<^3'cM/'rias'n&
“Það vissulega gleður mig
sonur minn, að f>ú ert nú giftur
og búinn að reisa pér heirnili án
f>ess að hafa p>urft á minni hjálp
að halda.”
“Já, faðir minn, J>að er
gleði efni fyrir okkur báða.
Fyrsta afborgunin fellur ekki í
gjalddaga fyrr en nœsta mánuð.”
“Eg vildi að heimurinn
væri ekkert annað en sólar-
geislar.”
“Ert bú þá bjartsfnis-
maður?”
“Nei, ég sel stráhatta.”
3&.
Maður nokkur að nafni
James Trussler, sem er 75 ára
gamall, er mjög órór yfir, hvað
pabbi hans, sem er 100 ára
gamall, muni segja við pví, að
stráknum varð á að skemma bíl-
inii hans pabba síns, er hann
fékk að láni. Slíkt hefst af að
lána drengjum dyr áhöld til með-
ferðar.
MÓÐIRIN: “Varstu góð
stúlka í kyrkjunni í dag Marilyn?
MARILYN: “Jámamma,
það rétti maður að mér disk með
mikið af peningum á, en ég sagði
nei, þakka pér fyrir.”
Kvennfólk lítur á leyndar-
mál frá tveim hliðurn:
Annað hvert eru p>au ekki
p>ess virði, að p>eim sé haldið
leyndu, eða p>á að p>au eru of góð
til að haldaþeimfránáunganum.
KONAN: “Er nú búið
að loka öllu fyrir nóttina?”
MAÐURINN: “Já, góða
mín, öllu nema pér.”
Leiðrétting
I þakkarorðunum frá þeim Mr.
og Mrs. T. G. Jónasson, er birtiát í
síðasta riti átendur: “-lúterska kvenn-
félagið og U. F. W. félagið h é r
í by 8 ð/’ en á að vera: í Arborg.
Þetta eru góðíúsir lesendur beðnir að
taka til greina.
Ritstj.