Alþýðublaðið - 08.08.1925, Blaðsíða 3

^sp’spsíí s-m iv
s
B. D. S.
E.s. Lyra
íer héðan beint til Bergen um Veatmannaeyjar og Færeyjar næst
komaadi flmtudag þann 13. ágúst kl. 6 síðdegis.
Hentugasta og fljótasta ferð fyrir alls konar framhaldsflutning. Skip
íara frá Bergen til Spánar, Portúgals og Ítalíu strax eftir komu Lyru
til Bergen.
Framhaldsfarbréf til Kaupmannahafnar, Stokkhólms og annara staða seld hór.
Flutningur og farþegar tilkynnist sem fyrst.
Allar nánari upplýsingar hjá
Hevluf CLausen,
Sími 39.
Nokkur eintök af >H«!od i
jarisfrúarlnnart fást á Lanfás- j
vegl 15. j
•má sjá, niorg og mlkll, og það
er ekki ( samræmi við stnrffúst
skap alþýðu, ef hún gáir sín,
að láta nauðsynjaverk liggja lengi
óunnin. Þess er þvi að vsenta,
að hún rítl nú upp og takl ,þeg
ar til starfa um að efla samtök
sín tll að leysa þ®»»i þjóðnytja
stprf af hendi. Hún þarf ekkl
,að draga það af ótta við verk-
efpaleysi að þessum unnum. Hér
eru ótalln enn mörg viðfangs
•fpj, aem alþýðuatéttinni er ætl-
að úr að léysa og ekki verða
leyst án samtaka (sienzkrar al
þýðu. En öflug samtök #r fyrsta
skilyrðlð, þvi að * *
>tækl þurfa traust og sterk
tll að vlnna mikll verk«.
Nic. Bjarnason.
Frá AlþýðnbrauðgerðiiiBÍ.
Búð Aíþýðabrauðgerðariimar á Baldnrsgota 14
heflr allar hinar sömu brauðvörur eins og aöalbúðin á Lauga-
vegl 61: Rúgbrauö, seydd og óseydd, normalbrauö (úr amerísku
rúgsigtimjöli), Grahamsbrauð, franskbrauð, súrbrauð, sigtibrauð.
Sóda- og jóla-kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúllutertun
Rjómakökur og smákökur. — Algengt kaffibrauð: Vínarbrauð
(8 teg.), bollur og snúða, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur. — Eftir sérstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
io. fl. — Brauð og kökur ávalt nýtt frá irauðgsrðarhúsinu.
Vestur-íslenzkar fréttir.
Rvík, í ágúst. FB.
— Sveinbjörn J. Ólafsson, ætt-
aður af Akranesi, tók nýlega
stúdentspróf i Valparaiso háskói
anuro i B»ndarfkjunum. Sveln-
björn ætlar að nema guðfræði.
Er hann fátæknr efnlsmaður, er
brýzt fram tii nfes af eigin
ramleik.
— Silfuíbrúðkaup áttn þau
30. júní s. I. merkishjónin sfra
Runólfnr Marteinsson og Ingunn.
systir þeirra Bardaisbræðra.
Héldu hlnir mörgu vlnir þeirra
í Winnipeg þelm ssmsæti og
gáfu þeim virðulegar gjafir. Sira
Runólfur er einn hinna ágæt-
ustu Vestur-Iilendlnga. Áður
fyrri þjónaði hann söfnuðum
veitra, en á sfðari árum hefir
hann þrátt fyrlr vanheilsu á
Édgsr Rice Burroughs: Vlltl Taraan.
öakur frá sér, þegar Shita, pardusdýrið, hljóp alt i einu
fram á veginn milli ljónsins og hjartarins.
Shíta stökk ekki til einskjns. Hjörturinn heyrði skrjáf
aö baki sér, leit við og hvarf á augnabliki.
öskrið, sem átti að hræða hjörttnn breyttist i ógur-
legt reibiöskur við Shitu, sem rændi ljónið visri bráð,
og itökkið, sem hremma átti dýrið, breyttist i stökk á
Shitu, en þar varð Númi lika vonsvikinn. Shíta hljóp
upp 1 tré, jafnskjótt og hún heyrði til Núma.
Hálfri stundu siðar fann Númi, sem auðvitað var
örvita af bræði, mannaþef. Hingað til hafði þessi kon-
ungur dýranna forðast bragðvont og kraftlaust manna-
kjötið. Það kjöt var einungis handa gömlum 0g farlama
dýrum, sem ekki gátu náð snörum grasætunum, en nú
var Númi ivangur og reiður i þokkabót. Hann þráði
kjöt, — sama, hvers konar það var.
Ljónið þekti manninn, þótt það hefði aldrei veitt
h«nn. Hann vissi, að Gomanganar voru seinir á sér,
heimskastir allra dýra og varnarlausastir. Það þurftl
hvorki að beita kænsku né varúð á mannaveiðum, og'
ekki þurfti að dylja röddina. Númi varð svo æstur, er
hann fann mannaþefinn, að hann rumdi hátt og tók á
rás á lyktina. Hvi skyldi hann óttast eina einustu mann-
skepnu? En hann veitti ekki athygli öllu því, sem á
vegi hans varð, eins og ljón hefði þó gert venjulega,
og fyrr en varði lét jarðvegurinn undau honum, og hann
féll i gröf, sem gerð hafði veriö einmitt i þvi skyni að
veiða hann eða annað rándýr i.
* *
*
Tarzan apabróðir stóð i miðju rjóðrinu og horfði á
eftir flugvélinni, sem orðin var oíurlitill blettur á austur-
himninum. Hann liafði varpað öndinni léttara, þegar
hann sá vólina hefja sig til flugs með báða hina óboðnu
gesti innan borðs. Honum þótti vænt um að vera laus
við þá. Nú gat hann haldið ferðinni áfram vestur að
sjónum og kofa föður sim.