Fram - 02.10.1936, Blaðsíða 2

2
FRAM
ar íslendinga. Ungur efnilegur
maður kemur út á leikvanginn,
byrjar að kasta, hlaupa eða
stökkva. Hann hefir ef til vill
aldrei reynt þetta fyr. Engmn
þekkir hann sem íþróttamann.
En eitthvert félag uppgötvar
að þarna er maður handa því að
keppa á þessu og þessu móti í
þessari og þessari íþrótt. Hann
keppir, vekur athygli. Hanner
orðinn einn af íþróttamönnum
landsins, ungur og efnilegur
segja blöðin með feitletruðum
stöfum.
Maðurinn heldur áfram að æfa
íþróttir, segjum svo að það sé
stökk. Hann stekkur og stekk-
ur og lítil er framförin frá fyrsta
mótinu. Hann tekur þátt í fleiri
mótum. Árangurinn er lítið betri.
Veturinn líður, án þess að mað-
urinn æfi sig. Vorið kemur og
hann byrjar aftur sínar stökk-
æflngar. Stekkur og stekkur.
Honum verður smátt og smátt
íþróttin þrældómur, engin fram-
för gerir hann leiðan og hann
hættir að æfa, en keppir þó á
mótum.
Árangurinn er lítið betri er
hann hættir, en er hann byrjaði.
Þetta er saga margra íslend-
skra íþróttaraanna, því miður.
Þeir hafa aldrei elt leirinn eða
hitað járnið, áður en þeir byrj-
uðu að reyna að móta það.
Því sjáum við aldrei eða ör-
sjaldan menn um eða yfir þrí-
tugt keppa á kappmótum?
Af hverju eru það einvörð-
ungu unglingar frá 16 og upp
í 24 ára? Þessu er auðsvarað.
Það er af því Bem framan get-
ur, vegna engrar eða skakkrar
æfingar verða menn fljótt þreytt-
ir á sínum iþróttaiðkunum.
Æfingar þeirra eru altaf þræl-
dómur í stað leiks. íþróttirnar
sem eiga að vera dægrastytting
eftir þrældóm dagsins, bæta
nýjum þrældómi við, ög hver
maður vill vera laus við þræl-
dóminn að sem mestu leyti og
klippir því þennan óþarfa þræl-
dóm (íþróttina) ofan af og hættir
íþróttaiðkunum eftir 2 — 3 ár.
Erlendir íþróttamenn, sem mæta
fram á íþróttamótum og ná bestu
árangrum, eru menn um ogyfir
30 ára er hafa æft sig rólega og
skipulega í nokkurskonar leik,
en þó stefnt alt af að föstu
marki.
í slíkt horf þurfum við að
koma íþróttum okkar. Gera þær
að meiri leik og að hugljúfri
dægrastyttíngu, og að engin
hyggi á að keppa eða æfa að-
ferðir sérstakra íþrótta nema
hann hafi þjálfað allan líkama
sinn undir það.
Knattspyrnumenn kvarta um
kennaraleysi í knattspyrnu,
frjálsir íþróttamenn um sama í
frjálsum iþróttum. Það er satt að
þessa kennara vantar, en þá er
erfitt að fá. En þið knattspyrnu-
menn og þið frjálsra Iþróttamenn
iðkið staðæfingar, sem gera ykk-
ur mjúka, reyna á alia vöðva
líkamans. Það er enginn að ráð-
leggja kraftraunir og hafraunir
leikfimninnar undir knattspyrnu
eða frjálsar íþróttir, heldur
frjálsar afslappaðar staðæfingar
sem reyna á allan skrokkinn.
Þennan grundvöll undir íþrótt-
irnar þurfum við að skapa með
því að fá hingað mann, sem
getur tekið að sér kenslu í fél.
bæði fyrir konur og karla, eldri
og yngri. Þ. E.
Leikjimiskensla.
K. V. hefir fengið hingað leik-
fimiskennara, sem mun taka að
sér kenslu á leikfimi fyrir karla
og konur, unga og gamla, í 3
mánuði.
Kennarinn, Jens Magnússon,
hefir lært hjá N. Buhk á Ollerup
í Danmörk og verið á sumrum
kennari á Álafossi. Hann mun
koma hingað á mánudag með
E.s. ísland.
Þeir eða þær sem hafa hug
á að vera með í þessar leik-
fimiskenslu, leiti upplýsinga hjá
Einari Sigurðssyni eða Þorst.
Einarssyni. Kenslan byrjarþegar
í næstu viku.
Stækknn Sund-
langarinnar.
Sundlaugin hefur nú starfað
hér í tvö sumur auk eins mán-
aðar haustið sem hún var byggð.
Frá því fyrsta hefir aðsóknin að
lauginni verið mjög mikil. Finn-
bogi R. Þorvaldsson verkfr. sem
teiknaði laugina heflr það eftir
þýzkum handbókum um bygg-
ingu sundlauga að þar sem nægi-
lega stór sundlaug sé til afnotaí
bæjum fyrir almenning, baði sig
á dag um 2°/# af íbúunum og
hefði eftir því hlutfalli 70—80
manns átt að baða sig hér á
dag í sundlauginni, en gerði þó
ráð fyrir nokku meiru vegna
sundskyldunnar. Reyndin var
sú, að hér sóttu s. 1. sumar til
jafnaðnr um 3b0 manns á dag,
en í sumar þó nokkru færri.
Áðsókn hefur því verið gíf-
urlega mikil að lauginni miðað
við það sem annarsstaðar tíðk-
ast, enda er mjög hreinleg um-
gengni um laugina og ólíkt
hreinlegri en víða annarsstaðar.
Og má það mikið þakka góðri
stjórn og því að sjór er notað-
ur í stað vatns, sem ávalt vill
fylgja nokkur jurtagróður.
Snemma var því veitt athygli
að laugin var ekki svo stór sem
æskilegt hefði veríð sérstaklega
þó frá íþróttalegu sjónarmiði.
Því ekki er hægt að staðfesta
met í laug, sem er minni en
25 m. á lengd, en fyrir Vestm.
eyjar sem er annar mesti í-
þróttabær á landinu og keppir
að því að verða fremstur, hlýt-
ur öllum að vera það ljóst hve
mikla þýðingu það hefir fyrir
sundíþróttina að hægt sé að
veita íþróttamönnum þá viður-
kenningu fyrir uunin afrek sem
þeir eiga rétt á í stað þess að
láta þau falla í gleymsku.
Hverju bæjarfélagi er sómi
að því að íþróttirnar standi með
blóma auk þess sem það heflr