Líf og leikur - 01.06.1937, Side 3
Viðtal við Jamboree-nefndina.
- 3 -
Það var hjerna einn daginn, þegar
hefði verið allra bezta veður ef að-
eins hefði ekki rignt svo mi' ið að með
góðri samvizku var ekki hundi út sig-
andi, þá vorum vjer á gangi niður
Hverfisgötuna og horfðum með aðdáun
á gróðurinn í hinum fagra "parki"
bæjarins á Arnarhóli. Sjáum vjer þá
hvör kemur öslandi á móti oss hópur
manna og fer greitt. Hvorki líta beir
til hægri eða vinstri áður en beir
fara yfir götuna. "Forðist slysin".,
hugsum vjersvonaí hljóði en segjum
samt ekki neitt því að rjett í því
kennum vjer þann, er fremstur fer og
sjáum að þar er kominn jón Oddgeir með
alla hina æruverðugu Jamboree-nefnd á
eftir sjer.
"Gumoren", segjum vjer á dönsku
°g þykjumst vera voða flott.
"Bon jóur, monsieure", segir jón
og bugtar sig án þess þó að hægja á
sjer. En það útleggst, GÓðan daginn,
herra minn! og er franska, en sem kunn
ugt ætlar jón til París, svo honum
veitir ekki af að æfa sig„
"Hvert er ferðinni heitið?" spyrj-
um vjer og greiðkum sporið til þess
að fylgjast með.
"Til kollega okkar í gjaldeyris-
nefndinni", segir jón meö meðfæddum
tiginleika.
"já akkurat, til þess að sækja um
góaldeyri?", spyrjum vjer í mesta sak-
leysi.
"ó, þjer einfaldir", segir jón og
fórnar höndum, "vissulega ekki, held-
ur til þess að bjóða þeim gjaldeyri".
Ekki er oss grunlaust um að vjer höf-
um þarna umskapast í eitt stærðar
spurningarmerki, svo hissa vorum vjer.
"jú sýáðu til"-, segir jón, "af
snilli okkar höfum við fundið það út,
að sútað íslenzkt rolluskinn, jafn-
vel þó það sje af sjálfdauðri Deild-
artungurollu, er hið mesta þarfaþing
fyrir alla skáta, hvernig svo sem þcir
eru litir. Hugsaðu þ^er hvað hvítt
skinn myndi fara vel á lendunum á
kolsvörtum ústralíunegra eða heldurðu
að við getum ekki komið indversku
fakírunum í skilning um að það er
miklu þægilegra að sitja á mjúku ís-
lenzku skinni heldur en á nála- eða
sverðaoddum!"
jón talaði af fjálgleik hins á-
hugasama manns, og því ber ekki að
neita að vjer vorum honum innilega
Sammála um hvílík afbragðs þing gæru-
skinn væru, en vjer gltum bara ekki
skilið hvað þau höfðu með gjaldeyr-
isvandræði að gera.
"ó þú galtómi grautarheili! ", ;seg-
ir Jon (það ságði hann nú raunar ekki
til þess er hann of kurteis, en hanr
meinti það) "skilurðu ekki að við
ætlum að opna "shcppu" út á Jamboree
og selja þar skinn, auðvitaö af ein-
tqmri umhyggju fyrir skátabræðrum
okkar út um allan heim og svo náttúr-
lega góaldeyrisnefndi.nni, sem við
ætlum nú að bjóða þann gjaldeyri, sem
við _ekki þurfum sjálfir að nota”.
Sofokles, Nero og Cæsar, Abraham,
ísak og Jakob! eða hvað þið heitið
Pramh. á 8. síðu