Nemandinn - 01.05.1935, Qupperneq 10

-6-
Snalar hda ■ kved'a kátir
kvndin sín ‘á hlíciarbarni ,
kvedur vid. á kvíaholi ;,,o
lclidurinn af saudajarni,
O'g á hæjun hláir reykir S'vo ví austri hrúdfadn hreidir
hr30'sta fjalla nilli kvíslast/, : hroshjír fjördur dálnun náti,
túnin hrosa en á‘vid ána a. hrúdlag leikur láttun finyrun
eyrarrásir þöglar hvíslast. . ljáskrjfnd unn -hjá fjörugrjáti.
Fannhvítt tjald er fran í dalnun, Eafirdu litid Heydal vinur,
fálkid er ad slá og raka, hjártans játa nuntu f inni,
hlika ljáir, lúta jurtir sannir víst ad sæludalir
lágt vid jördu og andvörp taka. sáu til á ættjörd þinni.
Gudnundur Gudnundssonskálaskáld.
VORDAGURINN I REIKJANESI.
Þad er fagur vordagur, sálin er farin ad hækka á lofti og senda
geisla sína ládráttara nidur á jördina. Allur grádur er í hyrjun,jörd-
in er ekki ordin alnennilega þur eftir vorleysingarnar. Þad stendur
eitthvad nikid til, þad er audsád á öllu, því í Reykjanes er koninn
fjöldi nanns. Þeir eru allir sestir ad kaffidrykkju í skálunun. Þad
liggur svá sárstaklega vel á öllun, alltaf eru einhverjir til ad kona
ned eitthvad hlægilegt og skenntilegt og eins eitthvad frádlegt.
Þessi gledi stafar áreidanlega af ]?vi, ad þessir gestir eru konnir til
þess, ad vinna ad því ad prýda og fegra unhver.fi Reykjanesskálans. Þein
er þad öllun saneiginlegt ánægjuefni, ad geta á einhvern hátt s/nt þad
í verki,ad þeir vilja skreyta og prýda J>cnnan stad, sen er saneigin-
legt frædslu og fálagsskapar-heinili heggja hreppanna og virmur ad san-
starfi heggja hreppanna og fálagshyggju fálksins. Þarna hittast ncnend-
ur fia' vetrinun, eru þeir njög gladir yfir sanfundinun og ryf ja upp ‘
nargar gádar ninningar. En nenn eru ekki konnir til kaffidrykkju ein-
göngu,standa því upp frá hordun og ætla nú ad láta verkin s/na hugsun
sína. Því næst taka allir karlnenn verkfæri í hönd og fara ad rífa og
plægja upp. Sunir hlada gangstátt, adrir aka nöl ofan í hana og enn-
adrir vinna ad því ad girda hinn væntanlega skálagard. Svo kona kon-
urnar og laga til og prýda, eftir því sen þær geta. Þannig gengur allt,
nenn hafa alltaf nág til ad gera og spara sig hvergi, en þad, sen nest
er un vcrt er þad, ad allir vinna sanan i. fálagsskap og eru vel santaka.
Skodadu hvernig skágarheltin
skrúdgræn nynda reiti 'i dalnun,
prestir kvaka en hátt af hönrun
heyrist glann f rjúpu valnun.