Nemandinn - 01.05.1935, Blaðsíða 17

“13
■&æ5arlœknun,sen rann þar rátt hjá. Sálin kvaddi ned'þvx,ad senda raud-
an hjarna yfir sveitina,un leid og hán Svarf.
fár ad há+ta,en gat ekki sofnad,eg var ad hugsa un þetta fagra
Júlíkvöld.
ETxsabet Zophusdáttir 13 ára.
Hanri
S K J 0 N I.
Vorid 1932 lceypti pabbi ninn hest,hann var skjátt-
ur, njög stár, sex vetra ganall. Fljátt bar á því,
ad Skjdni var strokgjarn og nátti varla líta af
honun augunun,því hann reyndi þá þegar ad strjáka.
Fyrsta daginn,sen hann var hár,höfdun vid hann
hár á táninu. Tánid er vel girt, en hann stökk
fljátt yfir girdinguna og ntladi ad elta ferdanenn
er þá voru ad fara. Svona leid fran eftir vorinu,
en einn norgun sást skjáni hvergi og vissun vid
þegar, ad hann nyndi hafa strokid. Un hádegi bad
pabbi ninn nig ad fara fran x Hásadal 0g leita ad skjána. Eg ták nár
hest og fár af stad. Reid ág heim ad Laugabáli og spurdi eftir Skjána,
• en hann hafdi ekki sást þadan, og hált ág því áfran. Eg lát klárinn
tölta fran dalinn,fár yfir Mála fran hjá ICanbsfæti og er ág kon fran
V fyrir nidjan Húsadal,sá ág hvar Skjáni var uppi í hlídinni. Fár ág ná
af baki og gekk upp hlfdina. Hán var njög skridátt og ill yfirferdar,
en ág skejtti því eklci, því í Skjána vard ág ad ná, hvad sen þad lcost-
adi og tákst nár þad loks.
Eftir þetta strauk hann jþrisvar. Eitt sinn nordur 'fyrir Hálnavík
og var hann þá tekinn og sendur hein aftur, og í ödru sinni nordur á
briín Steingrínsfjardarheidar. Þegar vid sáun ad Skjáni undi ekki hjá
okkur, seldun vid hann burtu, en sá sen keypti hann af ckkur, seldi
hann sídar á sínar fornu æskustödvar.
Ján Halldársson
Amgerdareyri.