Jónas - 28.05.1936, Síða 1

|JM leið og „jónas“ leggur af stað út í
heiminn til vandalausra og misjafnra
manna, þykir það hlýða að fylgja honum
iúr hlaði með nokkrum orðum.
Það þýðir ekki að leyna því um »jónas*
•að hann er mesfi bölvaður gallagripur,
enda líka munuð þið komasf að raun í því
efni í viðkynningunni við hann. Aðal-gall-
inn er nú sá að í sannleika sagt er ekk-
ert orð að marka sem hann segir; hvort
heldur er um Iifandi menn eða dauða og
«|>á þarf svo sem ekki að því að spyrja,
hvers virði það er, sem hann leggur til
Ihinna ýmsu málefna, sem eru efst á baugi
1 það og það skiftið, enn af því að hann leet-
;ur alt til sín taka, þá getur nú þetta og ann-
að eins orðið dálítið þreytandi til Iengdar, —
og getur að sjálfsögðu aflað honum övinsælda
iEnn þó „jónas“ sé nú svona gerður, þá er
ekki því að neita, að hann er greindur og
kann í besta máta að meta sína samtíð, hann
veit að mennirnir eru svo gerðir, að þeir vilja
ákaft heyra slefsögur, róg og lýgi um náunga
sína, — og meira að segja borga fyrir smá-
upphæð eins og t. d. eina litla 25 au, — en
af því „jönas“ getur nú ekki, — hve feginn
sem hann vildi, rógborið alla í einu. þá veit
hann fyrir víst, að það sem hann hefur að
flytja þann og þann daginn, muni altaf vera
afsetjanleg vara til allra þeirra, sem hann
kemst ekki yfir að nefna íþaðog það skiftið.
Þetta ætti nú að vera nóg og sumum finst
það máské, en það erþað ekki, það er síður
GAMAN OG ALVARA.
Sagan af
Aetúsalcm Birni og Ingu
Kvenmaður einn hér í borginni heitir Inga Hansína
Pétursdóttir Gíslason Lydersen, Hún hefur nokkrum
sinnum verið gift, en undanfarin ár hefur hún verið
fylgikona Björns Gíslasonar stórkaupmanns, — Sum-
arið 1935 fluttu pau Björn og Inga út að Skerjafirði í
kjallarann í húsi Metúsalems Stefánssonar, búnaðar-
málastjöra, gerðu pau pað til að geta notið sem best
sjávarloftsins og skrúðgrænkunnar parna út frá, Skömmu
eftir að Björn og Inga fluttu í Skrúð (svo heitir húsið)
byrjaði Metúsalem að blikka Ingu og káfa á henni á
ýmsum stöðum og kipti hún sér ekkert upp við petta
pó hún væri ástmey annars manns, Og pö Biörn
reyndi að sýna henni sín gömlu og margæfðu ástar-
atlot kom pað að engu haldi. Nú sá Björn pað af
sínu viti, hvern endir petta mundi hafa og hypjaði sig
burt úr sjávarloftinu í Skerjafirði, Enn pegar frá leið
og Björn fór að ígrunda petta með sjálfum sér, kom
kaupmenskan upp í honum og stefnir hann Metúsalem
fyrir sáttanefnd og heimtar af honum nokkur púsund
króna skaðabætur fyrir spjöll á heitmey sinni. Var
Björn auðvitað áður búinn að safna ötal sönnunum fyrir
sekt peirra Ingu og Metúsalems og leggur hann alt
petta fram, undir rekstri málsins. Metúsalem vildi
en svo. Pað er svo sem enginn efi á þvíað
séra Árna og séra Bjarna og séra Pétri Sig-
urðssyni ofbýður þetta innræti jónasar-greys-
jns, og þeir vilji gera einhverja tilraun með
sínum náðar-meðölum að breyta hugarfari og
hegðun hans og er áreiðanlegt að þeir sem
að „jönasi“ standa hafa ekkert á möti til-
raunumtirað fá honum breytt til hins betra.
Nú þýðir ekkert að hafa þetta lengra. —
Við afhendum ykkur „jónas“ eins og hanner.