Lindin - 02.02.1955, Blaðsíða 13

'búðarinnar og bílsins, flautaði eins og vitlaus Mæri og kallaði:
"3Prá."
Manngarraimom varð svo bilt við, að .hann missti hakkan niöur
og allt varð að einni klessu, rjómakökur, rúgbrauð, tertur og
hitt og þetta fínirý.
"Hjálp, " kallaöi Halli imi leið og hann brunaöi £ burtu.
Kallinn hljóp upp í bílinn og ók á eftir Halla, "Sá skal nú fá
fyrir ferðina, þegar ég næ í hann," hugsaöi Hann.
Nú var hringt á lögregluna og henni sagt af strák, sem æki
um allar trissur eins og vitlaus maöur á skellinöðru, kallaði á
hjálp og heföi uppi hvíta veifu all stóra. Einnig var hringt
og sagt, að drengur á skellinööru hefði keyrt á konu, tekiö af
henni svuntuna og því næst haldið á brott. Svo var líka hringt
og sagt að drengur á skellinööru hefði ekið svo nálægt konu, se m
var á gangi í mesta sakleysi upp á gangslétt, að gleraugun duttu
af henni. Einnig kom kæra frá brauðbúð nokkurri.
"Við verðum aö hafa hendur í hári pevjans," sagöi lögreglu-
stjórinn, og fór síöan út meö flokk af löggum.
1 meöan ók Halli verslingurinn á fleygiferð og kallaöi:
"Prá, frá." Snögglega beygði bíll alveg fyrir hann, þaö var
bíll bakarans. Halli varð aö snarbeygja, en við það fór hann upp
á gangslétt aftur og þar fór hann inn um opiö hlið og var nú kom-
inn inn á einkalóö. Homrni tókst að smerja sér milli bílskúrsins
og hússins.
Hinu megin við húsiö, var húseigandinn og fleira fólk í sól-
baði. Hafði þaö reist þar tjald og naut nú hvíldar og friöar.
"Mikið dæmalaust er nú mikill friöur og ró héma, þaö er
bara eins og maður sé kominn upp £ sveit," sagði frúin við mann
sinn.
En varla haföi hún sleppt orðinu, þegar heyröist hávær véla-