Svanur - 01.12.1937, Blaðsíða 3

CUíILSG JÓL.
Tilnnþá einu smni eru jolin í nánd., TiJnnþá emu smni hlakk£
óteljandi barnssálir til jolanna. hau eru lika stærsta hátið cárs-
ins. Með þeim tekur hin langa skammdegisnott að styttast og so'lin
að haskka á lofti.
TCn jo'lin eru fyrst og fremst - eins og allir vita -
haldin helg i' minningu um fæðingu jesu. í minningu um þá bless-
unarrikustu gjöf, sem mönnunum hefir nokkurntima hlotnast.
Aldrei hefir nieinum borist fegurri boðskapur en sá, sem
hann flutti. Atburðirnir um fæðmgu hans, æsku hans og uppvöxt eru,
i mijrgu, svo skýrir og svo heillandi , ekki hvað sist fyrir börn
og unglinga. þessvegna eru jolm hátfð barnanna og æskunnar, ef
til vijl enn meir en follorðna folksins.
Blaðið okkar o'skar þess, að gleði jo'lanna, hin sanna,
bjarta og göfgandi gleði, megi ná inn á hvert islenskt heimili,
inn i' sérhverja barnssál á landjnu og mxklu, miklu viðar.
Með þeirri ásk býður það ykkur öllum go'ð og blessuð jol.
-- ooooooo ---
s k a n a a n i,
n ti ti n n i> . ii ii ii i, n i. i. ii ii n i i, i
LÍlja litla var að hugsa um hvað hun aatti að biðja júli'-
önu frænku sina að gefa se'r i' jo'lagjöf. júli'ana var vön að gefa
henni það, sem hún bað hana um. LÍljc- var alltaf búin að segja
henní þnð á í'orláksmeeBU. X morgun var j>orlákaineBsa, svo hún varð
að fara að hraða sér að velja júlagjöfina. LÍlja var á báðum áttum,
hvert hún ætti að kjo'sa sér brúöu eða skauta* að vi'su átti hún
brúðu, en það var komin sto'reflis rifa á hausinn á henni, svo