Alþýðublaðið - 15.09.1925, Side 3

EHHEHHEEEE?BH3HHSHE!EHE8EmœHmEBEHBHBEaeBBEEH
GOLDDROPS
Þessi alþekta, luolasyk'arstegand fæst nú aftnr
kjá
GdDil Jéhannsspi 09 Hannesi Júnssyni,
Baldarsgðtw 39, Laugavegi 28.
HHHHBHHHHHHHHHHHBHHHHHHBB3BHHHHHHHHHHBBH
Vestur-íslenzkar fréttir.
Rvík, f sept. FB.
Flmmtía ára landnáms mlnn
ingarkátíð
hóldu Veatur-ÍBlendiugar að Gimli
22. ágúst. RAÖgeit var, aö þesiir
yríu ræöumenn: Einar H. Kvaran,
dr. theol Björn B. Jónsaon, Joseph
Thorson skólastjóri lCgfræðiskóla
Manitoba, Rsgnar E, Kvar&n prest-
ur og Einar Jónsson bœjarstjóri.
Kvæði ortu Jónas Sigurðsson prest-
ur, Sig. Júl, Jóhannasson, próf.
Skúli Johnron, dr. Sveinn Björn?t'
son 0. fl., en söngflokksstjóri var
Brynjólfur Porláksson. Hátíðin átti
íram að fara í Bkemtigarðinum á
Gimli. Par var reist nákvæm eftir-
iíking af fyrsta húsinu sem land-
nemarnir fyrstu byggðu 1875, hús
gögn o. fl., til þess a8 mönnum
gæfist kostur á að sjá mun þann,
sem orðinn er á hýbýlaháttum
vestra frá því, er var fyrir 50
árum. —■ Sérstök járnbrautarlest
átti a8 Qytja Vinnipeg-íslendinga
til Gimli, og vi8 komu hennar
átti skrúðganga að hefjast út í
skemtigarðinn.
líýtt tímarit.
I*. I*. Porsteinsson skáld í
Winnipeg er farinn að gefa út
tlmarit, sem >Saga< heitir.
Frá Brynjólfl forlákssyni
organlsta.
Um starf hans vestra er farið
svo feldum orðum í grein i >Lög
bergic um Islendingadaginn að
Hnausum: >SöDgfiokkur stór og
ágeetur, undir Btjórn Brynjólis for-
lákssonar, söng margraddað úr
valslög íslenzk um daginn, Var
það hin bezta skemtun. I sam-
bandi við þenn r ágreta aöng dett- ;
ur mér í hug h'ð merkilega atarf, j
sem Brynjólfur hefir haft' rneð \
höndum í ýresum byggðum Nýja j
Islands undnnfai in ár: að keima jj
fulltíba fólki, þros’mðu að viti og \
árum, fólki, pem_ er hneigt fyrir j
söng og befir góða Göngtödd, og j
kenna því rvo, ab í bezia lagi er. i
Hitt er auSvitHÖ enn merkilegra,
að BrynjóUur hefk kent unglinga-
og barna söngfiokkum jafnframt
hinu starfinu.
8ér» E0giivaHlar Pétnrsson
átti 25 ára prestskaparafmæli 12.
júlí í sumar, Hann er einhver hinn
atkvæðamesti Vestur-I«löndingur,
sem nú er uppi. Hefir hann helgað
únítarastefriunni starf sitt að miklu
leyti. Pótt, starf hans hafi fa ið
mikið í trúmálin, þá heiir hann
þó afkastíið mikiu á öðrum svíð^
um. Hann er ák flega ritíær mað
ur og víðlesinn og heflr skrifað
mikið í blöð vestrs, eiakanlega
>Heimi< og >Heiin«kringIu«, Haíði
hann ritstjórn hennar á hendi um
skeið. Á BÍðari árum heflr hann
lagt rnikíð statf fram fyrir þjóð
ernishreyflnguna vestra, verlð rit-
atjóri »Tímaritslns< og að allra
dóuii leyst þaö piýbilega af hendi.
Dómarnir hafa verið ærið ruisjafnir
um sófá Rögnvaid og oft staðíð á
honum xnörg jámin, eins og títt
er um œenn. s'?m mjög skara
fram úr, — Séia Rögnvsldi mun
það manna mest að þakka, sð
»Audvökur« Stophans konm út.
Stakai
Á þa«5 máf fær enginn lagt
annan dó'm & Fróui:
Sinárl !. fir sút wltt su gt,
sárt þó íatUJófiá. 3,
Um mishepnuð verkfell
og íhald.
(Úr >Musik< eftir Alexander
Kjelland).
. . . Svipað er það með þessl
omurlegu verkföll, s@m mia-
happn&st oítaat, &f því að ein-
angis er barist um bráðnauð-
synlsgaata hálfsklidlng, En þagar
aliitr verkamenn heimslns heimta
í olnu þetta »ómöguiega<, hlut-
deitd í arði, gamalmennatram-
færslu o. s, frv., — þá en ekki
fyrr fá þeir háiísklldinginn, þann
íyrsta og annan Hvernig getið
þið írayadað ykkur, að auð
vaidíð sieppl háifskiidingi af
nokkurri snu .,ri ástæðu en ótta
við iið missá dri? . . .
. . . Takið nú hlnn harðsnún-
asta luaidsheila (Kjeltand þekti
ekkl >h@iia hatíanua<) og kropp-
ið út úr hoaum aitar hugmynd-
irnar og aðgrelnið — það er
‘ ekkl íangrar stumdar verk —,
og þér munuð ejá, að í þessum
heiia eru engar aðrar hugsanir
en þær, sem eiuu sinni voru
staðkusar ataðhæfingar skýja-
gí.ópAnmi. Aliar þessar góðu,
gömiu venjur i þjóðféiaginu, -,om
þessum heila fiunast svo eöíí-
legar og guðdómiegar, hafa í
fyrstu ekki verið auuað ®n vit-
íáusar hugmyndlr atjórnarand-
stæðinga, sem baiist hafa sktef
fyrir skref fram að þöísu stjórn-
atíyrirkomuiagi, þ. ®. elgnárrétU
ur elrtstaklinga, einkvæni, fög
og réttur, — ait taman a.triði, sem
er þó ©nn i d; g hjá mörgurn
þjóðflokkum óhi g andí og ó,,kiij
anlegt.