Æska og menntun - 01.06.1948, Page 14

Guðs. Við getum ekki ásakað Guð fyrir erfiðleika
okkar. Hann hefur gjört allt, sem i hans valdi stend-
ur. Hvers getum við vænzt annars en glæpa, styrj-
alda og alheimssorgar, þegar við gleymum Drottni
og fyrirlítum son hans.
Við þurfum að vakna til meðvitundar um hinar
siðferðislegu skuldbindingar nú þegar, því að „jörð-
in vanhelgast undir fótum þeirra, er á henni búa,
þvi að þeir hafa brotið lögin, brjálað boðorðunum
og rofið sáttmálann eilífa. Þess vegna eýðir bölvun
jörðinni og íbúar hennar gjalda.“ (Jes. 24, 5—6).
Vegurinn til Guðs.
Við getum umflúið þennan skapadóm, ef við
segjum skilið við syndina. Vegurinn út úr erfiðleik-
unum og ógöngunum liggur til friðarins, til Guðs.
Viðvörunarhróp liljómar til okkar enn í dag líkt og
kall Jónasar til hinna syndugu íbúa Níníveborgar.
Mannkynið á guðdómlega von. Samkvæmt ritn-
ingunni mun Kristur koma i annað sinn sem „Kon-
ungur konunga,“ (Opb. 19, 16), til að dæma heim-
inn, refsa hinum ranglátu og launa hinum réttlátu.
Koma hans mun skyndilega gera enda á allt stríð
okkar og tilveru mannkynsins hér á jörðu. Of
seint munu þjóðirnar vakna til vitundar um, að
þær hafa barizt hver gegn annarri. En þúsundir
manna frá öllum þjóðum og kynflokkum munu á
síðustu stundu hér á jörðu meðtaka kall Guðs um
lausn og frelsun þeim til handa. Hinir dánu, sem
réttlættir voru, munu rísa úr gröfum sínum og á-
samt hinum réttlátu, sem lifa, verða „hrifnir burt
í skýjum til fundar við Drottin i loftinu.“ (I. Þess.
4, 17—18). Loks eru þeir frjálsir. Fyrir þá verður
koma Frelsarans sem árroði komandi dags. Endur-
14