Bræðrabandið - 01.12.1947, Qupperneq 3

England. enn sein kcrnið er. En tiin taitísku lönd væru töpuð
úr Divisioninni, par sem ekkert samband næðmst við pau. Sér-
stakri kveðju kvaðst bann eiga að skiia frá systkinum í Sví-r
pjóð, og einnig frá systkinum í Pðllandi, paz* sem hann var
um miðjjan mars mánuð. Kvað hann engann systpinahóp hafa
iiðið eins rnikið é stríðsárunum og systkini okkar í Póllandi.
I Varsjá,^hofuöborginni sagði hann verið hafa 80 meðlimi.
Ástandið í peirri borg er svo hræðilegt eftir loftárásir og
aðrar stríðsðgnir, að aðeins 5 bus af hverjum hundrað húsum
væru uppistandandi, og má af pví ráða aó margir hafi tapað
iífinu í pví ógnerástandi. Aðeins tvær persónur af pessum 80
systkinum misstu lífió. Hann sagðist hafa, pegar hann var í
Pðllandi um miðjan mars sje , látið pess getið við systkini
par, að tii stæði að hann færi til Islands i vor, Og með
pví að pað var um lað ieyti sem Hekla var byrjuð að gjósa, og
vakti alheims-athygii á Islandi, hefðu systkinin í Póllandi
tekið pessari frétt með óskiptri athygli. Pau vorkenndu
systkinunum á Islandi, sem hlytu að eiga mjög bágt undir
pessum óskcpum,_sem hlytu ac vera ennpá verri en loftárási
irnar á Varsjá á sínum tírna. Þau báðu einnig pess vegna
einnig fyrir sína innilegustu kveðjur til allra systkinanna
á Islandi, og hann kvað paa ábyggilega minnast okkar hér í
bænum sínum. Br0 Lindsey lauk máli sínu með pví að biðja
okkur að biðja fyrir systkinunum í Pollandi, og bað okkur
allrax* blessunar Brottins í framtíðinni.
pé tók br» Nelson frá Danmörku til máls.
Hann kvsðst^hafa hiakkað sérstaklcga rnik.ið til að heilsa
upp á systkinin á Islandi eftir peu 10 ár, sem liðin eru frá
pví að hann var hér slðast. Hann var í Danmörk á stríösár-
unum, og langaói mikið til að fretta heðan frá Islandi, en
hvernig sem hann for að, t»da með pví að senda bréf yfir Sví-
pjóð til Ameriku, pá tókst pað ekki. Bréfin kornu ekki fram.
Oft kvaóst hann hafa hugleitt með sjál.fum sér, hvernig 'syst
kinunum á Islandi munai liða, pví að Island var hernumið
land eons og Danmörk, og almennar fréttir, sem bárust hinni
hernumdu Danmörku., hafa víst ekki allt af verið sem hollast-
argagnvart hemámsliðinu hér, pegar aö peir7 sem ríkjum réðu
í Eanmörku voru 'búnir að laga pær til í hendi sinni, Br»
Nelson bar fr-am bestu kveðjur frá systkinunum í Danmörku,
og pá náttúriega heiist cg fremst fré peirn, sem nér pekkja t.il.
Hann iýsti annars allíterlega sambandi Þjéóverjanna vió hina
dönsku pjðð og pjöðarinnar við pá. Hann benti á bá miklu
hættu aó veréa misskilinn af pjóðinni fyrir aðeins lítið
ðeigingjarht kærleiksverk, sem einstaklingur kynni að sýna
Þjóðverja. Því m^ðal hinna pýsku hermanna voru vitanlegat
trúbræður okkar ásamt herlióinu nauðugir viljugir eins og
gengur. Og pað gat verið hættulegt ad leyfa pýskum hermanni
að vera a safnaðarsamkomu, jafnvel pó broðir væri, eða vera
heilsað á gotu af p5Tskum hermanni, kanski trúbróður. Danskí„
ir menn, sem pað kunnu að sjá, gátu hugsað sem svo um pann
landa sinn; Sko, hann er vinur pjóðterjanna, vinyr óvina
vorra, hann er landráðamaóur0 Viö geymum nafn hans og heim-
sækj'om hann síðar, En eins og við vitum, purftum við ekkert