Bræðrabandið - 01.11.1970, Qupperneq 1

ERU MIKILSVERÐIR STAKFSMERU
Ungur safnaðarformaður var að tala um nauðsyn þess að byggja safnaðar
gagnfræðaskðla. Hann talaði aeð þakklæti og hlýhug um þau áhrif, sem slíkur
skóli hafði haft á líf hans og konu hans. Hann sagði: "Ég er ekki starfs-
aaður, aðeins meðlinur. En ég met gildi kristilegrar menntunar og áhrif
hennar á ungnenni okkar,"
Þé það séu mikil forréttindi að vera starfsnaður, þá verður að varast
að leggja of mikla áhrezlu á það. Það getur orsakað hættu á, að ungur maður
veigri sér við að láta i Ijési aðra ésk um æfistarf en þá, að verða læknir,
prestur, formaður fyrir einhverri safnaðarstofnun eða kennari. Og á sama
hátt getur ung stúlka átt sér þá ésk að verða góð hásnéðir, en vegna étta við
að valda ættingjum og vinun vonbrigðum, finnst henni ekki sænandi annað en
að láta í ljési ésk um að verða hjákrunarkona, skrifstofustúlka eða Biblíu-
starfskona.
I sambandi við eina hlið skólamála okkar er bent á spámannaskélana til
foma sem fyrirnynd. "Nemendur þessara skéla sáu fyrir sér með því að rækta
jörðina eða vinna einhver önnur störf. I ísrael var ekki litið á þetta sem
niðurlægjandi eða einkennilegt; þvert á móti, það var álitin synd að leyfa
bömunum að alast upp, án þess að kynnast nytsamri vinnu. Sérhver ungur
maður, hvort sem foreldrar hans voru efnaðir eða ekki, var látinn læra ein-
hverja iðn. Jafnvel þé hann ætti að ganga menntaveginn og taka við heilögu
embætti, þá var hagnýt þekking talin nauðsynleg. Margir kennarar öfluðu sér
einnig lifsviðurværis með llkanlegu starfi." Education, bls. 47.
Þvi miður er það undantekning aö finna skéla i dag, þar sem þetta er
hluti af náminu, En hvllík blessun það myndi vera fyrir framtíöar kristni-
boða, sem seinna meir verða að mæta og lifa við þær aðstæður, að vinna að
viðgerðum og framkvæmdum, án þess að geta farið 1 næstu báð. Það er upp-
örvandi að taka eftir, að til eru þeir meðal forystumanna skéla okkar, sem
tráa á nytsemd verknáms sem hluta nánsefnis skélans. Sumir skélar okkar
reka ýmsan iðnað. Viðleitni verkstjéra og yfirmanna þesaara stofnana við
að kenna unglingun, ekki aðeins iðn, heldur einnig hvernig þeir eigi að starfa
og benda þeim á göfgi heiðvirðrar vinnu, er émetanleg.