Austurglugginn - 07.12.2012, Side 13
Föstudagur 7. desember AUSTUR · GLUGGINN 13
Ég tek þátt í forvali VG fyrir k om-
andi kosningar og gef kost á mér í 2.
sætið. Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir
heiti ég, ættleggir mínir rekjast til
Stuðla í Reyðarfirði og Akureyrar.
Ég starfa sem náms og starfsráð-
gjafi og stýri starfsbraut fyrir fatlaða
í Menntaskólanum á Tröllaskaga í
Ólafsfirði. Ég er gift og á þrjú börn.
Ég hef verið varaþingmaður frá 2003
og nokkrum sinnum tekið sæti á
Alþingi. Ég hef einnig gegnt ýmsum
trúnaðarstörfum fyrir Vinstrihreyf-
inguna grænt framboð, hef mikla
reynslu af sveitastjórnarmálum og
sit í bæjarstjórn Fjallabyggðar.
Sveitarfélög og samgöngur
Ég kem úr litlu sveitarfélagi, Fjalla-
byggð, eftir sameiningu Ólafs-
fjarðar og Siglufjarðar. Ég fæddist
á Siglufirði en flutti yfir Lágheið-
ina til Ólafsfjarðar þegar ég var
15 ára gömul. Vegsamgöngur voru
ekki alltaf auðveldar hvort heldur
um Mánárskriður eða Ólafsfjarð-
armúla var að fara. En svo komu
göng. Fyrst Múlagöng og svo Héð-
insfjarðargöng, bæði umdeild, þar
sem umræðan snerist um að henda
stórum fjárhæðum í vegsamgöngur
fyrir svo lítil samfélög. Betra væri
bara að flytja mannskapinn í blokk
suður í Reykjavík.
Gætum hvers annars
Bættar vegasamgöngur eru gríðar-
lega mikilvægar ekki síst til að halda
litlum samfélögum í byggð en þó
er líka ýmislegt sem gæta þarf að.
Íbúar þurfa að standa vörð um það
sem þeir hafa t.d. verslanir og þjón-
ustu sem engin vill vera án. Bætt
aðgengi frá stöðum sem hafa verið
frekar einangraðir getur leitt til þess
að slík þjónusta leggst af, það hef ég
séð í mínu byggðalagi. Við þurfum
að gæta hvers annars.
Skilgreinum grunnþjónustu
Með góðum samgöngum er líka
mögulegt að byggja upp sérhæfð-
ari velferðarþjónustu af hálfu hins
opinbera í svokölluðum miðjukjarna
hvers héraðs. Hins vegar er afar mik-
ilvægt og löngu tímabært að opinber
grunnþjónusta sé skilgreind. Þá er
ég t.d. að tala um heilbrigðis- og
öldrunarþjónustu.
Það á ekki að þurfa að standa í
ströggli við ríkisvaldið ár hvert til
að lítil sveitarfélög geti haldið úti
heilsugæslu með aðgengi
að lækni. Það eru for-
réttindi að geta valið sér
búsetu og því nauðsyn-
legt að ríki og sveitarfé-
lög komi sér saman um
lágmarksviðmið í grunn-
þjónustunni. Eldra fólk, sem búið
er að skila ævistarfi sínu til sveitar-
félagsins og samfélagsins alls, á ekki
að flytja hreppaflutningum af því
einhversstaðar hefur verið ákveðið að
ekki sé hægt að vera með hjúkrunar-
eða dvalarrými á þeirra heimaslóð.
Menntun í heimabyggð
Aukinn aðgangur og jafnræði til
menntunar er forgangsmál. Í mínu
sveitarfélagi var framhaldsdeild til
margra ára sem svo lagði af með til-
heyrandi kostnaði fyrir fjölskyldur.
Það er ánægjulegt að sett hafa verið
á laggirnar á nokkrum stöðum svo-
kölluð fjarnámsver fyrir nemendur
sem eru að hefja sitt framhaldsskóla-
nám en betur má ef duga skal. Ég tel
að með þessu fyrirkomulagi sé frekar
hægt að sporna við brottfalli, og fjöl-
breytni í félags- og menningarstarfi
eykst sem aftur hefur jákvæð áhrif á
búsetuþróunina og líkur aukast á því
að ungt fólk setjist að til frambúðar.
Kosningar í vændum
Við heyrum daglega í útvarpinu
loforð frambjóðenda Sjálfstæðis-
flokksins um skattalækkanir. Ég bið
fólk að velta því fyrir sér hvernig
staðan væri í mennta-, og heilbrigð-
iskerfinu ef stefna þeirra hefði náð
fram að ganga með tvöföldum niður-
skurði. Hvernig ætlar Sjálfstæðis-
flokkurinn annars að fara að?
Ríkisstjórnin hefur frá upphafi
lagt áherslu á að nota skattkerfið
ásamt félagslegum stuðningi til þess
að auka jöfnuð í samfé-
laginu. Við hvers kyns
ráðstöfun fjármuna hefur
verið reynt að beina þeim
til þeirra sem helst þurfa
á þeim að halda. Það er af
sem áður var því í aðdrag-
anda hrunsins var ,að hætti nýfrjáls-
hyggjumanna, svigrúm í fjárlögum
hverju sinni helst notað til að lækka
skatta hjá vel stæðum einstaklingum
með lækkun á fjármagnstekjuskatti
og arðgreiðslum. Því þurfti að breyta
og það höfum við gert.
Þegar horft er til aðhaldsaðgerða
hefur þolmörkum vissulega víða
verið náð og álag á starfsfólk orðið
umtalsvert. Sem betur fer höfum
við nú tækifæri til að vinna okkur
upp á við aftur þó enn þurfi að gæta
aðhalds. Ég hef þá trú að við getum
sameinast um að velferð einstaklinga
eigi að vera í fyrsta sæti og samfélagið
taki mið af því og fyrir því mun ég
beita mér fái ég til þess stuðning.
Örlagatímar –
verkefnin framundan
Vinstrihreyfingin – grænt fram-
boð tók sæti í ríkisstjórn á mestu
örlagatímum í nútímasögu þjóðar-
innar. Það er verkefni stjórnmál-
anna að marka stefnu til framtíðar
og framundan eru mikilvæg verkefni
og lykilatriði að unnið verði áfram á
grunni félagshyggju. Reynslan sýnir
að þeim samfélögum gengur best,
sem byggja á sterkri velferðarþjón-
ustu og jöfnun lífskjara. Við skulum
því ekki snúa af leið.
Greinarhöfundur býður sig fram í
2. sæti á lista Vinstrihreyfingarinnar
græns framboðs í Norðausturkjördæmi
fyrir Alþingiskosningar 2013.
Aukið rými fyrir starfsemi Hlymsdala
Nýlega var tekið í notkun húsnæði sem Fljótsdalshreppur keypti í
Miðvangi 6 og liggur að Hlymsdölum, sem hýsir meðal annars félags-
miðstöð aldraðra og er í eigu Fljótsdalshéraðs. Undirritaður var samn-
ingur milli Fljótsdalshrepps, Fljótsdalshéraðs og félags eldriborgara
þess efnis að Fljótsdalshérað mun sjá um rekstur á þessu húsnæði, þó
Fljótsdalshreppur verði áfram eigandi þess. Um er að ræða um 140
fermetra sem koma þá til viðbótar þeim 530 fermetrum sem fyrir voru
í Hlymsdölum. Þetta nýja rými verðu m.a. nýtt sem aðstaða fyrir ýmis-
konar handverk eins og bókband, vefnað og fl. Einnig er þarna setustofa
og skrifstofuaðstaða fyrir starfsmenn.
Þetta viðbótarrými bætir enn aðstöðuna sem félag eldri borgara og aðrir
íbúar fá í Hlymsdölum og opnar möguleika á fjölbreyttara tómstundastarfi.
Ekki þarf að fjölyrða um gildi mennt-
unar að afloknu grunnskólanámi fyrir
einstaklinga, atvinnulífið og samfé-
lagið allt. Framhaldsmenntun á að
vera fyrir alla og ekki að vera háð
búsetu. Best er að nemendur frá
16-18 ára þurfi ekki að fara úr for-
eldrahúsum til að stunda nám.
Nám í framhaldsskóla er ekki
aðeins undirbúningur fyrir háskóla-
nám. Stór hópur útskrifast úr fram-
haldsskólum með starfsréttindi og fer
því beint út á vinnumarkaðinn. Eftir
að sjálfræðisaldurinn var hækkaður
úr 16 árum í 18 ár þurfum við ekki
síður að líta á framhaldsskólana sem
framhald af grunnskólunum. Flestir
nemendur fara í framhaldsskóla að
grunnskólanámi loknu og slagorðið
framhaldsskóli fyrir alla verðum við
að taka alvarlega.
Í hinu risavaxna Norðaustur-kjör-
dæmi hefur framhaldsskólum fjölgað
og námsleiðum einnig. Grundvallar-
hugmyndin um framhaldsskóla fyrir
alla felur í sér að ungmenni geti búið
í foreldrahúsum og stundað nám.
Austfirðingar búa
svo vel að hafa Verk-
menntaskóla Austur-
lands í Neskaupstað.
Þar stunda nemendur
einkum úr Fjarðabyggð
fjölbreytt nám, iðnnám
og bóknám. Rútuferðir
gera nemendum kleift að
stunda nám við skólann
en fara heim að loknum
skóladegi. Einhverjir nemendur búa
á heimavist skólans en flestir þeir
sem búa í innan við 60 km fjar-
lægð taka rútuna. Menntaskólinn á
Egilsstöðum þjónar sama svæði en
þar er stærsti hluti nemendanna utan
Egilsstaða á heimavist en fer heim
um helgar. Þessar menntastoðir eru
gífurlega mikilvægar fyrir samfélagið
á Austurlandi og það ber að hlúa að
þeim og styrkja þær.
Á Norðurlandi eru
framhaldsskólarnir fjöl-
margir. Menntaskólinn
á Akureyri og Verk-
menntaskólinn á Akur-
eyri eru þar grunnstofn-
anir. Styðja verður ekki
síður hina minni skóla
sem gera nemendum
kleift að stunda nám
í sinni heimabyggð. Framhalds-
skólinn á Húsavík og Framhalds-
skólinn á Laugum hafa fyrir löngu
sannað gildi sitt og minni einingar
eins og Menntaskólinn á Tröllaskaga
og menntasetur á Þórshöfn eru frá-
bærar viðbætur.
Afar mikilvægt er að nemendur
sem einhverra hluta vegna geta ekki
sótt hefðbundnar kennslustundir
geti stundað námið heima. Tæknin
er vissulega fyrir hendi. Ég lít á það
sem margþætta forvörn að ungmenni
séu í foreldrahúsum meðan þau eru
samkvæmt lögum ennþá börn.
Við eigum að vera stolt af þeim
fjölmörgu framhaldsskólum sem eru
á Norður- og Austurlandi og ég mun
leggja mig alla fram um að verja þær
og styrkja.
Höfundur er Ingibjörg Þórðardóttir,
kennari við Verkmenntaskóla Austur-
lands sem gefur kost á sér í annað sæti
í forvali VG í Norðausturkjördæmi
fyrir komandi alþingiskosningar.
Snúum ekki af leið
Framhaldsnám í heimabyggð
Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir
Erla Sigríður