Jólablað - 01.12.1936, Blaðsíða 2

2
JÓLABLAÐ
ina og kippa svo snöggt í, og það
gerði hann. Loksins sá hann afar-
stórt þorskhöfuð koma upp á yfir-
borðið. Enginn getur hugsað sér,
hversu undrandi Lárus varð, þeg-
ar hann heyrði þennan stóra þorsk
fara að tala. „Góði, litli Lárus,“
sagði hann, „losaðu öngulinn og
slepptu mér. Eg á þúsund smá-
börn. Reyndar eru það nú bara
egg ennþá, en haf þú meðlíðan
með mér og slepptu mér.“ „Ó nei,“
hrópaði Lárus, „ég er nú ekki sá
auli, að ég sleppi svo stórum
þorskfiski eins og þú ert.“
„Ef þú sleppir mér, skal ég gera
eitthvað fyrir þig í staðinn,“ sagði
fiskurinn. Og hann var svo rauna-
legur á svipinn, að Lárus hætti að
draga færið. „Hvað heldur þú að
þú getir gert fyrir mig?“ spurði
Lárus. „Ég skal hjálpa þér að
finna silfurskeiðina,“ sagði fiskur-
inn. „Þetta getur þú nú talið
þorskunum trú um, en ekki mér,"
svaraði Lárus. „Nei, nei, þú ætlar
bara að narra mig. En hvernig
veizt þú annars að ég hefi tapað
silfurskeið?“
,,Já, fiskimömmurnar vita mik-
ið meira en þið haldið.“
„Ef þú getur sagt það, skal'ég
sleppa þér,“ sagði Lárus,
„Slepptu mér, þá skal ég segja
þér það, en ekki fyrr,“ svaraði
fiskimamma.
Lárus dró nú fiskinn inn í fjör-
una, losaði öngulinn og sleppti
honum út í sjóinn. Svo beið hann
dálitla stund. Fiskurinn fór nokkr-
um sinnum í kaf, svo synti hann
nokkra hringi og að lokum kom
hann upp á yifrborðið og sagði:
„Þegar pabbi þinn kemur af
sjónum, skalt þú ganga niður að
bátnum og leita undir botnhler-
anum við mastrið, og munt þú þá
finna skeiðina þína.“
Svo sló hann til sporðinum og
synti til hafs. Lárus reisti sig við.
Hafði hann sofið? Nei, alls ekki.
Hann sá meira að segja ennþá
rákir á vatninu, þar sem fiskurinn
synti burt.
Þegar pabbi hans lenti, stóð
Lárus á bryggjunni. Hann stökk
strax um borð í bátinn og
reyndi að lyfta upp botnhleran-
um.
„Hvað á þetta að þýða?“ spurði
faðir hans.
„Það skalt þú nú fá að sjá,“
svaraði Lárus. Með naumindum
gat hann lyft hleranum upp. Þar
lá silfurskeiðin hans.
Faðir hans klóraði sér í höfðinu.
„Nú man ég það,“ sagði hann. „Eg
er nefnilega vanur að hafa með
mér skeið á sjóinn til þess að
hræra í kaffinu með, og einn dag-
inn týndi ég þeirri gömlu, sem ég
hafði haft svo lengi. Svo morgun-
inn eftir, þegar ég fór á sjóinn,
tók ég skeið, en hefi ekki tekið
eftir, að það var silfurskeiðin þín.
En drengur, hvernig vissir þú að
skeiðin lá hér?“
„Ég talaði við fisk nokkurn í
dag, og hann sagði mér frá því,“
sagði Lárus.
Þá hló faðir hans og sagði: „Já
drengur minn, á þínum aldri var
ég duglegur að veiða, en þú tek-
ur öllum fram.“ „Fiskurinn
skrökvaði ekki,“ sagði Lárus, og
hló líka. En ef þið viljið vita hvort
þessi saga er sönn, þá skuluð þið
spyrja hvalfangarann Lárus Lar-
sen, því það var hann, sem talaði
við þorskinn og fann silfurskeið-
ina.
foð
Jolatrésskemnitun.
Að undanförnu hefir A. S. V.
haldið jólatrésskemmtun í Verk-
lýðshúsinu. Þessi skemmtun hefir
ekki eingöngu verið fyrir ungherj-
ana, heldur fyrir öll verkamanna-
börn, sem langað hefir til þess að
koma þangað. Hefir þessi skemmt-
un verið svo fjölmenn, að það hef-
ir orðið að skipta henni í tvo
flokka, yngri og eldri. Yngri flokk-
urinn var fyrri daginn, en eldri
flokkurinn seinni daginn. Það hef-
ir verið margt á þessari skemmt-
un. Hjá yngri börnunum var dans-
að í kringum tréð og sungið, og
svo var þeim öllum gefin mjólk og
brauð eins og þau vildu og sæl-
gæti. En hjá eldri flokknum var
sungiö, spilað og dansað. Svo
fengu þau líka mjólk og brauð
eins og hin. Öll börnin, sem þarna
voru, eru verkamannabörn, sem
ekki hafa efni á að sækja skemmt-
anir oft á ári, eins og sumir geta
veitt sér. Þarna fengu þau ágæta
skemmtun ókeypis. Það var full-
orðið fólk úr A. S. V., sem sá fyrir
þessu og það er ekki lítið verk,
það sjá allir.
Það var fallegur hópur, sem
þarna var samankominn og ef það
hefðu allt verið ungherjar, þá
hefði verið gaman að lifa.
Ungherji.
Eg hefi verið í ungherjadeild A.
S. V. frá stofnun hennar. Við höf-
um haldið fundi á sunnudögum
klukkan tvö eftir hádegi. Við höf-
um lesið upp, sagt sögur og leikið.
Við höfum líka lært söngva og
sungið á fundum. Við höfum æft
vikivaka og stundum sýnt þá á
verklýðsskemmtunum. Drengirnir
hafa æft glímur og líkamsæfingar
og í fyrra sýndu þeir glímur á
skemmtun, sem ungherjadeildin
hélt. Undanfarin sumur höfum við
farið skemmtiför austur í Vagla-
skóg og fleiri verkamannabörn, þó
þau hafi ekki verið í ungherja-
deildinni og hefir A. S. V. gengizt
fyrir þessum skemmtiförum. Við
ungherjarnir höfum komið upp
kofa upp í Naustaborgum, með að-
stoð A. S. V. Hann er samt ekki
fullgerður. Það er eftir að þilja
hann innan og járnklæða hann ut-
an, svo er eftir að setja rúm í