Alþýðublaðið - 28.09.1925, Blaðsíða 3

‘SroVBMBEXPIP
5
N jtt. - 0 dýrt.
U r g 1 e r t:
Snajörkúpar á 1,50.
Vatnsflöakur á 1,50.
ÁvSxtaakáUr frá 1,75 — 6,25.
Dhkar á o 45.
Sykurkör frá 0.75 — 1,25
Vatnsglös frá o 35 — o 95
Blónmturvasar, Víngtös o. fl.
K, Einarsson &, Björnsson
Bankastræti 11.
Yeggmyndir, failagar og ódýr
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Mikiö úrval af
Sundbolum
fyrir konur, karla og
unglinga.
Enn fremur: Sundbuxur,
Sundskýlur og Sundhettur
Mtinið eftir nafninn!
Þagar þér kaupið næst hand-
sápu, þá biðjið um Hreins
Dílasápu; það ®r góð og
ódýr sápa, sem fullnæglr
ailra kröfum. — Athugið,
- að hún «r fsienzk; það er
þvi einni ástæðu flsira til
að kaupa haná. — Biðjið
um hana næst, þegar þér
kaupið handsápu!
Terkamaðnrinn,
blað verklýðsfólaganna á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 5 kr. árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
áskriftum veitt mðttaka á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
sama standa, hvort heimiilsfastir
menn hér hata nokkurt húsasbjól,
hvað þá, hvort aðkomumenn,
sem flytja hingað fé og vinnuafl,
fá nokkurs staðar innl. E>að þætti
illa setið hötuðból { sveit. þar
sem svo væri ástatt, en hvað
má þá þykja um höfuðból þjóð-
ariuuar, sem Reykjavík þó er og
á að vera?
Svo má ekkl til ganga, og
ráðlð er hið sama hér eins og
á sveitabæ, þar sem of þröngt
er orðlð um helmameun. Það
verður að byggja. Og alveg
•lua og bæjarféiagið tók að sér
að aunast um þrlfnað í bæaum
(götu- eg salerna hrelnsuc) og
sjá ibúum fyrlr eidsneyti (gasi),
Ijósgjata og hreyfiafll (ratmagni)
og vatnl til svölunar 0g hrein-
lætls þegar elnstskiingunum varð
um megn að sjá um það sjálfir.
svo að mynd væri á, eins vetð-
ur það nú að sjá íbúum bæjar-
ins fyrir forsvaraniegu húsa-
skjóli, þegar það fæst ekki öðru-
vísi. Það stendur alveg eins á.
Framtak hoiidarinnar tekur við,
þegar framtak cinstaklluganua
þrýtur.
Bæjarfélaglð kemst ekki undan
því að bæta úr húsnæðisskortin-
um. Það verður sjálft að íáta
byggja fbúðarhús, nógu mörg
tii þess að miusta kostl, að heim-
iiisfastlr ibúar bæjáfins hafí sæmi-
iega bústaði.
Næturlæknlr er í nótt M. Júl.
Magnús, Hverflsgötu 30. Sími 410.
Nætarröíðar f Laugavegs-
apóteki þessa viku.
yiðtalstími Páis tannlæknis er
kl. 10—4
Smjer- og brauð-seðlarnir á
Hótel Island og Rosenberg,
ísiendlngum og reyndar flest-
um öðrum, er bragðað hafa
smjör og brauð, þyklr það hið
mesta lostæti. Þáð er því ekkl
nema sjálisagt að tveir aðal-
veitingastaðir bæjarins, Hótel
ísland og kaffihús Rosenbergs,
hafí það á boðstólum. En hitt
•r óskiljanlsgt, að miðar þeir,
sem brauflið er pantað eftir, skuli
vera á dönsku, því að gestirnir
eru isienzkir. Rosenberg hefir
til trekaii íullvissu um, á hvaða
máll seðlllinn sé, þessa yfírskrift
á honum; >Restaurant Rosen-
berg, SmörrebrödsseddeU. Þettá
verður með öllu að hætta. Eig-
•ndur veitingastaðanna verða,'
þó þeir séu Danlr, að gæta
Bdgar Kice Burroughs: Vlltl Tarxan.
djúpan dal. Risu há fjöll upp sunnanvert viö dalinn
Ekki sá hann, hve langt dalur þessi náði i vestur og
austur, en til suðurs náði hann varla lengra en danska
mllu.
Auðséð var af gróðrinum i dalnum, að vatn var þar
uóg.
Úr gjánni lá ruddur vegur niður i dalinn, sem vaxinn
var háum trjám. Tarzan fór á eftir ljóninu. Fagurlitir
fuglar skræktu i trjánum, og smáapar mösuðu og
skömmuðust alls staðar.
I
Skógurinn moraði af lifl. Samt sem áður fann Tarzan
til einveru, sem hann aldrei hafði fundið til i hinum
Astkæra skógi. Alt var óeðlilegt umhverfls hann, —
jafnvel sjálfur dalurinn, sem lá hór öllum hulinn mitt i
eyðimörkinni. Puglar og apar voru að vísu svipaðir
þeim, sem haun hafði áður sóð, en enginn eins; sama
Jt.
var með gróðurinn. Það var engu likara en að hann
væri alt i einu kominn i nýjan heim, og honum var
undarlega örótt, eins og hann væri i yfirvofandi hættu.
Á trjánum uxu aldini, sem' hann sá smáapana éta.
Hann var svangut, svo að hann vatt sér upp f trén og
át það af ávöxtunum, sem hann sá apana éta. Þegar
hann hafði satt hungur sitt að nokkru, litaðist hann um
eftir ljóninu og sá, að það var farið.
XVII. KAFLI.
Vfgglrta borgin.
Tarzan fór aftur ofan úr trjánum og rakti feril stúlk-
unnar og þeirra, sem með henni voru, eftir vel við-
höldnum vegi. Brátt kom hann að læk 0g slökti þar
þorsta sinn. Rann lækurinn til suðurs, og lá vegurinn
með fram honum. Hér og þar voru hliðargötur, og
alls staöfir bar mjög á þef ljóna og pardusdýra. önnur