Businn - 01.05.1939, Síða 3

p---------------------------------------r
en eg er í, og flýg svo af stað aftur þar
til að mér heppnast eftir mikla leit að
finna rétta stofu. í fyrsta tíma er
íslenzkur stíll. Ég ákalla alla góða anda
um að leiða eftirtekt Björns frá verstu
orðunum 1 stafsetningarorðahókinni og hyrja
að skrifa eftir upplestrinum. Pyrst gengur
allt vel, en þegar við eigum að skrifa
setningunas "Eann las í hihlíunni", - vill
svo illa til, að ég er einmitt að hugsas
"Uh, hvað mér er illt í ma^anum", - svo að
utkoman verður: "Hann las 1 maganum"»
Fleiri ohöpp komu samt ekki fyrir x þessum
tima.
- í næsta tíma er dýrafræði. Ég hef
"x tilfelli af" hjartsýni, sem yfir mig kom
í gær, fundið á mér, að ég mundi ekki koma
upp, og hef því aðeins lesið dýrafræðina
mjög - hm - lauslega. En þegar ég svo kem
upp einna fyrst í tímanum, lofa ég sjalfri
mér, að ég skuli aldrei framar treysta
slíkum "áfinningum", - SÍðan er danska, með
hinni fyrr umtöluðu malfræði. Ég hrósa
happi yfir a,ð hafa lesið málfræðina, en
eins og alltaf, þegar ég hef lesið, kem eg
ekki upp, - Eftir að hringt hefur verið
inn eftir frímínútur, sitjum við krakkarnir
inni í stofu og lúrum yfir landafræðinni,
þegar Einar kemur í ljós eins og spjoti
gyrtur hermaður með landakortið í hendinni.
Við áttum að lesa um Spán. Mér finnst ég
kunna lexíuna sæmilega, en þegar upp kemur,
spyr Einar svo einkennilega út ur, að öll
mín vi.zka er um leið rokin út í veður og
vind.' - Eftir þennan tíma fer ég heim að
horða, En ég hef ekki almennilega lyst a
matnum, því að eftir mat a að vera,enska
og reilcningur, - Bogi kemur siglandi inn
i stofuna með miklum virðuleik og segir:
"Jæja, hvað áttum við nú að hafa?" Ég
vakna til veruleikans, og lexían hyrjar,
Ég kem upp í að lesa s.far leiðinlegan kafla,
og eftir mikla erfiðleika og mörg skammar-
yrði frá Boga tekst mér hófsveittri að
plægja gegnum kaflann. í næsta tíma er
starðfræði, Ég þarf nauðsynlega að segja
nalægt—sitjandi persónu fra einhverju, en
af hræðslu við, að þa muni eg koma. upp,
jþegi ég allan tímann.
Svona endar þá þessi dagur í skólanum.
+ Gondóla.
- 3 -
Fjölnir.
Fjölnir hefur nú starfað í fjölda mörg
ár, og eftir dómi efri-hekkinga um, hve
skemmtilegt hafi verið í Fjölni, hlýtur
honum að hafa hrakað mjög, því að nu siðustu
mánuðina hafa fundir verið svo leiðinlegir
að varla hefur verið hægt að sæk^a þa.
Framan af í votur voru þeir að vísu þolan-
legir, en hrakaði alltaf, og nú fyrir
rúmum mánuði sagði ég mig úr fplaginu vegns.
þess, að mér fannst aðeins timaeyðsla að
vera á fundinum. Það voru skipaðir upp-
lesarar, sem lásu alls ekki upp, og það
voru skipaðir framsögumenn, sem heldu annað
hvort ekki framsöguræður eða töluðu um svo
leiðinle^-efni, að ekki var á hlustandi, og
umræður á fundum, ef þær voru nokkrar, voru
fjarska leiðinlegar. Og hlaðið, sem vax
lesið upp á fundinum og átti að vera helzta
skemmtiatriðið, var svo dónalegt, að hver
' / ' /
sannur menntaskolanemandi ætti að s^a
sÚma sinn í því að hlusta ekki a slikt
þvaður.
Nyjustu fréttir, sem ég hef fengið
af Fjölni, eru þær, að stjornarkosning
hafi farið fram, og er stjórnin nú öll
skipuð 1. hekkingum, en ekki er enn hægt
að segja um, hvernig þeir stjórna, en
oskandi er að þeim takist hetur en hinum,
Vonandi verða 1. hekkingar næsta vetur
og einnig þeir, sem eru í 1. bekk nú, svo
ahugasamir að þeim takist að leysa félagið
ur þvx astandi, sem það komst a þessum
vetri, og ekki ma slikt koma fyrir aftur,
sem átti sér stað í vetur^ að við sjálft
lægi, að Fjölnir sálaðist. í þeirri von,
að hetur takist til, óska ég Fjölni og
stjorn hans goðs gengis í framtíðinni„
Gunnar Hvannherg.
Farfuglahr eyfingin,
fsland, sem er eitt hið fegursta land
í heimi, hefur ekki notið þeirrar athygli,
sem það a skilið, af landsmönnum sjálfum
ne utlendingum. Ég segi landsmönnum
sjalfum, því að þeir eru ekki margir, sem
hafa kynnzt hinni mikilfenglegu íslenzku
náttúru. Þeir,sem hafa ferðast eitthvað,
hafa farið í hílum í hendingskasti til