Kirkjublaðið - 17.10.1949, Blaðsíða 4

™ c n a
Jörðin hefir gefið ávöxt sinn.
Guð, vor Guð blessar oss.
Sálm. 67.7.
Mánudaginn 17. okt. 1949
Hver, sem upp sker fær laun
og safnar ávexti til eilífs lífs til
þess að bæði sá, sem sáir, og sá,
sem upp sker, geti glaðst sam-
eiginlega. Jóh. 4. 36.
— Alþjóðaþing
Framh. af 3. síðu.
öfgafullum hugsæisljóma yf-
ir þau.
2. Vér hyggjum, að alls staðar
á jörðunni hafi mennirnir
sömu vandamálin við að
stríða, hvort sem þau eru
þjóðfélagsleg vandamál eða
önnur.
3. Vér trúum því, að um guð-
lega opinberun sé einnig í
öðrum trúarbrögðum að
ræða, en fyrir oss hefur
fagnaðarerindi Krists hið
æðsta og endanlega gildi.
*
Af ályktunum þessum, sem
þingdeildirnar komu sér saman
um, er ljóst í hverja átt umræð-
ur hafa hnigið. Oft var það ljóst
af orðum fulltrúanna frá ýms-
um löndum, að ekki þótti þeim
blása byrlega sem æskilegt væri
fyrir frjálslyndið í trúmálum og
stjórnmálum þjóðanna. Þar
mæltu ekki sízt miklum alvöru-
orðum fulltrúarnir sumir frá
Þýzkalandi. En þar hefur kirkj-
an, líklega mest fyrir áhrif
Karls Barth, hnigið ískyggilega
mikið til afturhalds, vonleysis
um manninn og gamalla kenn-
ingafjötra. Margir fulltrúar
ætluðu að sækja þingið frá
Tékko-Slovakíu með Dr. F.
Kovar, patríark í Prag í broddi
fylkingar. En af skiljanlegum
ástæðum kom enginn fulltrúi
þaðan til Amsterdam. Og með
þessar staðreyndir fyrir augum, j
hina kommúnistísku þvingun t
annars vegar og vaxandi kirkju
legt afturhald í sumum löndum
hins vegar, var þessi ályktun
gerð í lok þingsins:
„Andspænis heimi, þar sem
kyndlar persónulegs frelsis
eru enn að nýju víða slökktir
og andspænis sívaxandi hættu
af alræði ríkisins annarsveg-
ar og kirkjunnar hinsvegar,
lýsir 13. þing I. A. R. F. yfiri
óhagganlegri trú sinni á
nauðsyn borgaralegs og trú-
arlegs frelsis um heim allan,
svo að mannsandinn óhlekkj-
aður og óbundinn megi ná
þeim markmiðum, sem hann
er skapaður fyrir“.
Þegar þessi ályktun hafði
verið gerð, var þinginu slitið
með áhrifamikilli kvöldsam-
komu í Mennonítakirkjunni í
Amsterdam.
Eftirtektarvert var fyrir ís-
lenzkan mann, sem vanur er af-
skiptaleysi valdhafanna af
kristilegu starfi, hve málsmet-
andi hollenzkir menn sinntu
þessu þingi í Amsterdam. Borg-
arstjórinn í hinurh sögufræga
bæ Alktmaar tók á móti þing-
heimi í hinu fornfræga ráðhúsi
sínu og flutti ágæta ræðu um
gildi kristindómsins. Hinn
kunni borgarstjóri í Rotterdam,
sem er mjög mikils metinn af !
þjóð sinni sem mikilmenni, kom
til Amsterdam og flutti erindi,
langt og snjallt fyrir þingheimi
um boðskap hins frjálslynda
kristindóms, og talaði af djúpri
alvöru og mikilli þekking. Loks
tók borgarstjórinn í Amsterdam
á móti erlendu fulltrúunum á
þinginu og ávarpaði oss með
ræðu um kristindóminn og sam-
tíð vora, sem tekið var með mikl-
um fögnuði. Athyglisvert var
um alla þessa kunnu menn í
þjóðlífi Hollendinga, að ræður
þeirra báru engan svip af því
yfirborðskennda og marklausa
hjali, sem tíðast er, þegar menn
í háum stöðum ávarpa kristileg
þing og samkomur í „represen-
tativ“ tilgangi, — og enn það,
að allir þessir menn voru sann-
færðir um, að frjálslyndur víð-
sýnn og kreddulaus kristindóm-
ur einn næði eyrum samtíðar-
innar, hann einn gæti bjargað
framtíð Evrópu.
Hollendingar eru elskuleg og
gestrisin þjóð. Það fékk ég að
reyna, þar sem ég var gestur
ihollenskra hjóna, sem veittu
mér allan góðan beina og þutu
með mig í bílnum sínum víðs-
vegar um hið fagra og frjó-
sama land, þar sem tæknin ger-
ir mararbotninn á fáum árum
að friðsælum bændabýlum og
þekur nytjagróðri og blóma-
breiðum landið, sem bárurnar
léku sér fyrir fáum árum. En
það er aftur önnur saga og
merkileg, já, furðuleg á sinn
hátt.
Jón Auóuns.
Prestsembættið
við Fríkirkjusöfnuðinn í Reykjavík
er laust til umsóknar.
Umsóknarfrestur er til 1. janúar. 1950.
Umsóknir sendist formanni safnaðarstjórnar,
Sigurði Halldórssyni, Þingholtsstræti 7, Rvík.
Reykjavík, 1. október 1949.
Safna'ðars tj órnin.
I
Kirkj ufundurmn
Ut af samþykkt Kirkjuráðs,
sem birt var í síðasta Kirkju-
blaði vill Undirbúningsnefnd
hinna almennu kirkjufunda
taka fram:
1. Bréf nefndarinnar var sent
til biskups 12. febr. 1949,
en í því var þess farið á leit,
að „Kirkjuráð“ greiði úr
Prestakallasjóði kostnað við
fundarhaldið, svo sem verið
hefur venja, en á fundi
Kirkjuráðs 16. septbr. var
þessari beiðni synjað.
2. Það var ekki fyrr en 23.
júní síðastl. að ákveðið var
að boða til kirkjufundarins
dagana 16.—18. oktbr., en
honum var síðar frestað til
30. oktbr., vegna Alþingis-
kosninganna.
Af þessu sést, að það liðu sjö
mánuðir frá því umrætt bréf
var sent þar til það var tekið
fyrir í Kirkjuráði, en undir-
búningsnefnd mundi hafa verið
fús til samvinnu við biskup og
Kirkjuráð um undirbúning fund
arins, ef ósk um það hefði kom-
ið fram, enda þótt nefndinni sé
ekki kunnugt um að f járveiting
til þessara funda hafi áður ver-
ið skilyrðum bundið.
Um fundartímann er það að
segja, að hann er nú ákveðinn
um sömu helgi og síðast, en þá
var fundurinn haldinn 2.—4.
nóv. 1947. Fyrirkomulag fund-
arins er með sama hætti og áð-
ur, eins og dagskráin ber sér.
sér.
Undirbúningsnefnd hinna alm.
kirkjufunda.
Sigurbjörn Á. Gíslason,
formaður.
Sigurjón Guðjónsson,
ritari.
Athugasemd
Blaðið taldi rétt að birta of-
anskráða grein, enda þótt, eigi
sé fyllilega ljóst yfir hverju
nefndin er að kvarta.
Á fundi Kirkjuráðs 14. febr.
síðastl. var lögð fram beiðni um
fjárstyrk til kirkjufundar, en
afgreiðslu málsins frestað til
fundar, sem allir kirkjuráðs-
menn sætu. Næsti fundur ráðs-
ins var haldinn 22. marz, en þá
voru aðeins 3 kirkjuráðsmenn
mættir og því ekki unnt að af-
greiða þessa beiðni nema brjóta
samþykkt næsta fundar á und-
an. Þriðji fundur ráðsins var
haldinn 16. sept. síðastl. Þá voru
allir kirkjuráðsmenn mættir,
málið tekið fyrir og styrkbeiðn-
inni synjað á þeim forsendum
að hvorki hefði undirbúnings-
nefndin ráðfært sig á neinn hátt
við biskup eða kirkjuráðið um
ákvörðun fundartíma né fyrir-
komulag fundarins. Það er því
algjörlega út í hött að bregða
kirkjuráði um nokkra van-
rækslu í sambandi við þetta
mál
Málið var tekið fyrir í kirkju-
ráði — ekki sjö mánuðum eftir
að bréf nefndarinnar var sent,
eins og nefndin tekur fram —
, heldur aðeins tveim dógum eftir
að bréfið var skrifað.
En í tilefni af greininni þyk-
ir rétt að taka þetta fram:
1. Á síðasta almennum kirkju-
i fundi voru þverbrotnar þær
|venjur, er gilt höfðu um
val undirbúningsnefnda slíkra
funda. 1 stað þess að velja í
nefndina menn úr öllum lands-
fjórðungum, svo sem tíðkast
hafði, voru í nefndina eingöngu
valdir menn úr Reykjavík og
nágrenni hennar. I stað þess að
velja menn bæði úr hópi þeirra,
sem fylgdu íhaldssamri guð-
fræðistefnu og hinna, sem frjáls
lyndir eru, var með áróðri og
leynisamtökum því til vegar
komið að allir nefndarmenn
væru valdir úr flokki þeirra
íhaldssömu, enda þótt vitað sé,
að þeir eru í stórkostlegum
minnihluta innan kirkjunnar og
enda þótt til þess yrði að víkja
biskupi landsins og formanni
Prestafélagsins úr nefndinni.
Þetta gjörræði hlaut að vekja
gremju margra og tortryggni á
það, að hin nýkjörna undirbún-
ingsnefnd gæti orðið þess um-
komin að undirbúa almennan
kirkjufund þjóðkirkjunnar.
2. Síðan hefir komið í ljós, að
þessi nefnd hefir boðað til
kirkjufundar í Reykjavík á
þeim tíma, þegar engin tök voru
á því fyrir allan þorra manna
að sækja hann, þ. e. a. s. rétt
fyrir alþingiskosningarnar. Eft-
ir að á þetta var bent hér í blað-
inu, hefir nefndin að vísu aug-
lýst frestun á fundinum til 30.
október en sá tími er einnig svo
óheppilega valinn að engar lík-
ur eru á að fundur þessi verði
sóttur nema úr Reykjavík og ná-
grenni hennar.
3. Nefndin hefir varast að
hafa nokkur samráð við Kirkju-
ráð eða biskup, um fundarboð-
an þessa eða dagskrá fundarins.
Og svo langt hefir nefndin geng-
ið, að hún í sambandi við fund
þenna auglýsir einhverja kirkju
sýningu, sem einstakir menn, er
,hún nafngreinir, hafi undirbúið.
Hér hefir nefndin bersýnilega
farið langt út fyrir verksvið
sitt. Það er með öllu óverjandi
að halda sýningu í nafni kirkj-
unnar án þess, að kirkjustjórn
og kirkjuráð séu þar með 1 ráð-
um. Það liggur í augum uppi,
að ef kirkjusýning á að gefa
rétta mynd af íslenzkri kirkju,
starfi hennar og þýðingu henn-
ar fyrir þjóðlíf og menning í
fortíð og nútíð þá verður að
vanda til slíkrar sýningar og
undirbúa/hana rækilega og af
réttum aðilum. Og til slíks und-
irbúnings þarf bæði mikinn tíma
og fé. Á þessa fyrirhuguðu sýn-
ingu ber því að líta sem einka-
fyrirtæki og óviðkomandi kirkj-
unni sem slíkri.
4. Þar sem öllum undirbún-
ingi þessa fundar hefir verið
hagað, svo sem hér að framan
hefir verið lýst, og þar sem
Kirkjuráð hefir eigi séð sér
fært að veita styrk til þessarar
fyrirhuguðu samkomu, sem til
er stofnað með svo óvenjuleg-
um hætti, þá er í raun og veru
ekki unnt að líta á hana sem al-
mennan kirkjufund, heldur
sem sérsamkomu nokkurra
manna úr fámennum flokki
þeirra sem íhaldssömustu skoð-
unum fylgja í guðfræði. Þeir
vildu vera og hafa verið einráð-
ir um undirbúning og boðun
þessa fundar. Þeir verða og
sennilega einráðir á fundinum.
Frjálslyndir menn munu sitja
heima. Þeir líta svo á, að sá
fundur sem svona er undirbú-
inn sé ekki almennur kirkju-
fundur hinnar íslenzku kirkju.
Nýstofnaður kirkjukór
í Reykhólasókn
Kirkjukór Reykhóla á Barða-
strönd var stofnaður þann 5.
sept. síðastl. Stofnendur voru
13. Stjórn kórsins skipa: Sig-
urður Elíasson framkvæmdar-
stjóri, formaður; Tómas Sigur-
geirsson, bóndi á Reykhólum,
ritari; frú Ingibjörg Árnadótt-
ir í Miðhúsum, gjaldkeri; frú
Theodóra Guðmundsdóttir á
Höllustöðum og Jón Daðason
bóndi í Miðhúsum. Organisti er
ungfrú Ólína Kr. Jónsdóttir í
Miðhúsum.
Jónas Tómasson sönstjóri á
ísafirði dvaldi um hríð í Reyk-
hólasveitinni og stofnaði kór
þenna og æfði hann.
Til lesandanna
Kaupendur eru vinsamlega
minntir á að gjalddagi áskrift-
argjalda fyrir blaðið var hinn
1. júlí s. 1. Þar sem blaðið á
fjárhagslega afkomu sína að
verulegu leyti undir skilvísi
kaupendanna, er því mikill
greiði gerður með því, ef kaup-
endur vildu greiða blaðið á
biskupsskrifstofunni, ef þeir
eiga leið þar um, eða senda
blaðinu árgjaldið í póstávísun,
þar sem slíkt sparar blaðinu
bæði innheimtukostnað og fyr-
irhöfn.