Sambandstíðindi - 01.04.1939, Blaðsíða 6

6
S AMB ANDSTÍÐINDI
hvors félags sætu fyrir allri vinnu
hjá þeim atvinnufyrirtækjum, er
hvort þeirra samdi við.
Samdægurs var samþykt á
fundi í Hlíf að stöðva vinnu hjá
þeim atvinnurekendum, sem
reyndu að hefja vinnu með félög-
um úr Verkamannafélagi Hafnar-
fjarðar, og gaf stjórn Hlífar út
tilkynningu um vinnubann á
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar, h.f.
Hrafnaflóka og h.f. Rán, þar til
nefnd fyrirtæki hefðu viðurkent
Hlíf og taxta hennar. 16. febrúar
kom togarinn Júní til Hafnar-
fjarðar, en sökum veðurs varð eigi
úr uppskipun þann dag. Næsta dag
er vinna skyldi hefjast, flutti for-
maður Hlífar ræðu, þar sem hann
tilkynnti, að Hlíf mundi „með of-
beldi stöðva alla vinnu við skip-
ið,“ ef aðrir en Hlífarfélagar ynnu
að affermingju. 20. s. m. fór skipið
til Akraness og var affermt þar
daginn eftir. 17. og 18. febrúar
fór fram allsherjaratkvæðagreiðsla
í Hlíf og var tillaga félagsfundar
frá 15. febrúar um vinnustöðvun
hjá þeim, sem ekki vildu hlýta
taxta og samþyktum félagsins
samþykt með 219 atkv. gegn 11.
Með stefnu dags. 18. febrúar
höfðaði bæjarútgerðin mál þetta
fyrir Félagsdómi og gerði þær
kröfur, að stjórn Verkamannafé-
lagsins Hlíf yrði dæmd til að
greiða skaðabætur eftir mati
dómsins, auk sektar fyrir ólöglega
vinnustöðvun og málskostnaðar,
alt vegna brots á lögum um stétt
arfélög og vinnudeilur með því
að hefja og halda áfram vinnu-
stöðvun, án þess að fullnægja á-
kvæðum laganna.
Verkamannafélagið Hlíf krafð-
ist sýknunar, þar sem atvinnurek-
endur í Hafnarfirði hefðu játast
undir taxta félagsins frá 13. sept.
1937 og væri hann því jafn bind-
andi og samningur. En ef Félags-
dómur liti svo á, að hér væri ekki
um samning að ræða, þá krafðist
Hlíf að málinu væri vísað frá
dómi. Þá krafðist Hlíf þess, að
stefnandi yrði dæmdur í sekt og
skaðabætur fyrir samningsrof, svo
og refsingar fyrir atvinnukúgun
og loks málskostnaðar.
Stefnandi mótmælti taxta Hlíf-
ar, þar sem hann fullnægði ekki
6. gr. laga um stéttarfélög og
vinnudeilur, auk þess sem Hlíf,
með því að gera samninga við
ýmsa atvinnurekendur 15. febr. sl.
hafi viðurkent að taxtinn hefði
ekki samningsgildi.
Niðurstöður Félagsdóms voru í
aðalatriðum þessar:
Taxti Hlífar frá 13. sept. 1937 er
gildur sem skriflegur samningur
væri, sem aðilar eru bundnir við,
nema honum sé sagt upp með lög
mæltum fyrirvara, og verður því
að hrinda frávísunarkröfu Hlífar.
Skaðabótakrafa bæjarútgerðar-
innar á hendur Hlíf byggist á því
að bæjarútgerðin telur ufsafarm
þann, er b/v. Júní var með, hafa
að miklu leyti eyðilagst. En með
því að bæjarútgerðin var bundin
við taxta Hlífar, sem veitir með
limum Hlífar og Sjómannafélags
Hafnarfjarðar forgangsrétt að allri
vinnu, þá hefir hún brotið taxtann
með samningi sínum við Vmf.
Hafnarfjarðar. — Verður því að
sýkna Hlíf af skaðabótakröfu bæj-
arútgerðarinnar.
Hins vegar hefir Hlíf brotið 17.
gr. laga um stéttarfélög og vinnu-
deilur með því að stofna til vinnu-
stöðvunar vegna ágreinings, sem
heyrir undir Félagsdóm. Á sama
hátt var óheimil vinnustöðvun, sem
beint var gegn hinu nýja verka-
mannafélagi, sem virðist hafa ver-
ið stofnað að lögum. — Það verður
því að dæma Hlíf í sekt, og þykir
hún hæfilega ákveðin 1000 krón-
ur. Kröfur Hlífar um að bæjarút-
gerðin verði dæmd í sekt fyrir
brot á taxta félagsins frá 13. sept.
1937 svo og í skaðabætur fyrir
tjón það, er meðlimir Hlífar hafi
orðið fyrir vegna samningsrofa,
verða ekki teknar til greina.
Krafa Hlífar um að bæjarút-
gerðin verði dæmd í refsingu fyrir
atvinnukúgun í sambandi við
stofnun Verkamannafélags Hafn-
arfjarðar verður ekki tekin til
greina. Eftir atvikum þykir rétt að
málskostnaður falli niður.
Því dæmist rétt vera:
Stefndur, Verkamannafélagið
Hlíf í Hafnarfirði, greiði 1000
króna sekt til ríkissjóðs, og skal
hún greidd innan 15 daga frá lög-
birtingu dóms þessa, að viðlagðri
aðför að lögum. Að öðru leyti
skulu aðiljar máls þessa, Bæjarút-
gerð Hafnarfjarðar og Verka-
mannafélagið Hlíf, vera sýknir
hvor af annars kröfum í máli
þessu.
Málskostnaður falli niður.
Dóminn undirrituðu:
Hákon Guðmundsson, Gunnl. E.
Briem og Sverrir Þorbjarnarson.
Sératkvæði Sigurgeirs Sigur-
iónssonar og Guðjóns Guð-
jónssonar.
Aðalatriðin í niðurstöðum sér-
atkvæðisins voru þessar:
Hinn 15. febrúar 1939 var á
fundi í Hlíf staðfestur samningur,
sem stjórn félagsins hafði þann
dag gert við nokkra atvinnurek-
endur í Hafnarfirði og jafnframt
samþykt „að stöðva alla vinnu hjá
þeim atvinnurekendum, er neita
að gerast aðiljar að samningnum".
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar neit-
aði að gerast aðili að samningi
þessum, en samdi hins vegar við
Verkamannafélag Hafnarfjarðar,
sem þá var nýstofnað og telja
verður lögformlegan samningsað-
ila samkvæmt 5. gr. laga nr.
80/1938.
Dómurinn verður að líta svo á,
að Hlíf hafi með hinum nýja samn-
ingi við nokkra atvinnurekendur
og með samþyktinni um að stöðva
vinnu hjá þeim atvinnurekendum,
sem ekki vildu gerast aðiljar að
þeim samningi, lýst því yfir, að
hún vildi ekki vera lengur bundin
við taxtann frá 13. sept. 1937 sem
slíkan. Enn fremur verður dóm-
urinn að líta svo á, að Bæjarút-
gerð Hafnarfjarðar hafi með því
að neita að ganga að hinum nýja
samningi og með því að semja við
Verkamannafélag Hafnarfjarðar
heldur ekki viljað vera lengur
bundin af taxtanum. Kemur því
til álita, hvort aðiljar máls þessa
annarhvor eða báðir hafi getað
felt niður taxta þennan fyrirvara-
laust.
í 6. gr. laga nr. 80/1938 segir,
að allir samningar um kaup og
kjör verkafólks skuli vera skrif-