Alþýðublaðið - 29.10.1925, Blaðsíða 3

Miiml Sjðmannafélagsms.
Sungið 6 tía ára afmælisMtíðinui í Iðnó.
í glöðum hóp við söfnumst hérna saman
aö sitja þennan vinafund í dag,
og það skal verða bæði gagn og gaman
að gleðjaat hér og syngja fjörugt lag;
og gleðimótsins minnaat skulum síðar,
er mótlætið til okkar ber sem gest.
En iátum hugann hvarfla nokkuð víðar
og hyggja' að því, sem okkur varðar mest.
í árdagsbjarma okkar fylking stendur,
þótt ung sé trúin hér á sjálfs sfn kraft,
irs
en Ægir ljómar bjart á báðar hendur
[ og bendir oss að rjúfa fjötra’ og haft.
Hinn viði sær er óðal okkar sjálfra, —
þar ótal góðir drengir hrepptú blund.
Við þörfnumst manna, heilla’, en ekki hálfra,
meö hug í sál og þrek í djarfri mund.
Víð látum vonir vekja okkar sálu
og vernda og glæða lífsins bjarta eld,
1 en stöndum fast í nóknarsvelli hálu
) og sækjum fram, unz rennur hinzta kveld.
[ Með trausti skulum bræðraböndin festa
og beitum kappi, efium hug og dáð:
Vor svmtök eru sigurvonin bezta,
og sígra skal, unz hæsta marki er náð.
Jalcob Jóh. Smári.
menn. Umhverfið og hlo lóiegu
húsakynni draga úr þvf allan
vilja til að ganga sæmilega nm
fbúðirnar og drepur nlður hjá
því alla hvöt til þess að bjarga
sér. Það er alkunn reynsla, að
þvf vlstlegri sem húaakynnl eru,
því ríkari verður hvötln til þess
að ganga vel um þau.
Hefðu tillögur Aiþýðnflokks-
fulltrúanna í bæjsrstjóra náð
fram að ganga, þá hefði bærlnn
nú getað boðið hinu húsnæðls-
lausa fólki upp á góð húsakynni.
Jafnframt hefðu alfk hús verið
baenum góð og vsrðmæt eign.
Óvandaðir tlmbur- eða stein-
•kúrar eru attur á móti sára-
lítils virði, þótt ot fjár kunni
þeir að kostt bæiun, þegar reistlr
eru á óhenlugasta tíma ársins, og
þeim þarf að fláustra af á sem
allra skemstum tfma.
Það hefir sennilegá ekki orðið
hjá þvi komist að þessu sioni
að hroða upp elnhverjum bráða
birgðaskýium fyrlr hið húsnæð-
isiausá fólk, en þessi peningaaust
ur bæjarlns í óhsefar íbúðir ættl
að varða mebi hlutanum í bæj
arstjórn þörf iexía til að bæta
ráð aitt í íramtfðinni. Raunar
er þess varia að vsenta, því að
sama íyrirhyggju- og andvara-
leysi hefir verið rikjandl bjá
meiri hlnta bæjarstjórnar »Ua tfð
sfðan 1912, að Petnr G. Gnð*
mnndsson bar tram tlllögu
um það, að bærlnn réðist i það
að byggja vöoduð fbúðarhús
handa þvf fólkl, er hann þyrtti
að sjá fyrir, og ait tll þesaa tima,
avo %ð það er lftil von, sð úr
þessu rætlst, £n bæj irbúar geta
Sjáifir ráðið bót á þessu með
því að fjölga Ktkvæðnm þeirra
macna f bæjarstjórnlnni, s-m
hafa og hafa haft heilbrigða
skoðun ( þessn mikla vandamáll
bæjarfélagsins. -j-.
Verkbanusbötaun
í fréttastofu-skeyti, sem blrt er
í >Verkaœámsinum< á Akureyri
20. okt., «r sagt írá þelrri ráða-
gerð togaraeigenda hér að leggja
togaraflotanum 1. nóvember, et
ekkl verði af ismkomulagi ura
káupfækkun, er þeir fara frám
á. Út af þeirrl fregn ritar blaðið
grein, og þykir rétt að taka hér
upp ettirfarándi kafla úr henni
nú, þegar fogaraeigendur hafa
eadurtekið þœrsa verkbannshót-
nn. svo aem frá var sagt hér í
blaðlnu i gær:
»E»að stendur ekki á útgerðar-
mönnom að grfpa til sams koa-
ar ráða og biöð þeirra atyrða
verkaiýðinn mest fyiir. Verkföíl
mega ekki eiga sér atað, og þeir,
sem standa fyrir þeim, eru óal-
aodi að dómi máigágna vinnu-
kaupendanna. En ekki er fyrr
minst á kanpbreytingar en hótun
um verkbann er á loftl. Verka-
lýðurlnn má ekki beita þvf stark
asta afli, sem hsnn á ráð á. JÞað
á að vera dauðasök. -En verk-
bönnln eru ekki athugaverð. Þar
eru efnamennirnir að verki.
Aldrei ætti það að vera a(-
menningl jafnl'óat og þegar
verkbönnin stai da tyrir dyrum,
hve óíært það @r, að einstakir
Búkabáðin,
Lsngavegl 46,
hefli sögurnar öestir og Stórviði
til sölu.
HjúÍpnfstðHi hjúkrunartélags-
Ing >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. xi—12 f. h
Þriðju#aga ... — 5 —6 «. -
Miðvikudaga . . — 3—4 «. --
Föstudaga ... — 5—6 ®. -
Laugardaga . . — 3—4 «. -
Glpsmyndlv,
brotnar og óhreinar, gerðar sem
nýjar. Ódýrt. Langavegl 18
(inngangur irá Vegamótastfg).
Hjðrtar BJernssou.
Haustrigningár og Spánskar
nætur fást í Bókaverzlnn Þorst.
Gfslasonar og Bókabúðinnl á
Laugavegl 46.
Steinoliau >Suuna« komin aftur
í verzlnn Símonar Jónssonar,
Grettisgctu 28.
menn ráðl yfir framlelðsiutækj
unum. Ætti hið opinbera togár-
ana núna, myndl okki minst &
að ieggja þelm upp. Hvers
vegna? Af því að það borgaði
sig ekki fyrir þjóðlna. En af þvi
að togaraútgcrðin er rekin með
hag eigendanna einna tyrlr ang-
um, en ekki almennings, þá eiga
þeh að hætta velðum. AUir,
sem á þelrn og við þá vinoa,