Nýja skákblaðið - 01.11.1940, Blaðsíða 6

Sigurður Jónsson.
inn mikli, var gamall meistara-
flokks taflmaður frá Banda-
ríkjunum. Hann hafði ferðast
hér um landið og tekið við það
miklu ástfóstri. Einhver af
kunningjum hans ritaði honum
um stofnun félagsins, og ritaði
hann mér sem ritara félagsins
strax, og sendi félaginu ágæta
Stauntonmenn og borð, en auk
þess margar skákbækur. En
hann lét ekki sitja við þessar
gjafir, heldur fór hann að gefa
út skákrit á íslenzku, og gaf
Taflfélaginu allt það, sem inn
kom. Sjá allir hversu félaginu
var þetta mikill styrkur, og hve
starf þess varð allt miklu létt-
ara, en starf ritara félagsins
varð að mikium mun meira. En
próf. Fiske lét sér ekki þetta
nægja, heldur sendi Lands-
bókasafninu svo mikið skák-
bóka, að það á enn bezt skák-
bókasafn af öllum söfnum á
Norðurlöndum. Það var því
hægt að lesa skák og læra byrj-
anir, en til þess vantaði áður
allar góðar handbækur eða
kennslubækur. Síðar kom út
kennslubók í skák eftir mig, er
Guðmundur Gamalíelsson gaf
út, og var hún mikið notuð.
NÆSTU ÁR.
Sú breyting var gerð á stjórn
félagsins næsta ár, að Jens
Waage tók við formennskunni,
Helgi Helgason gjaldkeri, en ég
ritari áfram.
Þessi stjórn var mjög athafna-
söm, enda bar Jens mjög hag
félagsins fyrir brjósti, og við
reyndum hvað í okkar valdi
stóð til að breiða út skáklistina.
Við tókum upp það nýmæli að
kenna skák. Leigðum við vest-
urendann í húsi Jóns Sveins-
sonar, þar sem bæjarlæknir er
nú, vissa daga, og kenndum
þar. Taflfélagið lagði til áhöld,
nemendurnir greiddu húsa-
leigu (ef ég man rétt með 1 kr.
á mánuði), en við tímann og
kennsluna. Ýmsir félagsmenn
voru fyrir okkur, ef við vorum
NÝJA SKÁKBLAÐIÐ
68