Framtíðin - 03.06.1942, Blaðsíða 2

FRAMTÍÐIN
2
in fram af Alþýðuflokknum í
í þeirri veru, að Sjálfstæðisflokk-
er, enda er hún þannig til komin.
Menn hljóta því að líta á það sem
urinn myndi alls eígi vilja sam-j mikið nauðsynjamál, að tekin sé
þykkja hana á þessu þingi, og þá | upp réttari stefna í þessu sann-
fyrst og fremst vegna þess, aðikallaða réttlætismáli.
núverandi forsætisráðherra hafði, j Það kemur til greina önnur leið
að því er foringjar Alþýðuflokks- en sú, að hafa landið eitt kjör-
ins álitu, hátíðlega lofað fyrrver-1 dæmi, en láta þó kjósendur hafa
andi forsætisráðherra, Hermanni I jafnan kosningarétt. Sú aðferð er
Jónassyni því, að kjcrdæmamál- t. d. notuð í Bandaríkjunum við
ið skyldi ekki tekið upp á síðasta kosningar til þjóðþingsins. Þar er
þingi I þeirri trú, að Sjálfstæðis-1um að ræða einmenningskjör-
flokkurinn alls eigi treysti sér til j dæmi með nokkurn veginn jafn-
að samþykkja nokkra breytin<?u mörgum kjósendum, en breytt
á kjördæmaskipuninni á þessu um takmörk kjördæmanna á
þingi, báru því fulltrúar Alþýðu- j vissu árabili eftir því, hvort fjölg-
flokksins fram frumvarp. sem ar eða fækkar í kjördæmunum á
var sniðið svo eftir þörfum og tímabilinu. Þessi aðferð hefur
hagsmunum Sjálfstæðisflokksins, þann kost, að hún skapar stóru
eins og nú standa sakir og líklegt
er að þeir verði í náinni framtíð.
að Sjálfstæðisflokkurinn hlyti að
tapa miklu kjörfylgi, ef hann ekki
samþykkti tillögurnar. — En Al-
þýðuflokkurinn hafðí reiknað
skakkt. Það kom strax svo mikil
óánægja fram í Sjálfstæðisflokkn
um, að meiri hluti þingmanna
flokksins treysti sér ekki til ann-
ars en að ganga inn á tillögur AI-
þýðuflokksins að mestu. Alþýðu-
flokkurinn verður þannig að bíta
flokkunum aðstöðu til þess að fá
meirihluta á þingi og mynda
þannig ríkisstjórn, en hún hefur
þann ókost, að einn flokkur get-
ur fengið meirihluta þingmanna
kosna, þó langt sé frá því að
meirihluti kjósenda í landinu
fylgi honum. Þá útilokar þessi
aðferð einnig smáflokka. Smá-
flokkar hafa hér á landi í umræð-
unum um kjördæmamálið verið
taldir mesta þjóðarmein. Um það
geta verið skiptar skoðanir, en ef
í hið súra epli. Hann hafði ætlað menn vilja hafa lýðræðisfyrir-
Sjálfstæðisflokknum að tapa kjör-1 komulag á annað borð verða þeir
fylgi á því að fella tillögur, sem líka að taka afleiðingunum af því
fyrst og fremst voru miðaðar við og sætta sig við þau vinnubrögð.
hagsmuni hans. Tillögur, sem
Alþýðuflokkurinn var vitaskuld
hvergi nærri ánægður með og
sem óhjákvæmilega hljóta. að
leiða af því fyrirkomulagi. Lýð-
ræðisskipulagið er að ýmsu leyti
taldi í rauninni algerlega ófull- þyngra í vöfum en einræðisskipu-
nægjandi. En eftir að málið varílagið. Akvarðanir stjórnarvald-
komið á stað, varð það eigi stöðv- j anna er ekki unnt að taka og
að, og þess vegna verður kjör-j framkvæma með sama hraða og
dæmabreyting sú, sem samþykkt i hjá stjórnum einræðisríkjanna,
var á síðasta Alþingi, að Sjálf- j en þær verða þá kannske betur
stæðisflokknum tilneyddum og j athugaðar og frekar í samræmi
án þess að Alþýðuflokkurinn se
í rauninni á nokkurn hátt ánægð-
ur með hana nú, væntanlega að
lögum. Þó munar það miklu, hve
Sjálfstæðisflokkurinn hagnast í
bili mikið meira á þessari nýju
brevtingu en Alþýðuflokkurinn.
Hann fær ef til vill þarna hið
langþráða tækifæri til þéss að
komast í meirihluta með sama
ranglætinu og hann telur hafa
verið undirstöðuna undir veldi
Framsóknarflokksins um langt
skeið. Það er von, að hugsandi
mönnum standi stuggur af, hve
lítilfjörleg þessi nýja ..réttarbót"
við hagsmuni þjóðarinnar en
ákvarðanir einræðisstjórna.
Eins og sýnt hefur verið hér að
framan, er hin rétta stefna í kjör-
dæmamálinu að gera landið allt
eitt kjördæmi. Einmenningskjör-
dæmi með nokkurn veginn jafn-
mörgum kjósendum geta einnig
komið til mála. Kjördæmabreyt-
ing sú, sem nú er á boðstólum,
er algerlega ófullnægjandi, og
verður að krefjast þess, að hið
nýkjörna Alþingi stigi skrefið til
fulls, jafni rétt kjósendanna og
þurrki þannig út áratuga gamalt
misrétti.
Korpúlfsstaðakaupin
Blaðið Þjoðolfur flutti á mánudaginn var eftirfarandi
greinar um Korpúlfsstaðakaupin svonefndu :
Borgarstjóri Thorsaranna kaupir
fasteignir
Það þótti nokkrum tíðindum sæta, að Sjálfstæðis-
menn skyldu ganga frá þeirri stefnu sinni, að lendurn-
ar umhverfis bæinn væru í einkaeign. Einn góðan veð-
urdag festir bæjarstjórnarmeirihluti þeirra kaup á lönd-
um og húsum í Mosfellssveit og víðar fyrir nál. tvær
milljónir króna.
En þetta var reyndar ekkert undarlegt, þegar nánar
var að gáð. Thorsarar þurftu að losna við þessar eignir,
og þá var eðlilegt að borgarstjóri þeirra léti bæinn
kaupa. Fyrir eignirnar var greitt svo hátt verð, að al-
mennri hneykslun veldur. Bæjarbúum eru bundnar svo
þungar fjárhagslegar byrðar með þessum kaupum, að
afleiðingarnar geta orðið hinar ömurlegustu. Kaupverð
! þessara eigna er allt að því tvöfalt við það, sem sann-
! gjarnt getur talizt. Húsakostur á jörðum þessum er
mðurníddur og óheppilegur um margt.
Það hefur að vonum vakið nokkra athygli, að and-
stöðuflokkar Sjálfstæðismanna í bæjarstjórn skyldu
ekki hreyfa andmælum gegn svo óhagsýnum kaupum.
En reyndar gegnir það minni furðu en ætla mætti. Jón
Axel er látinn gleypa tálbeitu. Honum er att fram til
einskonar frumkvæðis í málinu. Krötum þykir það mik-
ill vegur. Allt annað gleymist. Enginn man eftir, að til
sé neitt, sem heitir hagur bæjarfélagsins. — Sósíalistar
eiga fulltrúa í bæjarráði. Hann hefur litla reynslu í fjár-
hagslegum efnum. Hinsvegar lætur honum það vel í
eyrum, að bærinn skuli festa kaup á lendum. Hans
flokkur vill, að bæjarfélögin eigi sjálf lóðir og lendur,
Þarna á að framkvæma stefnu sósíalista. Því er tekið
eins og fagnaðarerindi af fulltrúa þeirra í bæjarráði
°g fylgi hans með Korpúlfsstaðakaupunum tryggt. —
Þannig er svikamyllan byggð upp. Thorsfjölskyldan
hefur tekið ,,á þurru* álitlega fúlgu úr sjóði borgar-
anna. Þegar peningavímunni léttir, verða gjaldendurn-
ir e. t. v. minntir á hina velheppnuðu sölu jensens með
vaxtagreiðslum og afborgunum, sem ganga óþægilega
nærri pyngju þeirra. S. S.
Betra var að gefa
Thor Jensen er merkilegur athafnamaður. Hann hef-
ur gert stórbrotna tilraun til að reka landbúnað á ný-
tízku hátt og láta búskap á Islandi svara kostnaði.
Fyrir þá hluti er hann alls góðs maklegur. Við þörfn-
umst einmitt manna, sem brjóta nýjar Ieiðir í atvinnu-
málum og hafa djörfung til stórræða. Það væri því alls
ekki fjarri, þótt framfarahugur og framtak Thor jen-
sens væri verðlaunað. En það á að gera það án allra
undanbragða. Með sölunni á Korpúlfsstöðum er hon-
um rétt allt að því ein milljón króna af almannafé
umfram það, sem gefandi var fyrir eignirnar. Þau ó-
heilindi getur enginn heilbrigður maður fallizt á. Hitt
mundi mörgum ekki þykja nema maklegt, þótt Jensen