Iceland review - 2019, Blaðsíða 26

Iceland review - 2019, Blaðsíða 26
24 Iceland Review to sing. Because when that crazy person is driving, and he hears the words in a song, then they sink in. Because he’s alone in the car. Maybe. But that doesn’t happen in arguments. Because the reaction is ‘No. So what? I know better.’” Staying power I ask Bubbi about the secret to the longevity of his career. “I don’t know. I don’t know why for nearly 40 years, I’ve been a professional musician in Iceland and holding my head above water and able to survive, through all kinds of styles, all kinds of movements. Pop music is so cruel. It gives you two, three years, and then it’s just ‘Next!’ But if you have something real, if you have something to say, then there’s a possibility you can survive that. Most don't survive because they have nothing to say.” Then is it important to think about who you’re writ- ing for? “No, never. If you do that you’re doomed. You start to worry about what others think, and then you limit yourself, you start to censor yourself. If I thought that way, a large part of my music would have never been released.” Instead, Bubbi focuses on the creative process. “I never think about anything else other than ‘I’m creating, take it or leave it.’” Facing the music The young Bubbi immersed himself in music to escape the world’s turmoil. Yet throughout his career, he’s harnessed its power to face the biggest issues. He gives me a sneak peek of the lyrics of Regnbogastræti’s title song. They touch on plastic in the oceans, politics and truth, and the search for meaning in life. But these days, one issue is foremost in the songwriter’s mind. “The situation is this: nothing really matters except that we have to stop harassing the Earth. If we don’t do that, then the human race will disappear. The planet? It will recover. It’s gone through all of this before. In one or two million years the planet will be fine – but mankind will not.” The artist’s need to face the big picture is rooted in more than just a belief in the power of music to create change. “We can’t be human if we walk away from the truth. That’s really what I’m singing about on Regnbogastræti. Being a human being, for me, is facing the truth. That’s what matters. There are of course moments when I think, you know, ‘This is all going the wrong way.’ But what matters most is not to give up. You live through hope. Without hope, there’s no reason to exist.”
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Iceland review

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iceland review
https://timarit.is/publication/1842

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.