Alþýðublaðið - 21.11.1925, Blaðsíða 2
f
2
"" 1 \
Hyal seglr I
„Morgnnbtaðið* ?
Það er eítirt®ktary*rt, að
>Morgunblsðið< mliKsist sjaídan
svo á sjómatm eða kjör þeirra,
að það vliji ekkl á yfi borðlnu láta
sýnast, setn því sé sct um vel-
íerð þeirra, en við athugun og
lesaingu greina þes® verður
maður dálitið ennars var.
Hvergi aokkurs Etaðar á prenti
hefir sjómönnum verið getið tll
jafnmikils ístöðuleysis og ræfils-
háttar elcs og einmitt í »Morg-
unblaðinur, Aidrei minnirt það
svo á kíUpgjald tjómanna, að
það viljl ekkl teija aímeoniogi
trú um, &ð það séu ekki sjó-
meoo sjáifir, s©m ráði, hvort þeir
ganga að eða írá þeim ókjörum,
gem útgarðarmenn bjóða þeim,
heldur séu það nokkrlr menn í
landi, sem ráða fyrir þá, og
sjómenn láti tala svo una fyrir
sér og hræða sig svo, að þeir
þori ekki að greiða atkvæðl sfn
öðiu vísi m þessum mönnum
líki.
í þessari smánarlegu blekkingu
sinni htfir >Morgunbiaðið< r ú í
haust gengið svo langt, að fl**ta'
mun uudra, þ&r sera það segir,
að for*prakkar sjómanna hafi
ráðið úrslitum ua atkvæði, er
'greldd voru úti i bverju skipi
fyrir slg, þar sem þau þá vom
stödd. Nú ætti hverjum heilvita
mánni sð geta skllíst það. að
ekki náðu sjómannatoraprakk-
arnir tll tjómanna þetta um-
rædda kvöld til að tak um fyrlr
þeim, svo að með þessu hljóta
þeir að meina, að sjómcnn hafi
®kki þorað sð greiða atkvæði
sín öðru vísi @n þeir hafi hngs-
að sér að þsssum möonum í
landi kæmi bezt. Er nú hægt »ð
geta nokktum roaani ti! msira
ístöðuleysis og ræfiisháttar en
þess árna?
>Morgunbiaðinu< er alveg
óhætt að trúa þvf, að ajómann
ráða sinum gerðum sjálfir bæði
ffifið atkvæðagrelðslu og annað,
sem þá varðar (þeir hafe enga
löngaa tlf að sslja r-koðanir
sinar fydr psningai þeir vlija
afla sér og aítmm Iffsuppefdii á
heiðarlegan hátt), og hafa þeir j
'SEFYVtfBEHI m
AIls konar sjð- og brana-
vátrjggingar.
Símar 512, 309 (framkvæmdarstjórn) og 254
(brrmatryggi»gaT) — Símnefnl: Insnranee.
Vátpyggið hfá þessu allnnlenda féiagil
Þá fep vel um hag yðar.
10 ára ,i tarfssaga
Sjömann itélagsins
fæst á aigr. Aljkbl.
Veizliö Við Vikar! ÞaS verSur
notadrýgst. Gtuöra. B. Vikar, Lauga-
vegi 21. (Beiní á móti Hiti «fe
Ljós.) Sími 6B8.
Málning. Yeggfððir.
Málningavör ir alls kenar.
Pensl rr o. fi.
Veggfóður trá 40 aurum rúlUn,
ensk stærð.
Verðlð lágt. — Vörurnar góðar.
„Mál tplnní*
Bankastræti 7, Sími 1498.
Mkroiðii Ifsýðubleðifl
Bsvup ueev fllfl epuð ma
fcwapl mms L>ii flupiðl
álþýðnldeðlð
komnr út & bTarjv.m virkuiB degi.
Aí% r esi ft sil*
í Alþýðuhúsiiu nýja — opin dag-
lega fri kl. 9 ferd. til kl. 7 «iðd.
flkrifstofa
í Alþýðuhúsinu nýia — opin kl.
9»/|—10>/# ird, og 8—9 efðd,
8 í n> a r :
988: afgreiðsla.
1294: ritstjúrn.
Verðlag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánufii.
Auglýsingaverð kr. 0,16 nun.eind.
Verkamaðnrinn,
blað rerklýðsfélaganna á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Koatar 6 kr. árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
á.okriftum veitt móttaka á afgreiðsln
Alþýðublaðsin*.
Maustpj gnlngar og
Spánskap nœtup fást i
Bókaverzlun J orst. Gíslasonar
og Bókwbúðin! á Laugavegi 46.
Yeggmyndfr, Ullegar eg ódýr*
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama atað.
dnsingiiega *ýr l: alþjóð það með
siðustu neitun inni { kaupgjaids-
deUunni, þar em þalr neituðu
tiiiögu, aem sar ningsmenn þeirra
höfðu þó h«idv r hallact að. Sjó
möanum skiíst það vel nú orðið,
að það ®fu | eir, sem elga að
ráða kaupi efn 1. Þsir vita b#zt,
hvsrnig aú vinr a @r. sem af þeim
e* heimtuð, í oim er tarið að >
sá. j *t þ&ð, sji mönnum, að þair
elga m@ira kai. j iyrlr vlnnu sina
(úti á tjós oft roscum, tro*tum,
byljum og avs rtamyrkrl) heldur
en kj^ftaskúmi r. sem ligpja í
landl í Uti og ómensku og hata
aldrei annað geit en rægja ná-
unga slna til þesa að reyna að
koma sjálfum sér til metorða og
valda.
Nú sem stendur ér verkbann.
Útgerðarmenn banna Bjóroönnum
nð vinna tyrlr það lægsta kaup,
sem hugsaníogt er að sjómenn
getl iifað at (svo að 11 f helti), en
þair ætluðu þó að vlnna tyrir
áfrám.
Útger ðarmenn hafa nú þegar
stöðvað öll akipin og með þvi
bakað landi og þjóð stórfeng*
iogt t'. p.
Arðlnn, sem sjómenn hata fært