Víkingur - 01.04.1942, Qupperneq 4

4
Ænffiföi við himin hátt fjall,sera kallaö var Tungufell*,ag sú v$x
ti*Ú raanna,að í fjallinu byggi_ skessa, sera vamaoi manni uppgöngu.
Við höfðura ákveðið fyrir löngú,að 'þegar við yrðum nógu stðrir,
skyldura við komast upp,þó að við þyrftura að berjast við skessuna
og máske drepa hana. Pað var einn góðan veðurdag að við þótturast
vera orðnir nógu stórir og sterkir til að leggja í þessa svaðil-
för, Við áttum báðir boga og 20 örvar hvor,auk þess höfðuun við
búið okkur til broddstaf og slöngu,því að með slöngu höfðura við
lesið að Davíð hefði grandað Golíat, jnú var aðeins það erviðasta
eftir,en þaö var að fá nógan mat í ferðina, t/)
Ekki máttum við drepast úr ráöaleysi,sjálfar hetjurnar, T
Tungu var gömul kona,sem hét Kristín og var oftast kölluð Stína.
Hún hafði oft passað Gunnar,þegar hann var lítill,og þótti henni
mjög vænt um hann og hafði oft stungið að honum matarbita og
ýmsu fleiru. Af því að foreldrar okkar voru heldur fátsek,gátum við
sennilega ekki fengið raikinn mat í ferðina. En nú leitaði Gunnar
til Stínu gömlu,og sagðist hún ætla að reyna, tað gekk sæmilega.
Hún gaf honum tvær stórar flatbrauðskökur og magálsbita í ofaná-
lag,og svo krpekti ég raér í annað eins, Heiðríkan sumardag lögðum
við af stað, Brekkurnar voru nokkuð brattar,brattari en við höfðum
buist við,en áfram urðum við að halda, Á leiðinni vorum við alltaf
aö hugsa ura skeosuna og hin ófundnu lönd,sem við áttum sterklega
von á að finnac Yið vorura líka að ráðgera hvernig við ættum að
drcpa skessuna0 Gunnar sagðist fara framan að henni með stafinn og
þá atti ig að faro. aftan að henni og skjóta hana raeð boganum. Hægt
og hægt mjökuðurast við hfjrra og raeð tímanum komumst við alla leið
upp á fjallið. Alltaf bjuggumst við við skessunni oghöfðum bogann
og stafinn a'lltaf við hendina,því að skessan gat komið þá og þegar
og var þá betra að vera viðbúinn,ef til- bardaga kæmi. En ekki kom.
skessan. Pegar við koraum upp á fjallið sáum við mjög vel yfir sveit-
ina okkar.en ekki sáum við hvað var hinu megin,því við áttum eftir
að gánga dálítið lengra, En við urðum fyrir miklum vonbrigðum.Eng-
in lönd, Ekkert,nema gróðurlausir raelar,og móar á stöku stað. En
langt,langt í fjarska gnæfðu fagurblá fjöll með glitrandi snjétopp-
ura ofj enn lengra burtu sáum við bláa rönd, Ekkert annaö, Pað lá við
að riö gætum farið að gráta af gremju yfir aö hafa farið þessa
gabb'-för, og svo ekkert raerkilegt fengið að sjá,en samt vorum við
uppi á fjallinu það sem eftir var daegsins og borðuðura nestið okkar.
Um kvsldið gengum við heim. Eerðin gekk vel, Við hlupum stundum og
duttura og á Öllu gekk, Pegar við kvöddumst,hétum við því,að ein-
hvern tiraa skyldum við finna ófundin lönd. Við skyldum finna 6-
fundin lönd,
——ooOoo——
Ingibjörg Jónsdóttir.
í__ 5 V E I T I N N I.
f'g er búin að vera 6 sumur í sveit, Mér þótti það mjög gaman*
Pað er stórt tún í kring ura bæinn, pað er svolítil hæð fyrir. ofan
bæiíir og þar suður af er lyngmór og þar lágum við,krakkarnir,létum
sólira verma okkur og tíndum bláber,en bað'þarf að fara lengra til
að rá { aðalbiáber, pað voru raörrr börn a bænum,bæði af Akureyri og
sunr.cn úr Reykjavík,og oft var katt.þegar krakkarnir af bæjunum í
kd’irig komu, Bæjarlækurinn rennur um túnið og það eru silungar í
hor.umo Er oft dregið þar fyrir. pað eru lón skammf frá bænum og er
lika oft dregið þar fyrir. Eórum við, stiilkurnar, of t þangað,af því,
ao ‘jar er vatnið "aðeins volgt® Mér þótti mjög gaman þegar farið var
a? ‘rvw ullina, Hún var þvegin niðri við lækinn og oft sáust fljóta
lillarlágðar niður eftir honum,en þá óðum við ,krakkarnir,út i og
vciddum þá upp úr. Svo byrjaði heyskapurinn og ekki var það minnst
gamaiiff Potti okkur, krökkunum,mj ög gaman að hlaupa á milli sátanna
cg fela okkur, En þá kom nú bóndinn stundum og sagði að við hentum
niður uátunum. Svo var farið að hirða og þá forum við,krakkarnir,
ao stjkkva í heyið í hlööunum og létum henda ofan á okkur, Svo,
þegar neyskapurinn var búinn,voru drukkin töðugjöld og oftast fékk
maSur r-eytirj óma,pönnukökur og súkkulaði, Allatf fór það svo,að
ér gaknaóí þoss að fara úr sveitinni,þó að ég hlakkaði til að koma
hei,Tr'* Guð'ný jónsdóttir.
—— OOOOQ ——