Glanni - 27.07.1970, Qupperneq 8

Med blokk og
í Gula kafbátnum, sem rekur sjónpípuna upp
úr miðjum drengjaskátabúðunum, rákumst við á
allsérkennilegt flokkstjald, tveggja hæða og
gert úr plasti og spírum. Er við börðum upp
fengum við þau svör, að þarna hefðust við
Hvolpar úr Dalbúum í Reykjavík. Kvað flokks-
foringi þeirra, Kristján Gíslason, þá hafa
fengið þessa hugmynd eftir miklar vangaveltur,
þar sem meðal annars kom til tals , að flokkur--
inn svæfi í hengirúmum utan dyra, eða upp-
hringaðir í niðurgröfnum þvottabölum. Tjaldið
hefir reynst vel og er það heitt að sofa í því,
að Hvolparnir vakna í svitabaði á morgnana.
Er við ætluðum að fara að kveðja rákum við
augun í lítinn, en snaggaralegan strák, prýdd-
an gleraugum og grænni einkennisskyrtu, sem
við könnuðumst ekki við. Reyndist þetta vera
10 ára gamall skozkur ylfingur, Graeme Smith
að nafni. Er hann hár í heimsókn hjá vinum
sínum og lét vel af dvölinni, enda væri ísland
mikið betra en Glasgow.
Við sáum varðeldastjórann, Elías Jónsson,
þar sem hann lá makindalega og sleikti sól-
skinið á meðan fjórar stúlkur máluðu fyrir
hann regnboga í óða önn. Stúlkurnar sögð-
ust vera frá Akureyri og Reykjavík og hreint
ekkert skilja í því hverni^ Elli hefði fengið
þær til starfa,- en tóku þo greinilega fram að
þær hefðu ekki þekkt hann þá.
Elías sagði okkur hins vegar, að hann
vantaði eldverði. Starf þeirra er í því fólgið
að kveikja í varðeldinum á réttum tíma og halda
honum logandi hæfilega lengi, þ.e. meðan varð-
eldurinn stendur. Býður hann starfið hér með
út og mun samkeppni fara fram, ef margar umsókn
ir berast. Góða þætti vantar að sjálfsögðu og
eru menn beðnir að snúa sér tafarlaust til hans
ef þeir luma á slíku. Elias kvartaði mikið
yfir því að hann hefur ekki enn fengið þak yfir
höfuðið, þannig að ef einhver vill leigja honum
húsnæði, þá er það vel þegið. Hann er ljúfur í
umgengni . Ellas er auðþekktur hvar sem er á
mótssvæðinu vegna þess, að hann ber forljóta,
köflótta húfu með hvítum dúski og er með gull í
fremsta jaxli vinstra megin.
A rölti okkar um búðirnar í gær rákumst við
meðal annars inn á svæði xsfirzku strákanna.
Þar sem við rákum glyrnurnar í haglega flétt-
aðar mottur, fyrir framan hvert tjald. Af okk-
ar einlægu forvitni, óðum við upp á næsta mann,
og leituðum frétta.
•Sagðist vinurinn heita Gísli Gunnarsson og
hélt hann þá ísfirðinga vera hátt á þriðja tuð
hér á mótinu. -Fótaþurrkurnar fléttuðu þeir
sér af því að þá langaði til að hafa eitthvað
frábrugðið öllum hinum. Að lokum vildi hann
taka fram, að mótið legðist mjög ve'l í þá
vestanmenn.
Við náðum tali af dagskrárstjóra mótsins,
Sigurði Baldvinssyni. Hann tjáði okkur að
eiginleg dagskrá hæfist ekki fyrr^en á þriðju-
dag, en þá færu líka allir dagskrárliðir í . ^
gang. Eftir mótssetninguna í dag klukkan 14--
er ekkert sérstakt um að vera, en ætlast til
þess að menn noti tímann vel til þess að koma
sér fyrir í tjaldbúðum sínum.
Blaðið hefur hlerað, að björgunarsveit
hersins á Keflavíkurflugvelli muni koma hingað
einhvern daginn og hafa sýningu á björgunar-
tækjum. Betur, að satt væri.
^Einni^ bað hann okkur að vekja athygli á
því, að a þriðjudagskvöldið hefst dagskrár-
liður, sem standa mun alla nóttina. Ömögulegt
reyndist að afla frekari upplýsinga um dagskrár
lið þennan, en emnn eru beðnir að vera við öllu
búnir.
í útjaðri kvenskátabúðanna rákumst við á
tjald af all nýstárlegri gerð. Við eftir-
grennslan sýndi sig, að þarna var um tjald
hundsins Kols úr Garðahreppi að ræða, en
hann bjó í því ásamt flokki sínum, Mokkasín-
um úr skátafélaginu Vífli. Tjald Kols er
nýjasta gerð af tjaldvagni, sem tekur ekki
nema 4 sekúndur að reisa.
6