Heimili og skóli - 01.08.1971, Blaðsíða 10

Séð yfir Salt Lake City.
Hljóðeinangrun
mjög góð.
Segulbönd
mikið
notuð
við kennsluna.
þar sem einstaklingarnir verða mjög að einbeita sér, en tekst það ekki
að fullu innan hópsins.
Ef kennari þurfti að leggja inn ákveðið námsefni. Hafði hann
kennslubás með veggtöflu og tilheyrandi aðstöðu. Þangað kallaði
hann hópinn, 10—15 nemendur og hjálpaði þeim áleiðis. Gólf voru
teppalögð og mjög góð hljóðeinangrun, svo að hjálparkennsla sem þessi,
olli engum truflunum svo séð yrði.
Ekki voru allir nemendur að nema sömu námsgrein á sama tíma.
Kemur það væntanlega til af því, að nokkrar af þessum námsgreinum
voru kenndar með hjálpartækjum, t. d. réttritun, landafræði o. fl.
Þau, sem voru að nema landafræði höfðu fengið ákveðið lesefni, en
því fylgdi síðan safn skuggamynda og segulband, er hlustunartæki
voru tengd við. Stjórnuðu börnin sjálf skuggamyndavélinni og band-
inu í þeim kennslubási, er þau voru við námið. Réttritun var einnig
kennd með aðstoð segulbands. Hafði þá hvert barn sitt segulbands- og
hlustunartæki, skrifaði niður eina og eina setningu, slökkti á tækinu
á milli, og að æfingunni lokinni var farið yfir hana með hliðsjón af
prentuðum texta. Æfingin var ein eining í réttritunarnáminu.
Þar sem ekki var hægt að skapa nema hluta af nemendum í senn
þessa aðstöðu, varð að kenna fleiri námsgreinar í einu, eins og fyrr
hefur verið drepið á. Kennsluna þarf að skipuleggja mjög vel, fylgj-
ast vel með hversu langt nemendurnir eru komnir í hverri námsgrein
og jafna metin milli námsgreinanna eftir þörfum. í „opnum skóla“
78
HEIMILI OG SKOLI