Læknaneminn - 23.04.1940, Blaðsíða 22

Lfflknisneminn.
12
1. tbl. 1. árg. 194o
rálcítu vöðvunum, líkjast mest þeim, sem koma við spinal muscular
dystrophi, en stundum, og sérstalclega í byrjuninni eru þær líkari
því, að um dystroph. musculorum progressiva væri að ræða. Engar
skemdir koma í lateral funicuú, rubrospinalbrautirnar, og ekki
sjást skemmdir í vestibulospinalbrautunum né i heilakjörnunum.
Engar skemmdir sáust í cerebrum eða cerebellum, að einu tilfelli
undanskildu.
Nií hagar svo til hjá rottum pyramidabrautirnar og pyramidakerfið
er mjög dfullkomið, t. d. vantar Betz-cellurnar í cortex, en ]peim
mun fullkomnari eru extrapyramidabrautirnar og sjá þær um hreyf-
ingarnar, Mun £ þessu vera fólgin skýringin á því, að ekki kemur
fram spastisitet við skemdirnar á pyaamidabrautunum. Af þessum
ástæðum verður klinikin ekki sambærileg hjá mönnum og rottum. en
þ<5 má sjá margt,sem minnir á tabes dorsalis og lateral sclerosis,
eða öllu helzt sambland þessara tveggja sjúkdóma.
Ef hveitikfmolía er gefin í tæka tíð, og helzt áður en sjúkd.er
kominn fram hindrast hann eða stöðvast, en breytingar, sem þegar
eru fram komnar geta ekki gengið til baka. Höfundar unnu sjálfir
hveitikímolíuna úr nýju hveitikími, og fannst það vera öruggara
í verkun, en tilsvarandi præparöt, sem fengust keypt. Þáð stað-
festist að hveitikímolxan inniheldur efni, sem hefir spesific
neurotropisk áhrif, en þótt það hafi marga sameiginlega eigin-
leika og E-vitaminið, er ekki fyllilega sannað að það a sé ná-
kvæmlega það sama.
Höf. álíta að vöntun þessa efnis geti haft úrslitaáhrif á mynd-
un lateralsclerosis , dystrofia musc. progressiva og jafnvel líka
tabes dorsalis hjá mönnum , samfara meðfæddri veiklun taugakerf-
isins, Hin meðfædda veiklun getur gert kröfu til fullkomnara fæð-
is, ekki sfst þegar líkaminn er lítsettur fyrir endo- eða exogen
intoxicationir, trauma eða infectionir.
Þetta biologiska fyrirbrigði, sem lýst er í bókinni er ekki al-
gjör nýjung, en það eru fyrst og fremst hinar vísindalegu og
nákvæmu antomiskuog cytologisku rannsóknir, sem gefa bókinni
gildi. Bók þessi er hin ánægjulegasta x alla staði, og gleði-
efni sannkallað, að við skulum enn njóta hæfileika prof. Lárus-
ar Einarsonar, þótt hann só ekki hér á landi.
F. ölason.